گروه اجتماعی «خبرگزاری دانشجو»؛ دوستان پیشنهاد کردن که در همایشی با عنوان "تحکیم بنیان خانواده و نقش زن" شرکت کنم. اولش رغبتی نداشتم و گفتم بشینم کارهای عقب مونده رو انجام بدم بهتره، ولی وقتی فهمیدم که یونسکو و معاونت زنان ریاست جمهوری هم از حامیان برگزاری این همایش هستن، شاخک هام تیز شد که برم ببینم چه خبره؟! در ذیل می تونید شرحی از ماوقع رو ببینید.
با چند دقیقه ای تاخیر رسیدم و نگران از اینکه مبادا جلسه شروع شده باشه، اما خوشبختانه جلسه هم با چندین و چند دقیقه تاخیر شروع شد. با خودم گفتم حتما یونسکو در مدیریت جلسه دخیل نبوده وگرنه خدای ناکرده ممکن بود جلسه در رأس ساعت شروع بشه، درست مثل رسوم بلاد کفر!
در ابتدا صوت زیبای قرآن پخش شد. سوره ی نصر. اسم قاری رو نوشته بودن عبدالباسط در حالی که استاد کریم منصوری تلاوت کردن. البته این دو صدا شبیه به همه و ایرادی نیست... بگذریم.
برای جلسه خانم های زیادی اومده بودن که عمدتا چادری و مذهبی بودن، ولی بین جمعیت صدها نفری خانم ها فقط یه بچه وجود داشت. به قول معتقدین به کاهش جمعیت، کیفیت مهمه نه کمیت. انصافا هم دختربچه ی شیرین و بانمک و نازی بود و حسابی با کیفیت ولی ... احتمالا بچه ها رو به مادربزرگ و پدربزرگ سپرده بودن. به هر حال باید خوشبین بود.
در ابتدای جلسه خانم دکتر نیروشَک که دبیر همایش و مدیر موسسه ی نیروی تدبیر ایرانیان بودن سخنرانی کردن و به اهمیت پرداختن به جایگاه زن اشاره کردن. البته نه صرفا جایگاه زن در خانواده و اجتماع، بلکه به خصوص در اقتصاد! ایشون به هفت اصل اساسی سازمان ملل در مورد حقوق زن هم پرداختن و نکته ی جالب این بود که در این اصول به عدالت جنسیتی اشاره شده بود و نه برابری جنسیتی. دلیل این مسئله رو نمی دونم ولی یه احتمال اینه که سازمان ملل بعد از صحبت های مقام معظم رهبری پیرامون اشتباه بودن برابری جنسیتی به اشتباهش پی برده باشه و اساسا این مفهوم رو کنار گذاشته باشه. احتمال دیگه هم اینه که مترجمین اشتباه کرده باشن. احتمال دیگه هم این که .... نه احتمال دیگه ای وجود نداره. باید خوشبین بود!
ضمنا دکتر نیروشک به تقارن روز 8 مارس (روز زنان غربی) با سالروز میلاد حضرت زینب سلام ا... علیها هم اشاره کردن که بنده هرچی فکر کردم ارتباط و تناسبی بین این دو مناسبت پیدا نکردم. باید بیشتر فکر کنم!
نوبت به صحبت های خانم معدنی پور مدیرکل امور بانوان شهرداری تهران رسید. ایشون حرفای خوبی رو مطرح کردن و نکته ی جالبی رو عنوان کردن که برای من تازگی داشت: "مدیریت اقتصادی زن در خانواده می تونه به تقویت بنیه ی اقتصادی خانواده کمک کنه ؛ نه اشتغال زن" خانم معدنی پور گفتن که پدر، سرپرست و رئیس خانواده است و مادر، مدیر خانه و مهمترین نقش زن، نقش مادریه.
