شبه مذهبیون وجود فقر و غنا کنار هم را سنت الهی می‌دانند/ ۳ مقوله‌ای که جمع آنها منجر به فساد می‌شود

به گزارش خبرنگار دانشگاه «خبرگزاری دانشجو»، حسن رحیم پورازغدی عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی پیش از ظهر امروز با حضور در سالن همایش‌های دانشگاه شهید بهشتی پیرامون اردوی جهادی سخنرانی کرد.

وی با اشاره به دو منطقی که در برابر فلسفه اردوهای جهادی وجود دارند گفت: دو استدلال شبه مذهبیون و هم چنین منطق روشنفکران و آکادمیک در برابر تفکر اردوی جهادی وجود دارند و همواره آن را به روش‌های خود نقد و نفی می‌کنند.

رحیم پورازغدی تصریح کرد:  شبه مذهبیون تفکر تجاری را در مقابل تفکر جهادی قرار می‌دهند و می‌گویند ما هیچ وظیفه‌ای نداریم به مردم بدون هیچ گونه مادیات و یا پاداشی کمک کنیم. آن‌ها همواره معتقدند اگر بخواهد کمکی صورت بگیرد باید در قبال آن پاداشی نیز دریافت شود.

عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی اظهار داشت: در مقابل، تفکر آکادمیکی که علیه اردوهای جهادی سخن می‌گوید معتقد است که اگر خدا می‌خواست کاری می‌کرد که هیچ کس فقیر و گرسنه نباشد وقتی که ما را نیز توانگر کرده پس حتماً می‌توانسته به فقیران نیز کمک کنند اما عدم وجود کمک از سوی خدا به آن‌ها حتماً دارای حکمت است بنابراین این که بخواهیم با این سنت طبیعی دربیفتیم کار درستی نیست.

وی ادامه داد: شبه مذهبیون وجود فقر و غنی در کنار هم را سنت الهی و تفکر آکادمیک روشن فکرانه این مسئله را سنت طبیعی می‌دانند که در صورت هر گونه دست کاری در آن هر گونه کمک به فقیران معتقدند که این نظم خودجوش طبیعی جامعه مدنی در صورت هر گونه کمک به فقیران و زیردستان به هم می‌خورد.

رحیم پورازغدی اظهار داشت: شبه مذهبیون در حالی اظهارات خود را بیان می‌کنند که گویی با منطق دینی همراه است روشن فکران نیز می گویند خداوند جهان را مانند ساعتی کوک کرد و رفت و تنها در خلق آن دخیل بود دین در اخلاق و اقتصاد اگر دخالت کند باعث بر هم زدن نظم این جهان می‌شود اما این گونه نیست خداوند هر لحظه در حال خلق عالم است به طور مثال به دنیا آمدن هر نوزاد نمونه‌ای از این خلقت است این در حالی است که هر دو تفکر شبه مذهبی و روشن فکرانه در برابر اردوهای جهادی هر دو اسباب الهی را قبول دارند اما در نوع روش اداره جهان اختلافاتی دارند.

عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی افزود: منطق سکولار در قرن 18 و 19 بنا شد و پایه‌های اصلی در علوم اجتماعی تشکیل داد آن‌ها همواره بر این عقیده دارند که نباید هیچ گونه اخلاق و معنویتی وارد جهان مادی شود چرا که نظم این جهان را برهم می‌ریزد آن‌ها به شدت عقیده دارند که عقل باید ذیل اقتصاد قرار گیرد و نه بالعکس آن‌ها اقتصاد را هدف می‌دانند نه وسیله. این منطق همواره بر این باور است که همه چیز را با چرتکه محاسبه کند و اگر به طبقات پایین جامعه کمک کند نظم این چرتکه به هم می‌ریزد.

وی بیان داشت: منطق روشن فکرانه انسان را حیوانی شکمو می‌داند که تنها باید به خودش و منافعش توجه کند آن‌ها یک عرفان قلابی و سکولار برای خود ساخته‌اند که از آن در مسئله خدمت کردن به افراد پایین دست جامعه استفاده می‌کنند. این استدلال بر آن است که تفکر جهادی و خدمت به خلق بدون هیچ گونه پاداش و چشم داشتی نباید صورت بگیرد. این منطق روشن فکرانه همواره این پرسش را مطرح می‌کند که در صورت هر گونه خدمت به مردم چه چیزی عاید من می‌شود اگر این چنین نباشد نظم اقتصادی را به هم می‌ریزد و در جامعه مدنی اختلال ایجاد می‌کند. منطق لیبرالیسم اقتصادی تنها به سهمش از لذت از این دنیا و مسائل اقتصادی فکر می‌کند و هر گونه بحث‌های معنوی و اخلاقی و دخالت دادن آن‌ها را خلاف نظم طبیعی جامعه مدنی می‌داند.

