گروه دانشگاه «خبرگزاری دانشجو»- یادداشت دانشجویی*؛ چندسالی است که بعد از المپیک پکن که سرمایه گذاری بیشتر و بهتری بر روی ورزش انجام دادیم، سوای افتخارات انفرادی و نوسان در رشته های مختلف، به یک ثبات نسبی در کسب عناوین برتر در رشته های ورزشی رسیدهایم.
هرچه زمان جلوتر می رفت رکوردها یکی پس از دیگری به تسخیر ملی پوشان ایرانی در می آمد و اولین های تاریخ ورزش ایران یکی پس از دیگری رقم می خورد تا جایی که جدای از قبضه کردن مقام های نخست ورزش های انفرادی از کشتی و تکواندو تا وزنه برداری و کاراته و حتی قایقرانی، حالا نوبت به درخشش ورزش های تیمی رسیده و اوج اقتدار و افتخار را از ورای دستان پرتوان والیبالیست های ایرانی را در جهان تجربه کرده ایم.
اما با همه این ها، شعارهای پوشالی که نظیرش را در دنیای سیاست زیاد دیده ایم، در این موفقیت های جهانی ورزش ایران نیز رنگ باخت و احترام و عدالت و تحسین شایستگان و البته غوغای رسانه ها در موفقیت های ورزشی جهان برای ایران و ملی پوشانش خیلی زود فراموش می شد.
درو کردن مدال های رنگارنگ در رقابت های جهانی و المپیک و مدالهای طلای بانوان محجبه ایرانی در رقابت های مختلف هم در این رسانه ها به سر خط خبرها تبدیل نشد و رسانه ها تیتر نزدند که ببینید دنیا این ایران است با همه ستاره هایش در اوج افتخار! شاید نخواستند با پوشش افتخار آفرینی ستاره های ایرانی تصویر غیرواقعی شان از ایران عقب مانده و تحت تحریم را به هم بزنند.
نامزد ایرانی اسکار را می بینند اما احمدی روشن را نه
البته ما به همه این بی مهری ها و فشارهای پروپاگاندای رسانه ای عادت کرده ایم. آنجایی که به فیلم مبتدیانه ای فقط به صرف اکران تصویری ساختگی از فقر و بی قانونی و تحجر در ایران اسکار می دهند تا اینکه میمون فضانوردمان را دروغی تاریخی می نامند و دست به هر کارمذبوحانه ای می زنند تا پیشرفت های جوانان این ملت دیده نشود.
گاهی هم وقتی به ناچار لنزهای دوربین ها و چشمان میلیون ها ناظر جهانی دستاوردها و پیشرفت های جوانان ایرانی را تحسین می کنند، به جای پذیرش و تکریم ایران قدرتمند سعی در شکستن دریچه های نگاه ملت ها یا حذف فیزیکی چهره های خبرساز و شگفتی آفرین ایران دارند.
دستاوردهای احمدی روشن ها و شهریاری ها در نانو، بیوتکنولوژی، هسته ای، هوافضا و صدها زمینه علمی دیگر، به قدری روی اعصاب برخی هاست که نه می توانند خبرش را مخابره کنند و نه حتی حاضرند که شنونده این حقیقت باشند.
به صورت طبیعی هیچ وقت ما را ستایش نخواهند کرد
می خواهند به هر طریق ممکن صورت مساله را پاک کنند و ایران و ایرانی را آنطور که می خواهند تصویر کنند تا حسابی وارد جنگ و نبرد با ملت ایران شده باشند. البته این تا زمانی است که ما میخواهیم از حداقل های حقوق خود بهره مند شویم؛ یعنی حق حیات توام با استقلال ملی و پیشرفت. و مستکبران از ما راضی نخواهند شد و ما را ستایش نخواهند کرد مگر اینکه از همه آرمان ها و تلاش های دیروز و امروزمان دست بکشیم و دست به سینه بگوئیم: بفرمائید بالای منزل!
به هر حال از رسانه های وابسته ای که اصطلاح مستقل را برای خود انتخاب کرده اند و سر در توبره صهیونیسم فروبرده اند نمیتوان انتظار داشت که به تشویق ملتی همچون ایران بپردازند که همه رفتار و گفتار و اندیشه هایش بر خلاف نقشه ها و طمع ورزی های رژیمی جعلی و وابستگانش است.
تا امروز شبکه حقیقت و کانال انسانیت و آزادگی تنها رسانه ها و ابزار ایران برای انتقال مفاهیم و دستاوردهایش بوده است. تنها از این طریق میتوانیم پیام ایرانی آباد، سربلند و البته پیشرفته را به جهان مخابره کنیم چرا که سانسور رسانه های وابسته حتی شبکه های ما را به تعطیلی میکشاند و هیسپان، پرس تی وی و العالم باید با زور مجوز دادگاه و کلی دعوا سوار بر امواج ماهواره ها شوند.
ایران پسا تحریم! در رسانهای به نام ورزش
ولی دیشب کسی تنوانست با اغراق در ضعف ها یا نادیده گرفتن مهارت ها به سادگی از موفقیت شیرمردان ایران و جوانان برومند سرزمین خلیج همیشه فارس عبور کند.خیلی غیرحرفه ای و مبتدیانه بود اگر مثل گذشته رسانه ای در روز شکل گیری داغ ترین سوژه خبری جهان ورزش از خواننده های هالیوودی بنویسد و یادش برود که سوژه روز چه بوده است.
دیشب دنیا ایران را از دریچه والیبال و غیرت جوان ایرانی به تماشا نشست و همه زبان به ستایش گشودند حتی آنهایی که به شدت از این پیروزی عصبانی بودند. اما این بار نتوانستند در برابر چوب خدا مقاومت کنند و فقط برای یکبار هم که شده واقعیت را به تصویر کشاندند و به پیشرفت های ایران اذعان کردند هر چند با چاشنی کنایه و ژست روشنفکر مابی!
دیشب در استادیوم آزادی شب ایران بود و شیربچه های ایرانی تا می توانستند برایمان افتخار آفریدند و بدجوری رسانه همه ملت شدند. جهان دیشب به افتخار شیرمردان ایرانی و ملت غیوری که آنها نمایندهاش بودند مجبور شد ساعت ها ایران را تحسین کند.
پس، به افتخار دلاوران غیوری که دیشب فقط والیبالیست نبودند بلکه، نقش مدافعان عزت و شرف و اعتبار ملی و جنگجویان قهرمان هفتاد میلیون ایرانی را بازی کردند...
* یوسف الشریف - فعال دانشجویی
انتشار یادداشتهای دانشجویی به معنای تایید تمامی محتوای آن توسط «خبرگزاری دانشجو» نیست و صرفاً منعکس کننده نظرات گروهها و فعالین دانشجویی است.