به گزارش خبرگزاری دانشجو، کرم الله دانشفرد معاون دانشجویی و فرهنگی واحد علوم تحقیقات در همایش اعتیاد و جوانان تصریح کرد: باید دید که چه نقصانی در سیاستها در قبال جوانان بوده که امروز کارمان به جایی رسیده تا به جای خوشحالی از آمار کم معتادین، به آمار بالای ترک اعتیاد در میان جوانان افتخار میکنیم.
وی با اشاره به اینکه باید در سیاستهای فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی، آموزشی و بهداشتی بازنگری شود، اظهار داشت: آسیبشناسی و نگاه سیستماتیک در برنامه ریزیهای مرتبط با نسل جوان از جمله وظایفی است که معتقدم جامعه دانشگاهی میتواند نقش بسزایی در آن ایفا کند تا این سرمایههای اصلی بتوانند در موفقیت خود و کشورشان نقش ایفا کنند.
فریبرز باقری رئیس دانشکده علوم انسانی و اجتماعی واحد علوم و تحقیقات در این همایش به نقش بحران هویت و معنا در شکل گیری اعتیاد در جوانان اشاره کرد و گفت: رویکرد یک جانبه زیستی نتوانسته است مشکلات ما را در این حوزه حل کند. ضروری است در بحث مواد مخدر نگاه روانشناختی نیز مورد بحث قرار گیرد.
وی با بیان اینکه اعتیاد یک پدیده پیچیده و چند عاملی است، تصریح کرد: درمان اعتیاد صرفا از یک دیدگاه و سپردن مسئولیت درمان به یک ارگان، سازمان یا یک حرفه حتی روانشناسان، کاملا غلط است. آنچه که در شکل گیری اعتیاد نقش دارد، علاوه بر عوامل زیستی، عوامل و ویژگی فردی، خانوادگی، اجتماعی، سیاسی، اقتصادی و حتی بین المللی نیز هستند. بنابراین مشکلی که مربوط به اعتیاد است مرتبط با کل جامعه است.
رئیس دانشکده علوم انسانی و اجتماعی واحد علوم تحقیقات اعتیاد را عدم توانایی در مقابله و مقاومت در تحریک مصرف یا بروز آن رفتار تعریف کرد و افزود: اعتیاد شامل دو بخش مواد مصرفی و رفتاری است. یکی از اعتیادهایی که کمتر شناخته شده است، اعتیاد عشقی است. یعنی من در یک رابطه رفتاری قرار میگیرم و نمیتوانم در بروز آن رفتارها مقاومت کنم.
باقری با بیان اینکه اصلیترین بخش هویت یک انسان باورهای او است، ادامه داد: هر انسان با باورهایش زندگی میکند. باورهای درونی هر انسان مرجع رفتارهای اوست. اما اگر جوانی موفق به رشد باورهای درونی و شخصی خود نباشد و باورهای خود را از یک مرجع بیرونی دریافت کند، دارای عزت نفس پایین خواهد بود و زمینه اعتیاد را خواهد داشت.