خانم مهناز احمدی –مشاور وزیر آموزش و پرورش- نفر بعدی بودن که صحبت کردن. موضوع صحبت ایشون "نقش عدالت جنسیتی در تحکیم بنیان خانواده" بود، موضوعی که گفتن قراره چالشی باشه. ایشون در ابتدای صحبتشون گفتن که همونجور که خانم ها در اجتماع نقش آفرین خواهند بود، مردان هم باید در خانه نقش آفرین باشن. البته به نظر بنده، این حرف بدی نیست؛ به شرط اینکه زنان در جامعه نقشی متناسب با زن بودنشون ایفا کنن و مردان هم به وظایف مردانه ی خودشون در خانه عمل کنن. خانم احمدی یادآور شدن که در اسناد بین المللی و جوامع غربی در اصل، سخن از عدالت جنسیتی نیست، بلکه برابری جنسیتی مطرحه. این نکته هم نشون میده که علی القاعده نباید عدالت جنسیتی جایی در هفت اصل اساسی سازمان ملل داشته باشه. (در این زمینه رک احتمالات فوق الذکر) در صحبت های خانم احمدی از هر چیزی صحبت شد الّا تحکیم بنیان خانواده!
خانم مجری برای اعلام برنامه ی بعدی روی سن اومدن و حامیان معنوی همایش رو معرفی کردن که یکیشون یونسکو بود. در مورد حمایت معنوی حرف زیاده ولی همینقدر بگم که خودم برای سفرهای نوروزی به حمایت معنوی نیاز دارم، حمایتی که لااقل یه میلیونی آب می خوره!
سخنران بعدی آقای دکتر علی محمد زنگانه -مدیرکل پیشگیری از وقوع جرم قوه ی قضائیه- بودن. آقای دکتر گفتن که مسائل مرتبط با خانواده در صدر دعاوی کشوری هستن و آمار این دعاوی سالانه در حدود 700 هزار مورده. ایشون گفتن که در دنیا 80 درصد بچه های بزهکار در خانواده هایی متشنج زندگی می کردن و متذکر شدن که برای گرم کردن فضای خانواده لزوما نیازی به پول نیست.
نوبت رسید به پخش کلیپی که دبیرخانه ی همایش تهیه کرده بود. در این کلیپ انواع و اقسام بانوان! حضور داشتن از شوفر ماشین سنگین گرفته تا خانمی که آر پی جی روی دوشش بود. از یه زن کاراته کا در حال شکستن تعداد زیادی سنگ تا خانمی خلبان و زنی که با صورتی سیاه شده در معدن کار می کرد. از زن بوکسور گرفته تا خانمی که مکانیک بود! البته در کنار تمام این موارد عجیب، برای نمک قضیه هم که شده، عکس هایی از مادران شهدا پخش شد. شیرزنانی که نه بوکسور و کاراته کا بودن، نه خلبان و آر پی جی زن و مکانیک و ... بزرگوارانی که تنها مادر بودن و با همین شغل الهی، جلوی یه دنیا وایسادن.
روی این تصاویر ترانه ای پخش شد که یه قسمت از شعرش از این قرار بود:
دلم با خنده ی تو گرم میشه
تو روزایی که دنیا سرد باشه
تو رو حس می کنم، می فهمم اینو
یه زن می تونه گاهی مرد باشه
بعد از این که کلیپ تموم شد به دوستی که کنارم بود گفتم: مگه زن بودن چه ایرادی داره که یه زن بخواد مرد باشه؟! بگذریم.
سخنران بعدی دکتر سعیدآبادی -دبیرکل کمیسیون ملی یونسکو- در ایران و از حامیان معنوی این همایش بودن. ایشون هم به شعر کلیپ پخش شده اعتراض کردن و گفتن: اینکه زن می تونه مرد باشه هیچ امتیازی برای زن به حساب نمیاد. البته خوب بود که ایشون اشاره می کردن که بوکس و مکانیکی و آر پی جی زدن هم برای زن مناسب نیست. البته با توجه به سِمت ایشون، شاید این مسئله توقع بیجایی باشه...
