سینمای امید سر مخاطب را کلاه نمی‌گذارد

احسان ناظم بکایی، نویسنده و روزنامه‌نگار در گفت و گو با خبرنگار فرهنگی «خبرگزاری دانشجو»، با اشاره به سینمای امید گفت: امید واژه بزرگی است و نمی توان عنوان کرد که تنها سینمای ما، سینمای امید باشد ولی فضای حاکم بر جامعه اینگونه نباشد؛ چرا که امید باید به مرور در همه حوزه ها اتفاق بیفتد.

وی ادامه داد: اگر قرار است که سینمای امید، تنها امیدی واهی باشد، درست همانند قرص های روانگردان عمل خواهد کرد، معتقدم در همه عرصه ها باید بحث امیدافزایی به صورت منطقی دنبال شود؛ البته در دورانی ناامیدی مفرط در سینما حاکم بود؛ از این رو نباید به سرعت به سمت سینمای امید  برویم؛ بلکه باید در مسیر منطقی حرکت کنیم.

نویسنده کشورمان اظهار داشت: زمانی سینمای امید در کشور حاکم می شود که وقتی از سالن های سینما بیرون می آییم، احساس کنیم حال روحی مان از دیدن فیلم بهتر شده است؛ نه اینکه احساس کنیم سرمان با دیدن فیلم کلاه رفته است.

ناظم بکایی با اشاره به فیلم «ارغوان» گفت: ریتم فیلم کند بود، البته هر فیلمی برای مخاطب خاصی ساخته می شود، با این حال در این فیلم چندان فضای امید وجود نداشت.