نامه بسیج دانشجویی دانشکده مهندسی نفت امیرکبیر به زنگنه:
به گزارش خبرنگار دانشگاه خبرگزاری دانشجو، بسیج دانشجویی دانشکده مهندسی نفت دانشگاه صنعتی امیرکبیر نامه ای را به وزیر نفت نوشت که متن کامل آن به شرح زیر است:
بسم الله الرحمن الرحیم
جناب آقای مهندس زنگنه، وزیر نفت محترم دولت تدبیر و امید
با عرض سلام و احترام
همان‌طور که مستحضرید، توسعه‌ی میادین نفت کشور در سال‌های اخیر به علت تحریم‌ها، برخی سوء مدیریت‌ها و نیز مشکلات فنی با مشکلات عدیده‌ای روبه‌رو شده است. با توجه به وعده‌ی لغو تحریم‌های مربوط به این حوزه از طرف ایالات‌متحده و کشورهای اروپایی و امکان حضور شرکت‌های مطرح بین‌المللی، لزوم طراحی قراردادهای مناسب با وضع موجود و با رفع مشکلات قراردادهای قبلی مشخص می‌شود. بسیج دانشجویی با بررسی قراردادهای جدید موسوم به IPC متوجه ایراداتی عمده در این قرارداد‌ها شده است که عدم رفع آن‌ها منجر به ضررهای عدیده‌ای برای منافع ملی خواهد شد.
قبل از طرح این مشکلات بر خود لازم می‌دانیم از زحمات کمیته‌ی بازبینی قراردادهای نفتی به ریاست آقای سید مهدی حسینی، بابت زحمات انجام‌شده برای تدوین این قرارداد‌ها سپاسگزاری نماییم.
ایرادات اصلی این قرارداد‌ها به شرح زیر می‌باشد:
۱. در این قرارداد‌ها حدود ۲۵ میدان مستقل جزو میادین پیشنهاد شده هستند. این موضوع خود باعث بروز دو مشکل می‌شود. اولاً: باوجود میادین مستقل در لیست میادین پیشنهادی، بیم آن می‌رود که همچون دوره‌های قبل در میادین مشترک به علت ریسک بالا و حضور شرکت‌های دیگر در بخش متعلق به کشورهای همسایه، شرکت‌های بین‌المللی رغبتی به حضور در این میادین نداشته باشند. ثانیاً: با توجه با توجه به اینکه پالایشگاه‌های کشور در حداکثر ظرفیت خود در حال کار هستند، استخراج نفت بیشتر، بدون ظرفیت‌سازی برای پالایش و فراوری، موجب خام فروشی بیشتر نفت است که متناقض یا رهنمودهای مقام معظم رهبری در این حوزه است. با توجه به عدم ضرورت برای توسعه‌ی میادین مستقل در شرایط فعلی حضور این میادین در لیست پیشنهادی غیرمنطقی است. همچنین برای توسعه‌ی میادین مستقل می‌توان از قراردادهای دیگری استفاده کرد و مدل قراردادی IPC برای این میادین بیش از حد جذابیت و امتیاز برای شرکت پیمانکار دارد.
۲. مسئله‌ی دیگر موجود در متن قرارداد‌ها، پرداخت هزینه توسط جمهوری اسلامی برای اعمال حق حاکمیتی خود است. با توجه به متن قرارداد‌ها اگر دولت ایران بنا به دلیلی غیر فنی (از دید شرکت پیمانکار) قصد کاهش تولید از میدان را داشته باشد، باید مبلغی را معادل با کاهش تولید به شرکت پیمانکار بپردازد.
۳. در این قرارداد‌ها شرکت‌های بهره‌بردار تابعه شرکت ملی نفت از حضور در کنسرسیوم منع شده‌اند که این موضوع باعث ریزش تدریجی بدنه‌ی متخصص این شرکت شده و این شرکت با حجم عظیمی از سابقه و تخصص به‌شدت تضعیف خواهد شد. درحالی‌که در هیچ‌یک از قوانین کشوری شرکت نفت از حضور در عرصه تصدی‌گری منع نشده است.
۴. در متن قراردادهای IPC هیچ جریمه‌ای برای عدم عمل به تعهدات از طرف پیمانکار تعبیه نشده است.
۵. آخرین مورد مربوط به بحث انتقال تکنولوژی است. عدم وجود سازوکاری مشخص و وجود عبارات مبهم و کلی موجب خواهد شد شرکت پیمانکار با توجه به عدم تمایل برای انتقال تکنولوژی، از انجام این کار خودداری کند.
گذشته از مباحث فوق که ناظر بر متن قراردادهای IPC می‌باشد، مسئله‌ی دیگری که حائز اهمیت است، بحث مکان برگزاری مراسم معرفی این قراردادهاست. با توجه به اینکه قرار است مخازن کشور که به‌مثابه‌ی جواهراتی در عرصه‌ی اقتصادی هستند به شرکت‌های بین‌المللی پیشنهاد شود، دور از شأن ملت ایران و دولت جمهوری اسلامی است که این مراسم در کشوری به‌جز ایران عزیزمان برگزار شود. نیز با توجه به وقوع حوادث تروریستی در کشورهای اروپایی، از لحاظ امنیتی هم برگزاری این مراسم در لندن معقول به نظر نمی‌رسد.
در آخر لازم به ذکر است که بسیج دانشجویی آماده‌ی همکاری با وزارت نفت در خصوص تجدیدنظر در قراردادهای نفتی جدید می‌باشد.
و السلام علیکم و رحمه الله
ارسال نظرات