به گزارش گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجوبه نقل از روابط عمومی واحد علوم و تحقیقات، علیرضا جهانگیری دانشجوی کارشناسی فیزیک این واحد گفت: محققین آزمایشگاه نانوآپتوالکترونیک با ارائه پژوهشی موفق به توسعه روش نوینی برای ساخت ادوات میکروفلوییدیکی شده اند که نیاز به مواد اولیه گران و فرایندهای پیچیده را حذف میکند. فناوری میکروفلوییدیک این نوید را به پزشکان میدهد تا روزی بتوانند فرایند تشخیص را از آزمایشگاه پاتیوبیولوژی به ساعت مچی بیمار منتقل کنند یا با قرار دادن ماده مجهول روی یک تراشه، ترکیبات دقیق عناصر موجود بازگو شود. این ارمغان آزمایشگاه روی تراشه، یا به معنی وسیعتر آن، فناوری میکروفلوییدیک است: علم مهندسی مایعات کوچکتر از قطر تار موی انسان.
جهانگیری با اشاره به مقاله خود تحت عنوان «ساخت غشای نانوحفرهای با روش بدون الگو برای نانوفلوییدیک» تصریح کرد: روشهای مرسوم برای ایجاد نانوساختارهای آلومینا نیازمند شرایط آمادگی خاصی است، در این مقاله ما فرایندی را پیشنهاد کردیم که بر آلومینیوم صنعتی قابل پیادهسازی است که نیاز به دستگاههایی گران قیمت و پیچیده ندارد.
سیده زهرا موسوی دانشجوی کارشناسی ارشد رشته نانو فیزیک واحد علوم و تحقیقات که مقاله دوم این طرح را با عنوان «چاپ الگوی کانال میکروفلویید روی سطح تحت پرتو پلاسما سرد فشار اتمسفری» ارائه داده است، گفت: امروزه کاربردهای وسیع میکروکانالها در مدارهای مجتمع، ادوات میکروفلوییدیک، مانند حسگرهای زیستی و آزمایشگاه روی تراشه، نیاز به روش سنتز سریع و اقتصادی دارد.
موسوی افزود: روشهای مرسوم سنتز میکروکانالها، حکاکی و الگوهای پلیمری، مشکلاتی از جمله زمان بر بودن، محدود بودن مواد قابل استفاده برای بستر میکروکانال دارند، که مانع بهرهگیری فراگیر از میکروکانالها شده است . در این پژوهش ما برای حذف این مشکلات، تحت پلاسما جت سرد، مستقیما الگوهای آب دوست را روی سطح شیشه ای آب گریز، چاپ کرده ایم که این کانالهای میکرومتری نامرئی، مایع را در مسیر مشخص شده هدایت میکند. حفظ شفافیت شیشه، این روش را برای کاربردهای آپتوفلوییدیک بسیار جذاب میکند.
یوسف سیدجلیلی عضو هیات علمی مرکز تحقیقات فیزیک پلاسما و مسئول آزمایشگاه نانوآپتوالکترونیک (nano-optoelectronic.srbiau.ac.ir) با بیان اینکه در آزمایشگاه تحقیقاتی نانوآپتوالکترونیک بر روی موضوعات به روز و بر لبهی مرز تحقیق و توسعه تاکید و کار شده است، گفت: با توجه به موانع موجود در این راه، از جمله کمبود امکانات و مواد در حوزه سخت افزاری، کم کاری و تاخیر در اجرا به دلایل فرهنگی و اداری در حوزه نرم افزاری، طبعا تحقیقات و توسعه بیشتری نیاز است تا این فناوریها از آزمایشگاه خارج شود و پاسخگوی نیاز جامعه شود.
لازم به ذکر است این پژوهش، حاصل همکاری سکینه اکبرینیا، مهدی توکلی، احسان جاوید، علیرضا جهانگیری و سیده زهرا موسوی، به راهنمایی دکتر یوسف سید جلیلی، عضو هیات علمی مرکز تحقیقات فیزیک پلاسما و مسئول آزمایشگاه تحقیقاتی نانواپتوالکترونیک است.