در مناظره «بررسی عملکرد دولت‌ها» مطرح شد
به گزارش خبرنگار خبرگزاری دانشجو از شیراز، مناظره محمدعلی وکیلی، مدیر مسئول روزنامه ابتکار و عبدالرضا داوری، مشاور وزیر کشور در دولت احمدی‌نژاد با موضوع «بررسی عملکرد دولت‌های روحانی و احمدی‌نژاد» در دانشگاه آزاد اسلامی واحد مرودشت برگزار شد.
وکیلی در شروع مناظره بابیان اینکه عنوان مقایسه عملکرد دولت‌ها به دو دلیل عنوان غلطی است، تصریح کرد: اولا که دولت در جمهوری اسلامی یک قوه در عرض دو قوه دیگر است؛ بنابراین دولت‌ها اگر چه به لحاظ کارنامه شاید مسئول نمرات اختصاصی دولت باشند، دروس عمومی در کارنامه هر دولتی محصول و برآیند عملکرد نظام سیاسی است.
وی افزود: نمی‌شود یک دولتی پاسخگوی آن بخش کارنامه باشد که از عهده و اختیار او خارج است؛ بنابراین اگر بناست داوری منصفانه‌ای در مورد عملکرد یک دولت انجام بگیرد؛ باید این تفکیک لحاظ شود که دولت‌ها در جمهوری اسلامی مسئول دروس تخصصی قوه مجریه هستند؛ اما دروس عمومی کارنامه قوه مجریه متأثر از دیگر قواست که از اختیار دولت‌ها خارج است؛ بنابراین با تکیه بر آن دروس نمره دادن به این دولت‌ها خیلی منصفانه نیست.
وکیلی ادامه داد: دولت حسن روحانی را با دو سال عملکرد نمی‌توان با دولت هشت ساله احمدی‌نژاد مقایسه کرد. حتی با لحاظ نسبت هم این مقایسه غلط است؛ چرا که دولت‌ها نوسانات و فراز و فرود‌هایی در فعالیتشان وجود دارد که شما نمی‌دانید کجا برش بزنید که به آن نقطه اوج هر دولتی لطمه وارد نشود.
بحران‌های دولت یازدهم
در ادامه این برنامه، داوری ضمن تأیید اظهارات وکیلی درباره غلط بودن مقایسه تصریح کرد: دولت یازدهم طی این مدت دو سال و نیم فعالیت اجرایی با چهار بحران که ناشی از سازوکارها، شیوه‌ها، تحلیل‌ها و نگرش‌های درونی خودش روبه‌رو است.
وی در تشریح این بحران‌ها گفت: این بحران‌ها شامل هویت، مشروعیت، کارآمدی و مشارکت است.
داوری در تشریح هر یک بحران‌ها به اختصار مطالبی را عنوان نمونه ذکر کرد و افزود: اولین بحران دولت روحانی، بحران هویت است، که دولت یازدهم عمده سیاست‌های خودش را به سیاست خارجی معطوف کرده است همان طور که قبل از تشکیل دولت و در فعالیت‌های انتخاباتی محور حرکت خود را بر پررنگ‌نمایی سیاست خارجی در حل تمام مسائل و معضلات کشور قرار دادند.
مشاور رسانه ای دولت دهم ادامه داد: در حالی که واقعیت امر در حوزه سیاست خارجی به طور عام و در پرونده هسته‌ای به صورت خاص، کمتر از ۵۰ درصد آنچه رقم می‌خورد در عرصه مذاکرات چه درگذشته و چه امروز از اختیارات ایران خارج بود.
وی در تشریح بحران مشروعیت گفت: دولت روحانی از تولید قدرت بهره برده و برای این کار به طبقه روحانیت عالی‌رتبه اتکا کرده یا مرجعیت را با خود و همسو کرده است و همچنین اقشار و لایه‌های مدرن‌ترجامعه را جذب کرده است و این باعث می‌شود که در عمل دچار تضاد شود.
داوری با اشاره به فعالیت‌هایی که در حوزه ارشاد صورت گرفته از جمله کتاب، سینما، اجرای کنسرت‌ها و غیره گفت: این اقدامات در نزد هنرمندان رضایت‌بخش نبوده و این نشان از این است که آن بحران مشروعیت و تعارضی که در منابع مرتبطی که با تولید قدرت برای دولت یازدهم داشته، در روند اجرا خودش را آشکار کرده است.
این فعال رسانه ای بیان کرد: همچنین به دو بحران کارآمدی و مشارکت اشاره کرد و افزود: آنچه قرار بود در یک بازه زمانی صد روزه مسائل و مشکلات جامعه مرتفع شود، امروز بعد از حدود هشتصد روز هنوز ما به نقطه ایدآل نرسیده که جمیع اینها باعث شده است که دولت یازدهم با یک بحران بسیار جدی به عنوان بحران مشارکت یا ریزش آرا روبه‌رو شود.
