از گوشه کنار نشریات دانشجویی؛
گروه دانشگاه «خبرگزاری دانشجو»، به نقل از نشریه صبح قریب، دانشگاه اراک: برگزاری مذاکرات هسته‌ای اخیر ایران و اعضای ۱+۵ در ژنو با حواشی خوبی همراه نبود! پیاده روی ۱۵ دقیقه‌ای وزیر امور خارجه کشورمان و جان کری وزیر امور خارجه ایالات متحده آمریکا و سفر آقای دکترظریف به کشور فرانسه (آن هم در زمان هتاکی دوباره نشریه شارلی ابدو به مقدسات مسلمانان) هیچ یک شایسته شأن انقلابی وزیر محترم امور خارجه جمهوری اسلامی ایران نبود.
در خصوص موضوع نخست، یعنی پیاده روی ۱۵ دقیقه‌ای آقای ظریف و جان کری در خیابانهای ژنو نکاتی وجود دارد که نمی‌توان به سادگی از کنار آن گذشت. شیفت و تغییر فضای مذاکرات از محل رسمی برگزاری آن تا خیابانهای ژنو به طور طبیعی پیام آور نوعی صمیمیت میان طرفین محسوب می‌شود. تصاویر منتشر شده از این پیاده روی به طور طبیعی چنین پیامی را به مخاطب منتقل می‌کند. این در حالی است که اساسا نمی‌توان باتوجه به کارشکنی‌های متعدد ایالات متحده آمریکا علیه ملت ایران، صمیمیتی میان وزرای امور خارجه کشورمان و آمریکا متصور بود. شاید استدلال شود که تیم سیاست خارجی اوباما و تیم مذاکره کننده هسته‌ای آمریکا اساسا جنسی متفاوت از سایر مقامات آمریکایی دارند و از این رو گپ و گفت صمیمانه با آن‌ها چندان اشکالی نیز ندارد!
این درحالی است که خود آقای دکتر ظریف و دیگر اعضای تیم مذاکره کننده هسته‌ای کشورمان بهتر نسبت به پوچ بودن این استدلال آگاه هستند! جان کری در جریان مذاکرات هسته‌ای وین ۶، مسقط، وین ۸ و حتی در جریان مذاکرات اخیر هسته‌ای بسیاری ازمواضع بازدارنده ودروغین خودرا علیه فعالیتهای هسته‌ای صلح آمیز کشورمان تکرار کرد و عملا مانع از امضای توافق جامع میان طرفین شد. به عبارت بهتر، وزیر امور خارجه آمریکا فردی است که نه تنها حقوق هسته‌ای کشورمان را نادیده انگاشته است، بلکه بازیاده خواهیهای خود هزینه‌های زیادی را به لحاظ زمانی و دیپلماتیک به دستگاه سیاست خارجی کشورمان (که متاسفانه تمام تمرکز خود را بر روی موضوع هسته‌ای گذاشته است) وارد نموده است.
نباید فراموش کرد که جان کری همان وزیر امور خارجه‌ای است که پس از امضای توافقنامه ژنو، حق ذاتی غنی سازی کشورمان را نفی کرد وآن را به حقی اکتسابی، آن هم با اجازه قدرتهای سلطه گر! تنزل داد. به راستی پیاده روی صمیمانه با او چه معنا و مفهومی دارد؟ شاید اگر کری در جریان مذاکرات ژنو، از مواضع نادرست و دروغین خود و سران کاخ سفید کوتاه آمده بود و حقوق هسته‌ای ملت ایران را به رسمیت شناخته بود، این پیاده روی می‌توانست پیامی دیپلماتیک (به معنای گشایش کامل در مذاکرات هسته‌ای داشته باشد اما آیا واقعا مقامات آمریکایی چنین مواضعی اتخاذ کرده‌اند؟! پاسخ این سئوال منفی است.
موضوع دیگر، به حضور وزیر امور خارجه کشورمان در فرانسه و دیدار وی با لوران فابیوس وزیر امور خارجه این کشور باز می‌گردد. این دیدار درست زمانی صورت گرفت که توهین نشریه شارلی ابدو به ساحت پیامبر اعظم (ص)، احساسات صد‌ها میلیون مسلمان را جریحه دار کرده بود. دراین خصوص، لغو سفر وزیر امور خارجه کشورمان به کشوری که با سیاستهای خود، زمینه را جهت توهین به ادیان آسمانی و مخصوصا دین مبین اسلام را فراهم ساخته بود حداقل انتظار ملت ایران و مسلمانان دنیا از آقای دکتر ظریف محسوب می‌شد. با این حال حضور وزیر امور خارجه کشورمان در فرانسه، صرفا معطوف به مذاکرات هسته‌ای گردید!
رفتار بیرونی آقای دکتر ظریف به گونه‌ای بود که گویا اساسا هتاکی نشریه شارلی ابدو در مقابل مذاکرات هسته‌ای اهمیتی برای ایشان نداشته است. دکتر ظریف نباید فراموش کندکه ایشان پیش ازآنکه نماینده ایران درمذاکرات هسته‌ای باشد، وزیر امور خارجه کشور مسلمان و انقلابی است. که بیش از سه دهه با غرب چالش‌های جدی دارد. از این رو موضع گیری قاطعانه وی در مقابل کارشکنی‌ها و اقدامات موهن غرب در قبال جهان اسلام انتظار حداقلی ایرانیان و سایر مسلمانان از وزارت امور خارجه کشورمان محسوب می‌شود.
در نهایت اینکه از آقای دکتر ظریف و سایر اعضای تیم مذاکره کننده هسته‌ای و اعضای دستگاه دیپلماسی کشورمان انتظار می‌رود تا در ادامه روند مذاکرات و همچنین در سایر آوردگاه‌های بین المللی، حساسیتهای حاکم بر کشورمان و جهان اسلام را مطالعه کرده و ایستادگی قاطعانه در برابر هتاکی‌ها و کارشکنی‌های غرب را فدای مذاکرات هسته‌ای با آنان نکند. بی‌تردید قدم زدن صمیمانه با کری در خیابانهای ژنو ونیز سفر به پاریس دو خطای دیپلماتیک محسوب می‌شود. خاضعانه از آقای ظریف می‌خواهیم دیگر این خطا‌ها را تکرار نکند.
شما می‌توانید جهت بازدید و دریافت نشریات دانشجویی به سایت پاتوق آزاداندیشی نشریات دانشجویی مراجعه کنید.
ارسال نظرات