به گزارش خبرنگار خبرگزاری دانشجو از مشهد، حجت الاسلام غلامرضا صدیق اورعی دیروز در نشست «ایران چگونه اینگونه شد» که در تالار رجایی دانشکده ادبیات دانشگاه فردوسی برگزار شد، ضمن اشاره به اینکه هنجارها جهت اجرایی و پذیرفته شدن، پروسه طولانی را در جامعه طی کردهاند، گفت: هنجارهایی که جدی و عمیق هستند، ناخودآگاه به خاطر سپرده میشوند؛ اما هنجارهایی که در جامعه ضعیفتر هستند، فراموش میشوند.
وی ضمن بیان این نکته که در ایران همبستگی ضعیف است، افزود: در مقالات، پایاننامهها و تحقیقاتی که در رابطه با این موضوع صورت گرفته، مشخص شده همبستگی در جامعه کم شده است. همچنین تعاملاتی که در قالب همبستگیها روی میدهند، شکننده بوده و بسیار کاهش یافته است.
حجت الاسلام صدیق اورعی تصریح کرد: در یکی از تحقیقاتی که در دانشگاه فردوسی مشهد صورت گرفت نشان میداد ۸۰ درصد مصاحبه شوندگان با همسایگان خود تعامل خاصی نداشتهاند. همچنین در یک پایاننامه که به صورت پرسشنامه تهیه شده بود، ۲۵ درصد مردم زمانهایی را برای خروج از منزل انتخاب میکردند که با کسی روبهرو نشوند.
عضو هیات علمی دانشگاه فردوسی مشهد در ادامه به گزارشات وزارت ارشاد در رابطه با کالاهای فرهنگی اشاره و بیان داشت: بر اساس این گزارشات و در قسمت تعاملات اجتماعی، تعامل با خویشاوندان تنها ۲۲ درصد بوده است. البته این مساله از شرایط بیرونی و فیزیکی هم تاثیر میپذیرد.
وی فاصله اجتماعی را یکی از دلایل کاهش اطلاع خانوادهها از یکدیگر دانست و گفت: البته در گذشته نیز این موارد مشاهده میشد؛ اما تعاملات بسیار بیشتر بوده است.
حجت الاسلام صدق اورعی با یادآوری این مسئله که در حال حاضر به ندرت تعاملات گرم روی میدهد، گفت: جامعه ایران با مساله ضعف جامعه بودن روبهرو بوده است. در حال حاضر تعاملات به حداقل رسیده، همبستگی کم شده و جامعه در رابطه با سازمانیابی دچار مشکل است.
این استاد جامعه شناسی افزود: متاسفانه علاقه به فردگرایی افراطی جایگزین توجه به همبستگی شده است و عدم اعتماد و تعهد نیز ناشی از این موضوع است.
وی با بیان این نکته که در چنین جامعهای، جامعهپذیری و کنترل اجتماعی به کار نمیآید، ادامه داد: برای حل این مشکل باید به عیار جامعه بودن در ایران توجه شود. بدون این که مساله را ریشهیابی کنیم، مشکلات حل نمیشود.
حجت الاسلام صدق اورعی افزایش اجتماع بودن جامعه را عامل کاهش طلاق، آدم کشی، نزاع، اعتیاد و غیره برشمرد و خاطرنشان کرد: ما به این دلیل که بیشتر دچار فردگرایی هستیم، به ستیز با جامعه علاقه داریم.