روایتی از سقای بچه‌های بسیجی

گروه فرهنگی «خبرگزاری دانشجو»// غلامحسین به روز سوم شعبان ۱۳۵۷ ه. قم مطابق با ۲۵ اسفند ۱۳۳۴ در خانواده ای مومن و دوستدار اهل بیت عصمت و طهارت در حوالی میدان خراسان تهران زاده شد.

والدینش از باب تبریک، نام غلامحسین را بر او نهادند و به دنبال آن در دو سالگی در سفر کربلا او را همراه خود به زیات اباعبدالله الحسین(ع) بردند.

غلامحسین دوره متوسطه را در دبیرستان مروی  تهران به پایان می رساند و همزمان با عضویت در هیأت محبان الحسین(ع) پای سخنرانی های شهید آیت الله دکتر بهشتی می نشیند و در کلاس های حدیث و مباحث مربوط به حضرت صاحب الزمان(عج الله) که در مسجد صدریه دایر می گردید، شرکت می کرد.

شهید باقری، در سال ۱۳۵۴ پس از اخذ دیپلم ریاضی، در رشته دامپروری دانشکده کشاورزی شهر ارومیه تحصیلات عالی خود را آغاز کرد. غلامحسین به عنوان یک چهره ای فعال و مذهبی در سطح دانشگاه شناخته می شود و همین امر سرانجام منجر به درگیری او با گارد رژیم شده و از دانشگاه اخراج می شود.

غلامحسین اسفند ۱۳۵۶ به سربازی می رود و  همزمان که به ایلام منتقل می شود با علمای شهر ایلام از جمله آیت الله صدری ارتباط برقرار می کند و اخبار و گزارش پادگان را به ایشان اطلاع می دهد که باعث می شود غلامحسین را از دیگر سربازها جدا کنند و راننده ای یک افسر جزء نمایند.

همزمان با گسترش انقلاب اسلامی و فرمان حضرت امام خمینی(ره) مبنی بر فرار سربازان از پادگان ها، غلامحسین خدمت سربازی را رها کرد و به موج خروشان امت حزب الله پیوست و به هنگام تشریف فرمایی حضرت امام(ره) به میهن اسلامی، در کمیته ای استقبال فعالیت چشمگیری داشت و در تصرف کلانتری ۱۴ و پادگان ولیعصر (عشرت آباد سابق)در تهران نقش بارزی داشت.

غلامحسین پس از پیروزی انقلاب اسلامی در نهادهای مختلف فعالیت می کند و یکبار نیز به عنوان خبرنگار سفر پانزده روزه به لبنان و اردن انجام می دهد و گزارش جامعی از وضع نابسامان مسلمانان آنجا تهیه می نماید.

خردادماه ۵۸ دیپلم ادبی می گیرد و در رشته ای حقوق قضایی دانشگاه تهران قبول می شود و با رتبه صد و چهارم، او در مدت حضور در دانشگاه نقش موثری در مقابله با توطئه ای ضد انقلاب و گروهک ها ایفا می کند.

شهید باقری اوایل سال ۱۳۵۹ به عضویت سپاه در می آید و در واحد اطلاعات مشغول به خدمت می شود که نام مستعار «حسن باقری» برایش انتخاب می شود.

حسن، اول مهر ۵۹، همراه تعدادی از پاسداران راهی جبهه ای جنوب می شود و تا آخرین لحظه ای حیات در بسیاری از صحنه های پیروز دفاع مقدس حضور تعیین کننده ای ایفا می نماید.

شهید باقری از ابتدای ورودی به اهواز در پایگاه منتظران شهادت «گلف»، اقدام به راه اندازی واحد اطلاعات عملیات رزمی می کند و در برخی موارد خودش با شجاعت تا عقبه ای نیروهای دشمن برای ارزیابی دشمن پیش می رود.

واحدهای اطلاعات عملیات پس از گذشت سه ماه از شروع جنگ، در تمامی محورهای جنوب با قدرت مستقر شدند و اطلاعات، چشم فرماندهی در میدان جنگ شد.

