به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو؛ ایران و بلغارستان مشابهت های فرهنگی بسیاری دارند. این مشابهت ها تا حدی است که بلغاریان حتی خود را از نژاد ایرانیان و برخاسته از سرزمین پارس قلمداد می‌کنند.
در ایران جشن چهارشنبه سوری یکی از مهمترین جشن ها و رسوم ایرانیان است. جالب این است که در بلغارستان نیز مشابه این جشن برگزار می گردد با این تفاوت که این جشن و رسومات آن را بلغارها در روز یکشنبه به جا می آورند و همچون ایرانیان از روی آتش می پرند.
"یکشنبه بخشش" در امسال در روز یکشنبه 13 مارس 2016 قرار گرفته است.
ایرانیان باستان در روزی قبل از نوروز، آتش بزرگی بر افروخته می کردند که تا صبح زود و برآمدن خورشید روشن نگه داشته می شد.
اکنون نیز در مراسم چهارشنبه سوری، درآخرین چهارشنبه ی زمستان، مردم از روی آتش میپرند و در زمان پریدن میخوانند: «زردی من از تو، سرخی تو از من». این جمله نشانگر مراسمی برای تطهیر و پاکسازی مذهبی بوده و از سوی دیگر برای سلامتی و از بین بردن بیماریها انجام می شده است .به بیان دیگر مردم خواهان آن بوده اند که آتش رنگ پریدگی و زردی، بیماری و مشکلاتشان را بگیرد و بجای آن سرخی و گرمی و نیرو به آنها بدهد.
در بلغارستان نیز چنین جشنی وجود دارد. "سیرینی زاگو وزنی" یا "یکشنبه ی بخشش" یکی از تعطیلات بسیار دوست داشتنی و محبوب در بلغارستان است که در نزدیکی آمدن بهار جشن گرفته می شود .این روز که هفت هفته قبل از فرا رسیدن عید پاک می باشد؛ البته نشانگر آمدن فصل بهار در بلغارستان و قبل از نوروز است.
از زمانهای قدیم یکی از مهمترین رسوم این روز، بر پا کردن آتش های بزرگ بر تپه های اطراف شهر و روستاها بوده است . در مواقعی یک آتش بزرگ عمومی و یا آتش های جدا جدا در هر منطقه ای روشن می کنند. این آتش می بایست بر مکان بلندی روشن شود، چرا که اعتقاد عمومی بر این بوده که هر جایی را نور این آتش در بر بگیرد از طوفان و تگرگ در امان خواهد ماند .
در ایران قدیم نیز، آتش را بر بلندی و بر بام خانه ها روشن می کردند. به اعتقاد مردم قدیم این عمل شگون داشته و هم به باور پیشینیان، تنورهٔ آتش و دود آن بر بامها، فروهر درگذشتگان را به خانههای آنها رهنمون می نموده است.
در بلغارستان این روز، روز طلب بخشش نیز می باشد .مردم در اطراف آتش، به نام دوستی و تفاهم، از همدیگر برای هر گونه اشتباه و مشاجره ای در گذشته معذرت خواهی می کنند. معمولا" جوانها از پیران به خاطر هر گونه اشتباهی از طرف خود، پدر و مادر و یا بستگانشان از پیران نیز طلب بخشش می‌نمایند.
بعد از آن جوانها، بچه ها، پسران و دختران برای سلامتی و تندرستی از روی آتش می پرند. اعتقاد بر این است که هر کس بتواند فاصله بیشتری بپرد؛ در سال آینده اولین داماد خواهد شد و ازدواج می کند.
محمد علی کیانی، رایزن فرهنگی ایران در صوفیه
ارسال نظرات