مهم‌ترین رویکردهای اشتباه دولت احمدی‌نژاد
وکیلی در جواب بحران‌های گفته‌شده از سوی داوری اظهار کرد: با توجه به بحثی که داوری به آن اشاره کردند و اگر قرار باشد دولت‌ها را اینگونه ارزیابی کنیم، من هم لازم می‌دانم که نگاهی گذرا به رویکردها و نه عملکردهای دولت نهم و دهم داشته باشیم و آن این است که به نظر من رویکردهای اشتباهی در دولت احمدی‌نژاد در کشور بنیان گذاشته شد و از رهگذر آن رویکردها دستاوردهای بسیار منفی را ما در ساخت سیاسی هم اکنون شاهد هستیم و تا سال‌ها آثارش پا برجاست.
وی ادامه داد: یکی رویکردهای منفی دولت گذشته، قانون ستیزی و قانون‌گریزی بود که در آن دولت رویکرد شد. شما می‌دانید در هر نظام سیاسی، به خصوص در نظام سیاسی مثل ایران که عنوان حکومت اسلامی دارد، یک حکومت ایدئولوژیک است و رفتار اجتماعی مردم، علاوه بر وجه قانون، وجه شرعی هم پیدا می‌کند. به همین دلیل هم شنیدید که گفته‌اند از نگاه امام(ره) احترام به قانون وجوب شرعی دارد و بی‌احترامی به قانون حرمت شرعی دارد.
مدیرمسئول روزنامه ابتکار ادامه داد: ما معتقد بودیم که ولایت فقیه یک مفهوم استعلایی دست نایافتنی غیر قابل ارزیابی نیست. اگرچه برخی گروه‌ها تلاش دارند که از این مفهوم یک مفهومی کیفی بسازند و با کیفی کردن آن رقیب را از میدان به در کنند؛ اما وقتی که در نظام سیاسی ولایت فقیه در مسند سیاسی قرار می‌گیرد، آن وقت است که باید سنجش داشته باشد و سنجش ولایت فقیه سنجش قانون است.
وکیلی تأکید کرد: قانون معیار ولایت‌پذیری است؛ همان طور که قانون معیار تقوای سیاسی هست. اگر کسی به لحاظ اعتقاد فردی غیر مذهبی باشد ولی به لحاظ رفتار اجتماعی متعهد به قانون باشد و رفتارش منطبق با قانون جمهوری اسلامی باشد این فرد ولایت‌مدار است و اگر کسی مدعی ولایت مداری و ذوب در ولایت باشد؛اما قانون ستیز و قانون‌گریز باشد، این آدم ضد ولایت فقیه است.
مدیر مسئول روزنامه ابتکار تصریح کرد: من معتقد هستم که دولت احمدی‌نژاد بنیان قانون را در جمهوری اسلامی که ماحصل نظم سیاسی است و رهاورد قراد داد اجتماعی بشر امروز بود، به سخره گرفت.
وی افزود: قانون‌گریزی اولین نشان ولایت‌ستیزی است و قانون ستیزی اولین نشان تقوا و اخلاق عمومی ستیزی است. اخلاق عمومی در جامعه تابعی است از قانون و اگر قانون سست شد، حتما اخلاق عمومی در جامعه سست خواهد شد و حتما فرهنگ آنارشیسم و هرج و مرج در جامعه در بخش اقتصادی، سیاسی و فرهنگی حاکم خواهد شد.
وکیلی بیان داشت: شما تصور کنید یک جامعه به هم ریخته که هر کسی به خودش اجازه می‌دهد براساس فهم شخصی خودش در حوزه‌های مختلف آن طور که تشخیص می‌دهد رفتار کند، این جامعه چطور باید انسجام خودش را حفظ کند؟
مدیرمسئول روزنامه اضافه کرد: اینکه ادعا کنید چرا کنسرت لغو می شود این سخن ماست.آقای روحانی مسئول رفع تحریمها نیست وبلعکس مدعی است.آقای روحانی مسئول صدور مجوز است؛ اما اینکه افرادی فرا روحانی و فرا دولت می توانند مجوزهای قانونی را نادیده بگیرند و جلوی تجمعات قانونی را با تجمعات غیر قانونی بگیرند، مسئول این رفتار بی قانونی روحانی نیست.
وی اظهار کرد: مسئول این رفتار که امروز نهادینه شده اتفاقا آقای احمدی نژاد است. سنگ بنای سست کردن و بی اعتنایی به قانون نتیجه اش امروز و فردا در رفتار سیاسی ما معلوم است. وقتی قانون و نهادهای قانونی بی اعتبار شدند و خرافات جای حرف مستند را گرفت، وقتی خواب، مستند رفتار سیاسیون طراز اول شد حتما رهاوردش در بدنه سیاسی این هرج و مرجیست که شما از آن نام می برید.
وکیلی گفت: اگر منظورتان از کارامدی این است که آقای روحانی قدرت لازم برای تقابل با گروه های خودسر را ندارد، کاملا درست است. گروه های خودسر قدرتی فراروحانی دارند. آن اراده ای که به دنبال ناکارآمد نمایی از دولت آقای روحانی است با همین جلوه های بی قانونی نمی دانند . دود این رفتار آنارشیسم بیش از اینکه در چشم آقای روحانی باشد، در چشم نظام سیاسی است.
