به گزارش خبرنگار خبرگزاری دانشجو از مشهد، آیت الله سید احمد حسینی خراسان امروز در میزگرد «مجلس خبرگان کارآمد» که به همت مجمع اسلامی دانشگاه آزاد مشهد در دانشکده علوم انسانی این دانشگاه برگزار شد، در معرفی خود، گفت: متولد سال ۳۸ هستم. تحصیلات ابتدای خود را به صورت جهشی خواندم و پس از آن مدتی در حوزه علمیه آیت الله سید محسن حکیم در شهرستان شیروان به تحصیل پرداختم.
وی با اشاره به این مطلب که در هر مقطع تحصیلی شاگردی ممتاز و مورد تقدیر اساتید بودم، بیان داشت: در سال ۵۵ وارد حوزه علمیه مشهد شدم و از محضر بزرگانی همچون آیت الله مرتضوی و رضازاده بهره بردم.
این استاد حوزه و دانشگاه، با بیان این نکته که فلسفه و بخشی از درس عرفان را در محضر آیت الله آشتیانی کسب علم کردم، تصریح کرد: پس از آن هم در دانشگاه و هم در حوزه علمیه مشغول به تدریس شدم و در دوران دفاع مقدس نیز در جنگهای نامنظم به رهبری، مقام معظم رهبری و مصطفی چمران حضور یافتم.
آیت الله حسینی خراسانی ادامه داد: در سال ۶۴ شاگرد ممتاز حوزه علمیه مشهد شناخته شدم و در همان سال به حوزه علمیه قم حجرت کردم و ۱۴ سال در آنجا اصول خارج تدریس کردم و در حال حاضر وارد نیز در مرحله دوم درس اصول را تدریس میکنم.
نامزد انتخابات مجلس خبرگان رهبری ضمن اشاره به این مطلب که مقالات علمی و پژوهشی و سیاسی- اجتماعی فقهی بسیاری نوشتهام، خاطرنشان کرد: همچنین سه مقاله حجیم نیز به چاپ رساندهام.
وی در ادامه سخنان خود بیان کرد: رهبری تمامی امور و شئون اجتماعی، سیاسی وفرهنگی و غیره را ساماندهی میکنند و وظیفه خبرگان این است که نگذارند این رشته قطع شود و یا احیانا با خلاء رهبری مواجح شویم.
آیت الله حسینی خراسانی احراز شرایط رهبری، نظارت برآن و مراقبت بر بقاء شرایط رهبری را از جمله وظایف رهبری برشمرد و گفت: فقاهت اصلیترین شرط رهبری است و دلیری، شجاعت، مسلط بودن به شرایط منطقه و جهان و غیره از دیگر خصوصیات رهبری است.
این استاد حوزه ضمن تاکید بر اینکه چنانچه روزی یکی از این ویژگیها در رهبری به خودی خود از بین برود رهبر کنار میرود و خبرگان آن را اعلام میکنند، تصریح کرد: آنچه در این هنگام دارای اهمیت است، این است که خبرگان خود باید از نظر شرایط در سطحی باشند که چنانچه قرار شد به عنوان گزینه رهبری مطرح شوند، آن شرایط را دارا باشند به این معنا که خبرگان خود باید دلیر، مسلط به شرایط منطقه و جهان، مدبر و مدیر باشند.
این نامزد انتخابات مجلس خبرگان رهبری ادامه داد: بنابراین مردم باید افرادی را به مجلس خبرگان بفرستند که آنان شایستگی رهبری کشور را داشته باشند.
آیت الله حسینی خراسانی خاطرنشان کرد: ما باید به قدری سطح مردم را بالا ببریم که آنان امروز همان کنند که خُبرای آنان در مرحله رحلت امام کردند و کسی را انتخاب کنند که هر چه زمان بگذرد رای ثواب آنان آشکارتر شود و انتخابشان به گونهای باشد که چنانچه امام حضور داشتند به این رای نمره ۲۰ بدهند.
این استاد حوزه در ادامه در پاسخ به این پرسش که مشروعیت رهبری از جانب خداوند است یا از جانب مردم، گفت: این حوزه، حوزههای فرهیختگان است نباید بین مباحث کوچک و بزرگ مخلوط شود.
وی ادامه داد: ما یک اصل مسلمی داریم که بر اساس آن مشروعیت تنها از آن خداوند است و هیچ کس حق تشریع ندارد.
این نامزد انتخابات مجلس خبرگان با بیان این موضوع که در دوره غیبت سه منصب مرجعیت تقلید، قضاوت و ولایت فقیه در جامعه مسلمان وجود دارد، بیان داشت: در هر سه منصب شرط عدالت معتبر است و چنانچه فردی افقه فقهای عالم باشد و هیچ فقیهی به درجه او در جهان نباشد؛ اما چنانچه عادل نباشد نمیتواند به عنوان ولایت فقیه فعالیت کند و همین طور چنانچه فردی به تمام قوانین مسلط و متخصص باشد؛ اما عدل نباشد نمیتواند قضاوت کند و در خصوص مرجعیت تقلید نیز همین شرط وجود دارد.
وی در ادامه با یادآوری این نکته که البته خداوند مشروعیت میدهد؛ اما تشخیص بر عهده مردم است، تصریح کرد: با توجه به اینکه این تشخیص مشکل است مردم نمایندگانی به نام خبرگان انتخاب میکنند تا این خبرگان به جای انان فرد فقیه را بشناسند.
آیت الله حسینی خراسانی در خصوص رد صلاحیت سید حسن خمینی بیان کرد: من نمیدانم که چه خبر است؛ اما در کشور میثاقی به نام قانون اساسی وجود دارد که باید از آن تمکین کنیم، البته ممکن است این قانون ایراداتی داشته باشد؛ اما این سخن به معنای عدم تمکین از قانون نیست؛ بنابراین ایراد قانون اساسی را نیز باید از مسیر قانونی برطرف کنیم.
وی افزود: در این قانون نهادی در نظر گفته شده به نام شورای نگهبان که مسئولیتهایی را بر عهده دارد. تصور میکنم همه باید به این میثاق ملی احترام گذاشته و از آن تمکین کنیم تا کشور به قلههای پیشرفت و عدالت برسد.
این استاد حوزه در پاسخ به این پرسش که چنانچه شرایط فقاهت بین دو نفر مساوی بود، تکلیف چیست، گفت: روزی در مسجدی میخواستند یک امام جماعت انتخاب کنند. دو گزینه از هر جهتی با هم مساوی بودند. در نهایت عنوان شد که بر عهده مردم میگذاریم.