مقصد آخر سفر، «چزابه» است/ ثبت لحظه‌های به هم رسیدن مادر و فرزند پس از ۳۴ سال در قاب تصویر

به گزارش خبرنگار «خبرگزاری دانشجو» از اصفهان، انتظار ۳۴ ساله مادر شهید «حسن حجاریان» فرزند جواد، که اسفندماه سال ۶۰ در منطقه چزابه به شهادت رسیده و مفقود الجسد می‌شود؛ امروز در جمع دانشجویان دانشگاه اصفهان و علوم پزشکی اصفهان، پایان یافت. 

شهیدی که در تفحص‌های اخیر به دامان مادرش بازگشت و حالا میزبان دانشجویانی است که در همین اسفندماهی که گذشت در سفر به سرزمین‌های نور همسفر مادرش بودند.

وقتى اشک‌هاى پاک زائران راهيان‌نور، مادرى را که ۳۳ سال و  چهارماه در انتظار فرزندش بود و خم به ابرو نياورد، به گريه مى‌اندازد؛ چه طور آسمان مناطق جنگى ،بابت قلب پاک آن‌ها بغض را نشکند و نبارد؟

داستان از آن جايي شروع مى‌شود که روز آخر اردوى راهيان‌نور ،قرار بود بچه‌هاى دانشگاه علوم پزشکى اصفهان به زيارت فکه و شرهانى بروند، ولى بارش شديد رحمت الهى همه برنامه ريزى‌ها را برهم ريخت...

مادر که مى‌داند فرزندش در عمليات بستان در چزابه مفقودالجسد شده است ،با صداى شادى بچه‌ها به وجد مى‌آيد که مقصد آخر سفر، «چزابه» است.

داستان سفر با سخنرانى دل نشين مادر در محل شهادت پسر و اشک‌هاى دختران نورانى که اکنون با اشک مادر شهيد عجين شده است، پايان مى‌يابد؛ اما از آن سفر  ۲ماه نگذشته که پرستوی خبر رسان، خبر از پایان همه این چشم انتظاری‌ها می‌دهد.

مادر که از صميم دل به خدا گفته بود آنچه در راه تو دادم را پس نمي‌گيرم، اکنون مى‌داند که به برکت اشک‌هاى زائران شهدا؛ در محل شهادت فرزندش، پيکر شهيدش را درآغوش مى‌گيرد؛ پيکيرى که  ۳۳سال و ۴ ماه پيش با قامتى رعنا و رشيد با مادر وداع گفت ولى اکنون آنچه مادر در بغل دارد ،استخوان‌هايي بدون سر در پيکر است.

خواهر شهيد هم برمزار هر شهيد گمنام، پيکر برادش را به آبروى سيدالشهدا طلب کرده بود.

اما اکنون خشنودیم که با همه بدى‌ها و خطاها ،مادر شهيد حسن حجاريان امروز در دانشگاهمان گفت: خوشحالم که فرزندم را امروز همه شما يارى کرديد تا غريب نباشد...