آقای زنگنه! مذاکره و قرارداد «محرمانه» با «توتال» چه توجیهی دارد؟

به گزارش گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، بسیج دانشجویی دانشکده فنی دانشگاه تهران در نامه‌ای به وزیر نفت نسبت به اعلام نشدن اصلاحیه قراردادهای جدید نفتی و عقد قرارداد محرمانه با شرکت توتال انتقاداتی را مطرح کرد. متن نامه به شرح ذیل است:

به‌نام سعادت ملت ایران و به‌منظور کمک به تأمین صلح جهانی پیشنهاد می‌نمائیم که صنعت نفت ایران در تمام مناطق کشور بدون استثناء ملی اعلام شود یعنی تمام عملیات اکتشاف، استخراج و بهره‌برداری در دست دولت قرارگیرد.( قانون ملی شدن صنعت نفت،29/12/1329)

وزیر محترم نفت، جناب آقای مهندس زنگنه

ضمن عرض تبریک به مناسبت روز ملی شدن صنعت نفت ایران که در تاریخ 29 اسفند 1329 دست چپاولگران را از صنعت نفت کشور کوتاه نمود، امروز در شرایطی قرار داریم که پس از گذشت بیش از شصت سال از ملی شدن صنعت نفت کشور و گذشت بیش از هفتاد سال از ایجاد اولین دانشکده مهندسی نفت ایران, عده‌ای از دولتمردان با وجود تمام دلسوزی که نسبت به آینده کشور دارند، همچنان دیدگاهی حداقلی نسبت به توان داخلی داشته و الگویی از قراردادها تنظیم نمودهاند که طبق بحثهای کارشناسی مطرح شده, علاوه بر نادیده گرفتن توان داخلی باعث تضعیف تدریجی آن در سالهای آتی خواهد شد.

در اینجا قصد نداریم ایرادات وارد بر پیشنویس قراردادها را بررسی کنیم چرا که بسیج دانشجویی دانشکده فنی دانشگاه تهران, پیش از این طی نامه‌ای به نمایندگان مجلس 6 مورد از اهم ایرادات خسارت آفرین وارده به مدل قراردادها را به صورت کارشناسی و نه با دید سیاسی متذکر شده بود. بلکه قصد داریم سوالاتی جدی در مورد روند اصلاح و تدوین این قراردادها مطرح نماییم.

هم اکنون که در آستانه نهایی شدن قراردادهای جدید نفتی با شرکت های خارجی قرار داریم، انتظار می‌رود نتیجه تمامی انتقاداتی که از سوی کارشناسان, نمایندگان مجلس, بدنه متخصصین و مدیران وزارت نفت, تشکلهای دانشجویی و نهادهای نظارتی مطرح گردیده است, موجب اصلاح الگوی جدید قراردادها شده باشد.

شرکت ملی نفت در نظر دارد در اوایل سال جدید 16 میدان نفتی و گازی به همراه 15 بلوک اکتشافی را طبق مدل IPC به مناقصه بگذارد. فلذا سوال اصلی این است که ایرادات و نقدهای اساسی و متعدد وارد بر الگوی جدید قراردادهای نفتی به کجا رسید؟ برای مثال باتوجه به بند 14 سیاست‌های اقتصاد مقاومتی تا  مشخص نشدن وضعیت میادین مشترک, به خصوص میادین مشترک دریایی که در وضعیت بدتری قرار  دارند، قرار گرفتن میادین مستقل در لیست مورد مناقصه چه توجیھی جز نیل به اھداف زودگذر در افزایش تولید دارد؟ آیا ایراداتی که نسبت به نقض حاکمیت ملی(در تعیین میزان تولید)، مبهم بودن مرجع و شیوه داوری در زمان بروز اختلاف، عدم مطابقت با سیاستهای کلی اصل 44 در سپردن پروژه های بالادستی نفت، تسلط شرکتهای خارجی بر مدیریت میادین نفتی و تحقیر نیروهای داخلی در قراردادهای افزایش ضریب بازیافت، نحوه انتقال تکنولوژی و ارزیابی آن و این قبیل نقدها که به تفصیل در گذشته بیان شده، رفع گردیده است که حالا در پی قرارداد بستن و مناقصه رفته اید؟ آیا استقبال وزیر محترم نفت از انتقادات، آنگونه که در جلسات با نمایندگان مجلس صورت گرفته، منتج به اصلاح قراردادها شده است یا صرفا شاهد به سخره گرفتن منتقدین و عمل به پیش نویس قبلی هستیم؟

آنطور که جنابعالی اعلام نموده‌اید، در چند روز آینده قراردادی محرمانه بین شرکت توتال فرانسه و شرکت ملی نفت ایران برای توسعه میدان آزادگان جنوبی امضا خواهد شد. اگربناست پروژه ها براساس مناقصه واگذار بشوند, مذاکره و قرارداد محرمانه با توتال برای واگذاری میدان آزادگان چه توجیهی دارد؟ آنهم با وجود سابقه فضاحت بار عملکرد شرکت توتال در صنعت نفت ایران و مخصوصا در پروژه توسعه پارس جنوبی!

در پایان از جنابعالی خواستاریم مواضع شفاف خود را نسبت به رفع ایراداتی که سوی از کارشناسان مطرح شده‌است بیان نمایید و در صورتیکه مسایل مطرح شده از سوی کارشناسان همچنان مغفول مانده است دلیل مصلحت اندیشی خود را به صورت شفاف با مردم در میان بگذارید.

 و من الله التوفیق