رحیم پورازغدی تاکید کرد: این منطق همواره اعلام می‌کند که کار اقتصادی باید مادی محض باشد تا اقتصاد قابل پیش بینی شود اگر اخلاق وارد اقتصاد شود دیگر نمی‌توان آن را با چرتکه محاسبه کرد باید همه چیز منظم باشد تا از نظم مستمر آن همه چیز را بتوان پیش بینی کرد و تنها براساس سود و منفعت خود عمل کرد و اگر چنین باشد حتی می‌توان رفتار انسان‌ها را قابل پیش بینی کرد این منطق همه انسان‌ها را مانند ماشین و حیوان اقتصادی می‌داند که تنها باید براساس غرایض خود و نه اخلاقیات عمل کنند.

عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی تاکید کرد: در مقابل این استدلال‌ها دین اسلام همواره معتقد است که کار جهاد است، بیکاری مفهوم ضد ارزش اسلامی است و کار اساساً خدمت است و چنانچه با انگیزه الهی صورت بگیرد پاداش اخروی خواهد داشت اما در مقابل هر گونه زیاد مصرف کردن را ضد ارزش می‌داند.

وی افزود: دین همواره تاکید کرده با افزایش ضریب سلامت خانواده و جامعه به شرط آنکه تنها محدود به عده‌ای خاص نشود عبادت است و همواره اسلام معتقد است که رقابت در عرصه اقتصاد باید به صورت سالم باشد و حتی تاکید می‌کند اگر کسی خدمتی انجام می‌دهد در درجه اول خودش حق دارد محصول کارش را مطابق نیازش و نه بیشتر بردارد و استفاده بکند مشروعیت و نامشروعی در آن لحاظ شود.

رحیم پورازغدی افزود: در دین همواره به کار کردن همراه نشاط تاکید شده و این مسئله که اخیراً برخی عنوان می‌کنند که هر کس کمتر کار و بیشتر استراحت کند خوشبخت است امری خلاف منطق دین است چنانکه حضرت علی می‌فرمایند خدا و من متنفریم از دست کسانی که در کارهای دنیوی خود کسل و بی نشاط هستند که براساس این گفته می‌توان به اهمیت نشاط در کار پی برد. حتی یکی از شرایطی که باعث می‌شود بشناسیم چه کسی مؤمن است و چه کسی کافر. این که هر کس که در کارش بی انگیزه و سست باشد ایمانش ضعیف و هر کس که در کارهای دنیوی مأیوس نشود مؤمن است. کسانی که در یک کار کوچک دنیا کسل و افسرده هستند در آخرت کار مهم‌تری پیش رو دارند چگونه می‌خواهند برای آن روز نشاط داشته باشند.

عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی ادامه داد: امام صادق (ع) همواره می‌فرمایند تنها یکی از فواید کار مسئله اقتصاد و زندگی است تا آنجا که به افرادی که کار نمی‌کردند می‌فرمودند حتی اگر به پول کار احتیاجی نداری برو و مجانی کار کن.

وی تصریح کرد: جوانی، رفاه و بیکاری سه مقوله ای هستند که اگر با هم جمع شوند بدون شک به فساد می‌انجامند از سوی دیگر کسالت و بی عرضگی اگر در کنار هم قرار گیرند نتیجه‌ای جز فقر نخواهد داشت از این رو جامعه دینی باید یک جامعه پرنشاط باشد

رحیم پورازغدی تاکید کرد: دین اسلام همواره با این تفکر که امکانات تنها مختص برخی افراد جامعه باشد مخالف است و تاکید می‌کند که تمامی مردم جامعه باید زندگی شرافتمندانه‌ای داشته باشند اما در مقابل وجود و برای کسی بیش از نیازش خانه داشته باشد و تنها برای فخر فروشی به اطرافیان آن را بنا کند آتش جهنم را وعده داده است. هم چنان امام صادق (ع) در این زمینه می‌فرمایند اگر بیش از نیاز واقعی‌تان مصرف کنید سهم کسانی که محرومیت می‌کشند را خورده‌اید و اگر چنین شد شما دزد و غاصب محسوب می‌شوید.

عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی تاکید کرد: امروز با تمام خدمات و زحماتی که کشیده شده باز می‌بینیم که در بسیاری از مناطق افراد محرومی که حتی چندین سال است برای یک بیماری بسیار جزئی درد می‌کشند از بهداشت و پزشک به دلیل فقر و شرایط مادی محرومند در حالی است که دین همواره تاکید کرده اگر کسی یک نفر را از درد بیماری نجات دهد گویی تمام جامعه بشری را نجات داده است از این رو به اهمیت کمک کردن و رفع نیاز به مردم پی می‌بریم.