به گزارش خبرنگار خبرگزاری دانشجو از ساری، روز گذشته بیست و دومین سفر استانی رئیس دولت یازدهم به مازندران برگزار شد.
جدای از اینکه روحانی در این سفر یک روزه برای مردمی که بیشترین رای را در ایام انتخابات به او دادند، ارزش و احترامی قائل نشد و حاشیه های بسیاری را هم با خود به همراه آورد، عدم دیدار با دانشگاهیان استان مهم ترین بخش از سفر روحانی بود که مغفول مانده بود.
روحانی در این سفر یک روزه برای مردم، بازاریان و روحانیون و ایثارگران سخنرانی کرد و تنها قشری که دیده نشدند، دانشجو و دانشگاهیان بودند و رئیس جمهور نشان داد که ثروت بهتر از علم است.
البته آقای رئیس جمهور، دانشگاه با کارکرد سیاست زده را می پسندند و برای آن وقت هم می گذارند و برای اینکه دانشگاه را سیاست زده کنند از وزارت علوم برای دادن مجوز به تشکل های منحله و آشوبگر در دانشگاه فشار می آورند.
نمونه این مورد را این هفته در دانشگاه بیرجند شاهد بودیم که پس از افتتاح انجمن اسلامی منحله و فتنه گر، نماد رئیس جمهور دولت اصلاحات (از سران فتنه) و پرچم ایران بدون آرم الله، نمایش داده شد.
اما در مقابل در این دو سال، دانشگاه علمی از برنامه کاری آقایان تدبیر و امید خارج شده است، و به همین دلیل است که رشد شتاب علمی در دانشگاه های ایران که همه به آن اذعان دارند، به شدت کاهش یافته است.
چرا دانشگاه سیاست زده آری و دانشگاه علمی نه!
حال این سوال پیش می آید که چرا دولت به دنبال دانشگاه سیاست زده است؟ که البته پاسخ به آن نیز کاملا روشن است.
دولت یازدهم از زمان روی کار آمدنش از همه چیز به عنوان ابزاری برای بقا استفاده می کند، از سر زدن به خانواده های شهدا گرفته تا سبد کالا و برجام، از همه این موارد استفاده می کند تا بقای سیاسی خود را حفط کند.
در این میان، دانشگاه نیز از این موضوع مستثنی نیست. دولت از نیروی دانشجویی استفاده می کند تا به خواسته های خودش برسد، از دانشجوی استفاده می کند تا محیط دانشگاه را به آشوب بکشد و رسالت اصلی دانشگاه که نقادی و پرسشگری است را از بین ببرد.
وقتی دانشجویی سیاست زده شد، دیگر نمی توان از او انتظار نقادی داشت، انتظار مطالبه گری داشت، انتظار داشت تا بتواند به مسائل مهم روز با تفکر نگاه کند، این دانشجو تنها آماده شده است تا دانشگاه را به آشوب بکشد و منحرف کند.
البته این نگاه به دانشگاه را ما در سال های دوم خرداد به وضوح مشاهده کردیم، در آن سال ها بود که دولت اصلاحات با استفاده ابزاری از همین جریان در سال های 78 و 88 دانشگاه را به آشوب کشید و به دنبال پیگری اهداف سیاسی خود بود.
مهدی طاهری در این خصوص می گوید: دولت به دانشگاه به عنوان یک اهرم فشار و یک ابزار نگاه می کند.
این دانشجوی علوم سیاسی ادامه داد: دولت امروز با دادن مجوز به این تشکل های فتنه گر، به دنبال اثرگذاری بر انتخابات مجلس و خبرگان در اسفند ماه می باشد.
طاهری ادامه داد: وفتی دانشگاه سیاست زده شد، دیگر نمی توان با تفکر و منطق مباحث را مطرح کرد و دانشجویان برای اثبات خود به هوچی گری روی می آورند.