باشگاه دانشجویان/
گروه دانشگاه «خبرگزاری دانشجو»، یادداشت دانشجویی*؛ شاید اگر به روند شکل گیری شخصیت هنرمندان مختلف جامعه توجه کنیم متوجه شویم برخلاف هیاهوهای نامعمولی که پیرامون شان موجود است، آنها نیز همانند عمده افراد جامعه از بنیان های فکری ساده ای برخوردارند و افراد عجیب و غریبی نیستند!
اگر بخواهیم هنرمندان را دسته بندی کنیم به جز آن دسته ای که موذیانه و با قصد و غرض و با تطمیع شدن از افراد و جریانات خاص خط می گیرند و به نشر و گسترش افکار ضد اسلام و ضد انقلاب می پردازند، باقی هنرمندان حتی اگر گاه آثاری با محتوای نه کاملا اسلامی بسازند؛ اما باز هم عناد خاصی با جمهوری اسلامی و اسلام و انقلاب ندارند.
به عبارتی هنرمند از ابتدایی که خودش را می شناسد اطرافیانی دارد و به واسطه آنها تحلیل هایی نسبت به جریانات مختلف اجتماعی پیدا می کند. در ادامه همین روند اجتاعی و با توجه به اتفاقاتی که در زندگی شخصی اش می افتد و جریاناتی از این قبیل به مرور مواضع او شکل می گیرد.
اما از آنجایی که از قدیم الایام فضاهای هنری از اختلاتاتی ژرف و درهم تنیده از افکار روشن فکر مابانه رنج می برده است زمانی که هنرمند اطراف خودش را نگاه می کند بیشترین افراد و اساتیدی که توجه اش را به خودشان جلب می کنند همان جریانات مسموم اند و او نیز که راهی غیر این فضا را در پیش روی خود نمی بیند به ناچار مجبور است در فضایی این چنینی شروع به تولید آثار کند؛ چرا که اولا این گونه و از این قاب با اجتماع اش آشنا شده است و ثانیا برای دیده شدن بایر در چارچوب همین اساتید و دوستان و جریانات قدم بردارد تا از خطر طرد شدن نجات پیدا کند.
اما در برخی جریانات انقلابی یکی از مسموم ترین فضاهای موجود مربوط به جریانی دارد که همواره سعی دارد خالص ترین جریان از زعم خود را پیدا کند و از این طریق عده ی زیادی را در زمره هنرمدان انقلابی به حساب نمی آورد و در نتیجه آنها را به نوعی به ضد انقلاب متصل می کند؛ اما به واقع بسیاری از آن جوانانی که حتی در برهه ای طرح یا داستان و یا فیلم و شعری با مضامین مخالف با آرمان های انقلاب ساخته اند در زمره دشمنان انقلاب قرار نمی گیرند و هنر یک انقلابی جذب همین افراد در جرگه هنرمندان انقلابی است.
به نظر می رسد یکی از جریاناتی که به شدت می تواند فضاهای هنری را تحت تاثیر قرار دهد و به پر کردن فاصله بین قشر زیادی از هنرمندان و آرمان های اصیل انقلاب کمک کند، تجلیل ها و تقدیرهای منظم و پیش بینی شده از هنرمندانی است که اثاری با مضامین سبک زندگی ایرانی اسلامی و امثال آن دارند که خود می تواند سبب تشویق سایرین و دیگر هنرمندان جوان به حضور در این عرصه ها شود و شاید قبل از آن چیزی که می تواند رمز توفیق هنر انقلاب باشد جذب هنرمندان جوان از طریق روابط شخصی و چیزهایی از این قبیل باشد که خود می تواند زمینه اشنایی آنها با ارزش های انقلابی و رفع شبهات فکری آنان نسبت به فضاهای انقلابی و نهایتا تبدیل آنان به یک هنرمند شش دانگ انقلاب باشد.
علی کرد - فعال داشجویی
انتشار یادداشت‌های دانشجویی به معنای تایید تمامی محتوای آن توسط «خبرگزاری دانشجو» نیست و صرفاً منعکس کننده نظرات گروه‌ها و فعالین دانشجویی است
ارسال نظرات