این فعال رسانه ای بیان کرد: نظام سیاسی اقتدار خودش را به دست چهار تا خود سر نباید بدهد. بعضی تخریب ها به جای چنگ اندازی به دولت چنگ اندازی به نظامی سیاسی است که امروز در دنیا داعیه همآوردی با قدرت های جهان را دارد. شما به جای خرده گرفتن به دولت روحانی به آنهایی خرده بگیرید که برای یک دستمال قیصریه را به آتش می کشند.
داوری در پاسخ به صحبت هاب مدیرمسئول روزنامه ابتکار گفت: روحانی اگرقدرت برخورد با خودسرها را ندارد، برای چه رئیس جمهور شد؟
وی با اشاره به تعدادی از هنرمندان منتقدان دولت، وضعیت وزارت ارشاد و حوزه فرهنگ کنونی را وخیم دانست و به انتقاد از دیدار وزرا با مراجع دینی پرداخت و گفت: وزرای دولت نمی توانند همزمان هم مراجع را راضی نگه دارند و هم هنرمندان را و نتیجه آن ناراضی بودن هم زمان هر دو قشر است.
وکیلی در پاسخ به این انتقاد که چرا دولت کنونی اولویتش را سیاست خارجه قرار داده است، گفت: زیرا دولت سابق تمام منابع این کشور را با سوء تدبیر در سیاست خارجه قفل کردند و به همین دلیل اولویت دولت روحانی بر سیاست خارجه است.
این فعال رسانه ای اصلاح طلب افزود: مگر تعداد قطعنامه هایی که سال ۹۰ علیه این کشور صادر شد و کشور را در مرز جنگ قرار داد و ایران هراسی نقل و نبات سکه رایج بود یادتان رفته است؟ اگر تغییری در سیاست خارجه رخ نمی داد، من شک ندارم که امروز جرم داعش را به پای ایران می گذاشتند. دولت دوسال از عمرش را خرج بازکردن بن بستی کرد که توی اون نقشی نداشت.
داوری افزود: این منایعی که می گویند بر باد رفته هر روزمتغیر است؛ اما آمار اوپک می‌گوبد کل درامد نفتی ایران در دولت احمدی نژاد ۶۱۴ میلیارد دلار بوده است؛ از این مبلغ ۱۴.۵ درصد به باز تولید نفت اختصاص می یابد. از مابقی ۵۰ میلیارد در صندوق ذخیره دولت ذخیره شد و به دولت روحانی تحویل دادند.
این فعال رسانه ای ادامه داد: من ندیدم کسی از مدیران دولت قبل از انتقاد جلوگیری کنند. شخص آقای احمدی نژاد تنها رئیس دولتی است که بیشترین حجم فحاشی و توهین را به آن روا داشتند. در دوره احمدی نژاد نسبت به وی هیچ خط قرمزی وجود نداشت و اصلا خیلی ها با توهین و فحاشی به ایشان، از برخی ها جایزه گرفتند.
وکیلی در پاسخ به سئوالی پیرامون نظرشان در مورد سردار قاسم سلیمانی گفت: اولا من کوچکتر از آن هستم که پیرامون سردار قاسم سلیمانی که نماد یک بسیجی واقعی است، نظر بدهم. وی جزو محدود شخصیت‌هایی است که توانسته فرهنگ بسیجی را پاس بدارد و خود را آلوده جریانات سیاسی داخلی نکند.
این فعال اصلاح طلب گفت: آنچه را که امروز سردار قاسم سلیمانی به عنوان یکی از میلیون‌ها انسان فرهیخته ایرانی در صحنه جهانی برای ایران رقم می‌زند، روی سکه دوم ظریف است. اگر ظریف در دیپلماسی رسمی ایران موفق است، به پشتوانه کاری است که سردار قاسم سلیمانی در نبرد زمینی و در دیپلماسی عمومی انجام می‌دهد.
وی تصریح کرد: برای ما قاسم سلیمانی منهای ظریف حتما کاستی دارد و ظریف منهای قاسم سلیمانی حتما ناکارآمد است. جدایی انداختن بین قاسم سلیمانی و ظریف قطعا مغرضانه است و خیرخواهانه نخواهد بود.
تعداد نظرات: ۱
محمد جواد
۱۲:۲۵ - ۱۳۹۴/۰۹/۱۰
پاسخ
برای پیشرفت کشور در جهانی که عده ای ظالم میخواهند خود را کدخدای آن معرفی کنند قاسم سلیمانی منهای ظریف بهترین گزینه است . چرا که هرچه یک مرد واقعی عزتمند رشته را یک بی بصیرت منفعل پنبه خواهد کرد. قیاس کردن سردار قهرمان حاج قاسم سلیمانی کاری بسیار اشتباه است مثل همانند دانستن شیر است و....
ارسال نظرات