کد خبر:۴۷۱۱۹۳
خسروی در گفت‌وگوی تفصیلی با خبرگزاری دانشجو:
«رشد بوکوحرام» و «سرکوب شیعه» هر دو از برنامه‌های آمریکا و اسرائیل است/ ایران باید با دیپلماسی فعال وارد عرصه حمایت از شیعیان نیجریه شود
یک تحلیلگر مسائل سیاسی گفت: شیعیان آفریقا مهم‌ترین خطری هستند که آمریکا را در قرن بیست و یکم تهدید می‌کنند؛ چرا که مردم آفریقا محروم‌ترین مردمان جهان هستند؛ اما آفریقای مسلمان استعداد خوبی برای پیوستن به تفکر ظلم‌ستیز شیعی دارد.
گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو؛ اسلام هراسی و به تبع آن شیعه هراسی از تبلیغات منفی و گسترده غرب علیه جمهوری اسلامی ایران در درنیا ناشی می‌شود که حکایت از واهمه ظالمان عالم از تفکر ظلم ستیزانه مذهب تشیع و اسلام ناب محمدی (ص) دارد، تفکری که ریشه دواندن آن در میان مردم مظلوم و محروم نیجریه نیز لرزه به اندام دولت‌های مستکبر دنیا انداخت و آنان را وادار به تکرار بازی خون آشامانه‌ای دیگر با قتل عامی گسترده کرد تا مبادا تفکر شیعه پایه‌های ستم آنان را سست کند؛ اما عجیب است که با آن همه موسسه اسلام شناسی و مطالعه گسترده راجع به اسلام این را درک نکردند که شهادت برای شیعه پایان راه که نه، بلکه آغاز راه است.
آنچه در ادامه می‌آید، مشروح گفت‌وگوی خبرنگار خبرگزاری دانشجو در استان گلستان با علی خسروی، استاد دانشگاه، کارشناس ارشد روابط بین الملل، دکترای جغرافیای سیاسی، رئیس سابق دانشگاه پیام‌نور گالیکش و تحلیلگر مسائل سیاسی و بین الملل پیرامون کشتار بی رحمانه شیعیان نیجریه است.
برخی قتل عام شیعیان ۱۲ امامی نیجریه را حاکی از همکاری دو جریان سلفی-صهیونیستی می‌دانند و بنا بر برخی گزارشات این اقدامات توسط موساد طراحی می‌شود، نظر شما چیست و فکر می‌کنید دلیل مخالفت صهیونسیت‌ها با افزایش جمعیت شیعیان چه چیزی است؟(به عنوان نمونه می‌توان به طرح ترور ناکام شیخ زکزاکی رهبر مذهبی شیعیان در سال ۲۰۰۹م. اشاره کرد. این نقشه قرار بود با انفجار بمب در محل اسکان شیخ زکزاکی در زاریا اجرا شود؛ اما خود زکزاکی در خطبههای نماز جمعه روز ۱۱ سپتامبر این نقشه را افشا کرد.)
هیچ وقت نباید برنامه صهیونیست‌ها برای تضعیف و حتی نابودی اسلام شیعی را از نظر دور داشت. سالانه چندین کنگره مهم با حضور تئوریسین‌های مهم آمریکایی از جمله فرانسیس فوکویاما و دیگران در ایالات متحده و چندین کنگره نیز توسط لابی های صهیونیستی در رژیم اشغالگر قدس، دقیقا به همین منظور (یعنی نابودی اسلام به خصوص تفکر شیعی) برگزار می‌شود.
کشور نیجریه سال‌ها زیر نگاه استعماری بوده و بعد از سال ۱۹۶۰ میلادی توانسته است استقلال خود را بدست آورد. این کشور بزرگ‌ترین کشور نفتی آفریقا محسوب شده و همچنین پر جمعیت‌ترین کشور آفریقایی با حدود ۱۵۰ میلیون نفر است که در گذشته اقلیت بسیار کوچک شیعی مذهب در آن وجود داشتند؛ اما در دهه ۷۰ میلادی با پیروزی انقلاب اسلامی در ایران-و صدور اسلام ناب محمدی به جهان-با تلاش افرادی همچون «شیخ زکزاکی»، این جمعیت کم شیعی در طول ۳۵ سال به حدود بیست میلیون هوادار مذهب تشیع افزایش پیدا کردند که می‌توان گفت این جماعت شیعی دموکرات‌ترین مردمان آفریقا بوده و در بین مذاهب و ادیان نیجریه نیز زبانزد هستند.