آقای دکتر گفتن: یونسکو به دنبال صلح است اما نه از طریق رایزنی با دولت ها بلکه از طریق ترویج صلح ذهنی و اندیشه ای. ایشون گفتن: جنگ از ذهن شروع میشه پس صلح را هم باید از ذهن شروع کرد.
نظر آقای دکتر خیلی به نظر من نزدیکه ولی تفاوت هایی هم هست. به نظر من هم، جنگ از ذهن شروع میشه ولی نه از ذهن ایرانی ها، بلکه از ذهن مسئولین آمریکا. پس باید روی ذهن اونایی کار کرد که هرساله صدها هزار نفر رو توی دنیا می کشن. این که آمریکا به سازمان های بین المللی بودجه میده که بیان روی ذهن ما کار کنن تا ما صلح طلب بشیم اندکی عجیبه. به نظر حقیر برای جهانی شدن صلح، باید به مظلومین جهان، جهاد رو یاد داد و به ظالمین صلح رو. به هر حال این نظر منه و نظر من هم محترمه!
دکتر میرمحمدصادقی که روانشناس هستن سخنران بعدی بودن. ایشون صحبت های خوبی داشتن و به اثر زیاد شیوه ی مادری بر آینده ی رفتاری فرزندان اشاره کردن و گفتن مهمترین اولویت زن، خانه و خانواده است.
آقای عبد ا... مرتضوی -قائم مقام بنیاد شهید استان تهران- هم صحبت کردن. ایشون هم صحبت های زیبایی داشتن و گفتن که: چه لزومی داره که یک مرد نقش زن رو ایفا کنه و چه لزومی داره زن نقش مرد رو ایفا کنه. زن اگه زن بمونه موفق میشه.
سخنران بعدی خانم فیروزفر –رئیس ستاد توانمندسازی زنان شهرداری تهران- بودن. ایشون گفتن که الگویی برای زندگی زنان سرپرست خانوار تهیه شده که در زمینه ی آموزش، اشتغال، مشاوره و مددکاری برنامه داره. کارهایی که کرده بودن در مجموع مثبت بود، ولی با خودم گفتم ای کاش شهرداری می تونست تسهیلاتی هم برای ازدواج مجدد زنان سرپرست خانوار در نظر بگیره.
کلیپی از سخنان مقام معظم رهبری پخش شد که موضوعش "ارزش زن در جامعه ی اسلامی" بود.
نهایتا هم خانم شاهسوند؛ استاد دانشگاه، خانم نوایی؛ موسس کمیته ی زنان معدنکار و خانم زمانی؛ طراح مد و لباس صحبت هایی رو ایراد کردن. خانم شاهسوند مدعی شدن که تحکیم خانواده بدون ایجاد امکان اشتغال برای دختران دانش آموخته امکان نداره! به هر حال نظر ایشون هم محترمه؛ ولی خوب بود که مکانیسم این رو هم تشریح می کردن که اشتغال زنان چه جوری به تحکیم بنیان خانواده کمک می کنه.
ناگفته نمونه که در این همایش، تقریبا هیچ صحبتی از بحران جمعیتی کشور نشد در حالی که این مسئله ی مهم، یکی از موضوعات همایش بود.
به هرحال خیلی زحمت کشیدم و قدم رنجه کردم! ولی برای این که فعالیت این موسسه رو رصد کنم، فقط کافی بود به عکس های پوستر این همایش دقت کنم. همین! پوستر داره داد می زنه که اشتغال زنان مهمتر از نقش مادریه. اما آخه چرا مهمتره؟! من نمی دونم. اصلا چرا از من می پرسین؟! از یونسکو بپرسین.
به خصوص در مهدکودک ها و روستامهدها
کسی نیست که فکری بکنه؟!