از دیگر اقدام های مهم شهید باقری که در این دوره پایه ریزی شد، تشکیل بایگانی اسناد جنگ و طراحی گردان های رزمی و تعین ترکیب سازمان نفرات و تجهیزات و ادوات رزمی و واحدهای پشتیبانی از رزم بود.

شهید باقری به دلیل لیاقت و شجاعتی که داشت در دی ماه ۵۹ به عنوان یکی از معاونین ستاد عملیات جنوب انتخاب شد و در شکست محاصره ای سوسنگرد، فرماندهی عملیات امام مهدی(عج الله)، فتح ارتفاعات الله اکبر و دهلاویه نقش به سزایی داشت.

شهید باقری با برکناری بنی صدر، در اجرای عملیات فرماندهی کل قوا شرکت می جوید و پس از مجروح شدن سردار رحیم صفوی هدایت عملیات را به عهده می گیرد و به عنوان فرماندهی کاردان شناخته می شود.

در عملیات ثامن الائمه(ع) فرماندهی محور دارخوین را به او می سپارند و در شکست حصر آبادان در طراحی و سازماندهی عملیات نقش موثری ایفا می کند. در عملیات طریق القدس، برای اولین بار قرارگاه مشترک نصر میان سپاه و ارتش ایجاد شده و شهید باقری به عنوان فرمانده قرارگاه نصر منصوب می شود و در عملیات فتح المبین، بیت المقدس و رمضان با شایستگی انجام وظیفه می نماید و پس از پایان عملیات رمضان از سوی فرماندهی کل سپاه پاسداران به سمت فرماندهی قرارگاه کربلا و جانشینی فرماندهی کل در قرارگاه های جنوب منصوب می شود و همزمان با اجرای عملیات مسلم بن عقیل، شهید باقری در قرارگاه کربلا با شناسایی و پی گیری مستمر، عملیات محرم را طرح ریزی کرد و با کسب موافقت، نسبت به اجرای آن وارد عمل شد و پس از شکل گیری سازمان رزمی سپاه، با توجه به توان و تجربه ای که شهید باقری داشت به عنوان جانشین فرماندهی یگان زمینی سپاه پاسداران برگزیده شدند.

شهید باقری پس از عملیات رمضان در شهریور ۶۱ می توانست به زیارت خانه ای خدا برود اما گفته بود هنوز کار جنگ تمام نشده و دشمن بعثی در خاک ما است بروم به خدا چه بگویم؟ وقتی می روم که حرفی برای گفتن داشته باشم.

حسن، چند ماه پس از این صحبت در نهم بهمن ۶۱ در طلیعه ای ایام مبارک دهه فجر در حالیکه تعدادی از همسنگرانش به دیدار حضرت امام(ره) شتافته بودند او برای شناسایی و آماده سازی عملیات والفجر مقدماتی به  همراه تعدادی از همسنگرانش از جمله شهید دانشجو مجید بقایی در خطوط مقدم چنانه (فکه) در سنگرشناسایی مورد هدف گلوله خمپاره دشمن قرار گرفت و به لقاء الله شتافت.

آخرین کلامی که این شهید بزرگوار قبل از شهادت گفته بود، پس از ذکر شهادتین، نام مبارک اباعبدالله الحسین(ع) بود.

شهید باقری در همه ای مدت حضورش در جبهه های جنگ تنها یک بار، آن هم مدت پنج روز برای ازدواج از جنگ جدا شد و به جهت عشق به حضرت امام زمان(عج الله) نام نرگس را برای تنها فرزندش برگزید.

از خصوصیات بارز شهید باقری، تواضع ایشان بود، به طوریکه تا مدت ها همسرش نمی دانست که او در جبهه مسئولیت دارد و فرمانده است و در پاسخ به این سئوال که در جبهه چه می کند، می گفت: من سقای بچه های بسیجی ام.

جملات زیر نیز از گفته‌های شهید باقری است:

«انقلاب ما همچون تیر زهرآگینی برای همه ای مستکبرین در آمده است و یاوری برای همه ای مستضعفین جهان.»

«بالاتر از سیاهی، سرخی خون شهید است که روی زمین می ریزد، قوه ای محرکه ای شما خون شهداست.»

«تا خالص نشوی خدا ترا بر نمی گزیند.»

شادی ارواح شهدا صلوات