طبیعی است که نه تنها رژیم صهیونیستی بلکه دیگر ابر قدرت‌های دنیا نیز با واهمه‌ای که از تفکر شیعی دارند پذیرش گسترش این مذهب را نخواهند داشت و در پی نابودی آن برخواهند آمد؛ به خصوص شیعیان با اندیشه امام خمینی ره (که پس از تشکیل انقلاب اسلامی ایران افزایش پیدا کردند) که در همه نقاط دنیا جز دشمنان درجه یک آنها محسوب شده و یا به تعبیر بهتر می‌توان گفت بیشترین ترس صهیونیست‌ها از این شیعیان است.
ناگفته نماند این دشمنی‌ها در حالی است که شیعیان هرگز دست به خشونت در طی این سال‌ها نزده و همواره مورد ترور قرار گرفته‌اند، شیعیان همواره طی سال‌های متمادی مورد هجمه ابرقدرت‌ها بوده و تروریسم افراطی تکفیری و یا تروریسم دولتی (شبیه خشونت ناروای اخیر ارتش نیجریه) ستم‌های بیشماری را در حق آنان روا داشته‌اند.
با توجه به نفوذ آل سعود و رژیم صهیونیستی در نیجریه، چرا این دو از قدرت نمایی شیعیان در این کشور می‌ترسند؟ (براساس اسناد افشا شده در ویکی لیکس، سفارت عربستان در ابوجا طی نامه‌ای که در اسفندماه سال ۱۳۹۰ خورشیدی به ریاض ارسال می‌کند، از گسترش تشیع در این کشور اظهار نگرانی کرده است.)
تصور دوستی آل سعود با شیعه یک طنز سیاسی است که ممکن است روزی از زبان آنها بیان نیز بشود. انتظار دوستی از کشوری که همیشه به دنبال تضعیف حکومت ایران اسلامی به هر شکلی است انتظاری واهی و نابجاست.
عرسبتان سعودی با تقویت تروریسم و تضعیف مالی ایران در اوپک، تقویت طالبان، تقویت داعش، حمایت از تحریم‌های ایران برای تضعیف ایران هسته‌ای و تلاش برای ضربه زدن به ایران در هر حالتی-حتی کشتار عمدی حاجیان-سعی در ورود به فضای سیاسی ایران را دارد، با این شرایط و بنا بر این واقعیات، تصور دوستی این کشور با شیعه به خصوص شیعه انقلابی، فقط یک طنز است.
در واقع عربستان سعودی برای تضعیف اندیشه امام خمینی (ره) هر کاری خواهد کرد. فرقی نمی‌کند نیجریه باشد یا یمن و یا سایر کشورهای اسلامی. به بیانی مطمئن‌تر باید گفت هر جایی اندیشه امام (قدس سره) و آرمان‌های انقلاب اسلامی صادر شده باشد، دخالت عربستان نیز آنجا خواهد بود.
یکی از برنامه‌های آمریکا و رژیم صهیونیستی از دوستی با آل سعود، تسلط بر منابع منطقه است، یکی از اهداف شکل گیری مثلث «عربستان سعودی-رژیم صهیونیستی –آمریکا» نیز جایگزین کردن عربستان بجای قدرت منطقه‌ای «ایران» در منطقه خلیج فارس جهت غارت نفت منطقه با قیمت مفت و ارزان است لذا این مثلث برای دستیابی به این هدف دست به تبلیغات منفی علیه ایران می‌زند؛ از همین رو خود نیجریه هم از گسترش تفکر شیعی راضی نیست؛ چرا که شیعه هراسی در دنیا از طرف این مثلث تبلیغ زیادی شده است.
چه نیرویی در شیعه موجب ترس و وحشت غرب و آمریکا شده است؟ (پلیس ایالت کادونا در گزارشی که چندی پیش به دولت مرکزی داده؛ آورده است که سفارت آمریکا خواستار یک اقدام قاطع بر ضد شیعیان نیجریه شده است.)
به این سئوال فوکویاما پاسخ داده است! پروفسور فرانسیس فوکویاما که چند سال قبل در بین یهودیان سخنرانی کرد در سخنرانی خود شیعه را پرنده‌ای با دو بال توصیف کرد و گفت: «شیعه دو بال دارد یکی عاشورا و دیگری شهادت». فوکویاما به یهودیان گفت تا مادامی که این پرنده قادر به پرواز باشد و بال‌هایش قطع نشود، شما خواب راحت نخواهید داشت در واقع عاشورا و قیام امام حسین (ع) و شهادت طلبی شیعیان که آن را «فوز الهی» می‌دانند، مهم‌ترین مساله آنها است.
