به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو؛ شبکه‌های رادیو و تلویزیونی در روزهای جشنواره فیلم فجر با برنامه‌های سینمایی سعی کردند پوشش مناسبی از سی‌و چهارمین جشنواره فیلم فجر داشته باشند.
از میان شبکه های تلویزیونی، آی‌فیلم، شبکه سه، چهار، افق، خبر برنامه‌های روزانه‌ای را روی آنتن می‌بردند و در میان رادیویی‌ها نیز شبکه جوان، ایران، فرهنگ، گفتگو و تهران ساعاتی از کنداکتور روزانه خود را در اختیار ویژه برنامه جشنواره گذاشته بودند.
شبکه۴_سینمای ایران
برنامه سینمای ایران با اجرای علیرضا شجاع نوری با همان ریتم همیشگی‌اش ساعت 23هر شب روی آنتن شبکه۴ می رفت. اجرای نه چندان جذاب و جملات بدون آکسان گزاری شجاع کاوه آنچنان که باید مناسب ایام جشنواره نبود. بخش کارشناسی برنامه سینمای ایران شاید نقطه قوت برنامه در جشنواره بود که مسایل و موضوعات دقیق و مهمی را در بر داشت. استودیوی برنامه سینمای ایران به برج میلاد منتقل شده بود تا در کمترین زمان ممکن بتواند به میهمانان دسترسی داشته باشد.
ساعت پخش برنامه کار را برای بقیه رقبا سخت کرده بود چرا که این برنامه همزمان با برنامه شبکه افق و یکساعت زودتر از برنامه شبکه سه پخش می‌شد و با این حساب می توانست میهمانان مورد نظرش را زودتر از بقیه رقبا روی آنتن ببرد. دکور برنامه سینمای ایران آنچنان که باید جذاب نبود، گرچه این مسئله تقریبا برای همه برنامه ها وجود داشت و هیچ کدام طراحی دکور جذابی نداشتند.
شبکه خبر _ شهر فرنگ
شهر فرنگ برنامه هفتگی شبکه خبر پیرامون سینما و هنر است که در جشنواره فیلم فجر در کنداکتور برنامه های شبکه خبر صاحب برنامه‌ای روتین از جشنواره شده بود که در استودیوی همیشگی‌اش در راهروی همکف سالن همایش های برج میلاد روی آنتن می‌رفت. برنامه ای بدون آیتم‌های ویژه و گفتگو محور که بنظر می‌رسید هدف‌گزاری آن تنها ارتباط مستقیم از دل جشنواره با مخاطبان باشد و با حفظ اصول و ضوابط شبکه خبر حواشی جشنواره را نیز برای مخاطبان بازگو نماید.
شبکه سه_ هفت
مهمترین اتفاق در برنامه هفت زنده شدن برنامه بود، بالاخره افخمی متقاعد شده بود که اگر برنامه در روزهای جشنواره زنده روی آنتن نرود از رقبا عقب خواهد افتاد. ساختار برنامه هفت تغییر کرد و به صدرعاملی و اقباشاوی نیز به جمع افخمی و فراستی اضافه شدند تا ریتم برنامه تندتر شود اما این ترکیب آنچنان که باید جذاب نبود و جای یک نفر با استانداردهای یک مجری کاربلد در برنامه خالی بود.
از طرف دیگر برنامه افخمی بعد از برنامه شجاع نوری روی آنتن می رفت و با این شرایط او در طول یازده شبی که روی آنتن رفت با مشکل میهمان روبرو بود و عمدتا در جذب چهره ها به مشکل می‌خورد، نکته دیگر حضور فراستی بود، او که با اصطلاح افخمی پنبه تمام فیلم های سینمای ایران را زده باعث شده بود سینمایی ها برای حضور در برنامه هفت آنچنان که باید راغب نباشند. دکور برنامه نیز تغییری نداشت چرا که استودیوی برنامه بخاطر نزدیکی به برج میلاد نیازی به تغییر نداشت و با تغییرات جزئی روی آنتن شبکه سه رفت.
شبکه افق_ سینماملت
برنامه سینما ملت بدون پشتوانه قبلی و همزمان با روزهای جشنواره روی آنتن رفت، برنامه ای با استودیوی کوچک در راهروی همکف سالن مرکز همایشها که اتاق تدوین آن نیز با چند متر فاصله در همان راهرو بود. تقریبا کسی روی این برنامه حساب ویژه‌ای باز نکرده بود و تولیدی بودن برنامه مارا متقاعد می‌کرد که در رقابت با برنامه‌های دیگر حرفی برای گفتن نخواهد داشت. اجرای متوسط سید محمد حسینی و حضور پژمان کریمی بعنوان مجری آیتم‌ها نیز آنچنان برای مخاطبان جذاب نبود و در نگاه مخاطب یک برنامه معمولی بود اما در شرایطی که کسی باور نمی‌کرد اتفاق ویژه‌ای رقم زد و با حضور ابراهیم حاتمی‌کیا نام خود را بر سر زبان‌ها انداخت.
شبکه‌های رادیویی_ کم فروغ و محتاط
برخلاف سا‌ل‌های گذشته که رادیویی‌ها در سرعت و پوشش همه جانبه اتفاقات و رخدادهای جشنواره گوی سبقت از همه رقبای رسانه‌ای را می ربودند امسال بر اساس تصمیم مدیران اخبار جشنواره را به صورت تولیدی پوشش می‌دادند که این مسئله باعث افت برنامه ها شده بود و مخاطبان با تاخیر در جریان رویدادها قرار می‌گرفتند.
از میان همه برنامه‌هایی که از رسانه ملی روی آنتن رفت برنامه «سینمای ایران» توانست خود را تثبیت نماید اما با توجه به شبکه نخبگانی ۴ نتوانست در رقابت با«هفت» توفیق چندانی کسب کند. هفت به کمک مشاوره‌های محمدرضا شهیدی فرد و با تغییر ساختار و پربیننده بودن شبکه آشیانه خود توانست مخاطبانش را حفظ کند و اگرچه در فرم و محتوا بسته ویژه‌ای برای مخاطبان نداشت اما بر اساس بررسی‌های میدانی همچنان پر بیننده‌ترین بود.