هدف قیام امام حسین (ع) هم که باعث شهادت آن حضرت و اصحاب و اولاد ایشان شد، ظلم ستیزی و ایستادگی در برابر ظالم بود. آمریکا و رژیم صهیونیستی نیز از انصار یزید محسوب شده و در ظلم و ستمی که در حق مظلومان روا می‌دارند شکی نیست، از این رو بیراه نیست که اگر این مثلث شرارت از این دو بال شیعه بترسند. از نگاه آنها شیعه باید سرکوب شود؛ چرا که رشد شیعه یعنی تضعیف قوای شیطان و بی شک رشد شیعیان آنان را در ادامه ستم‌های بی حد و حصرشان محدود می‌کند.
چرا ارتش نیجریه به جای مبارزه با گروه تروریستی بوکوحرام که آسایش و امنیت مردم نیجریه را با کشتارهای روزانه سلب کرده است به شیعیان حمله می‌کند؟
بوکوحرام نیز دست پرورده آمریکا و رژیم صهیونیستی در آفریقا برای بر هم زدن نظم آفریقا است. آمریکا برای دستیابی به نظم جهانی، و برپایی نظم مورد نظر خود اعتقاد دارد که باید راه را هموار کند، در این مسیر، «شیعیان آفریقا» مهم‌ترین خطری هستند که آمریکا را در قرن بیست و یکم تهدید می‌کنند. بخاطر اینکه مردم آفریقا مظلوم‌ترین و محروم‌ترین مردمان عالم هستند؛ اما آفریقای مسلمان استعداد خوبی برای پیوستن به تفکر ظلم ستیز شیعی دارد که می‌تواند از مظلومیت آفریقا کاسته و آنان را در مقابل زورگویی ابرقدرت‌ها مقاوم کند، این مسئله (تفکر شیعه) همه آنها را دور هم جمع کرده است که قطعا این تفکر و اتحاد برای ادامه سیاست‌های ظالمانه آمریکا خطر محسوب می‌شود.
به نظر شما مقامات دیگر کشورها بخصوص ایران-به عنوان ام القرای جهان اسلام-چه تدابیری در قبال این جنایات باید اتخاذ کنند؟
مسلمانان باید در ابتدا حساب خود را از ظالمان جدا کرده و اگر خود را مسلمان واقعی می‌دانند، به فرموده قرآن کریم، به ریسمان الهی چنگ زده و متفرق نشوند. این یعنی تکفیر نکردن سایر مسلمانان، این یعنی عدم حمایت از تکفیری‌ها، این یعنی همدردی با مسلمانان، نه کشتار و حمایت از کشتار سایر مسلمانان. اگر چه حساب برخی از آنها (کشورهای به ظاهر مسلمان) از سایرین جداست.
ایستادگی و مقاومت مسلمین از جریان ظلم وارده به اسلام و مسلمانان می‌تواند راه را برای مقابله با تروریسم علیه اسلام باز کند. مسلمانان باید علاوه بر انزجار از هر گونه ترور در هر نقطه از جهان، از تروریسم علیه اسلام نیز اعلام انزجار و از مسلمانانی که مورد ظلم قرار گرفته‌اند حمایت کنند.
جمهوری اسلامی ایران نیز باید با دیپلماسی عمومی و خصوصی فعالانه وارد عرصه شده و حمایت بی دریغ خود را از مسلمانان نیجریه‌ای بیان کرده و برای احقاق حقوق حقه آنها از هیچ تلاشی فروگذار نکند.
ناگفته نماند از آنجایی که ایران یک قدرت منطقه‌ای بزرگ و مسلمان محسوب می‌شود، برخورد ایران در این شرایط می‌تواند حمایت معنوی از شیعیان در سراسر دنیا را به همراه خود داشته باشد.
لینک کپی شد
گزارش خطا
۰
ارسال نظر
*شرایط و مقررات*
خبرگزاری دانشجو نظراتی را که حاوی توهین است منتشر نمی کند.
لطفا از نوشتن نظرات خود به صورت حروف لاتین (فینگیلیش) خودداری نمايید.
توصیه می شود به جای ارسال نظرات مشابه با نظرات منتشر شده، از مثبت یا منفی استفاده فرمایید.
با توجه به آن که امکان موافقت یا مخالفت با محتوای نظرات وجود دارد، معمولا نظراتی که محتوای مشابهی دارند، انتشار نمی یابد.