همه چیز درباره همسریابی تلگرامی؛ خواستگارگرام!

گروه اجتماعی خبرگزاری دانشجو -مریم نوش‌آبادی؛ این پیام از ادمین گروه است، به خدا راست می گویم، این کانال را دنبال کنید تا بهترین مدل های لباس، موسیقی ها، مدهای جدید و بالاخره "همسر آینده" خود را بیابید! این یکی از جدیدترین متدهای همسریابی در عصر جدید به شمار می رود، روشی نوین اما تضمینی و بدون دخالت خانواده!

 در روزگاری که هر روز شاهد رشد قارچ گونه کانال های تلگرامی هستیم بعید نیست که گذر شما هم به کانال هایی تحت عنوان "همسر یابی" خورده باشد و حداقل چند ساعتی را صرف گشت و گذار در این میان کرده باشید.

شاید اگر تا همین سه سال پیش می خواستیم در مورد نحوه آَشنایی قبل از ازدواج صحبت کنیم ذهنمان به اینجا نمی رسید که روزی عضو کانالی شویم و با گوشی های تلفن همراه دنبال نیمه گمشده خودمان بگردیم! اما این روزها ازدواج های مجازی آن هم از نوع تلگرامی رونق بسیاری گرفته اند و راهکارهای جدیدی ارائه می دهند.

راه های آشنایی برای ازدواج در آیینه تاریخ

1. در زمانی نه چندان دور، آشنایی های قبل ازدواج به طور کلی محدود به پسند مادر شوهر از عروس خانم، تحقیق پدر عروس از آقای داماد و در نهایت پاسخ پدر عروس به مادر داماد بود، در آن زمان نه پسرها و نه دخترها حق نداشتند یکدیگر را ببینند، آقای داماد تازه بعد از بله گفتن عروس خانم اجازه داشت به چهره مبارک بانوی مکرمه نگاهی از روی شرم بیاندازد و اگر جز این بود بی حیایی عالم گیر شده بود! در واقع این پدر و مادرها بودند که بریدن و دوختن را کاملا مستقلانه انجام می دادند.

2. پس از چند سالی جوان ها اعم از دختر و پسر پای خود را از گلیمشان درازتر کرده و گفتند این طوری فایده ندارد، نمی شود که من با پسند مادر و پدرم زندگی کنم و باید نظر من هم دخیل باشد، از این رو در مراسم خواستگاری دختر خانم چای می آورد و آقای داماد همانجا یک نیم نگاهی می انداخت و به انتخاب مادرش احترام می گذاشت! اما کمی بعدتر پسرها گفتند ما باید دو کلمه حرف با عروس خانم بزنیم، و از همان موقع کلمه تفاهم اختراع شد.

3. در دوران جدیدتر دختران و پسران پیش از ازدواج با حضور کوچکترین فرزند ذکور خانواده فضایی برای هم صحبتی و چک کردن رنگ های مورد علاقه خود می یافتند و در طول یک ساعت باید سریع به تفاهم می رسیدند و این یک اجبار بود! البته هنوز هم وجود دارند برخی نمونه های نادر که همچنان ازدواج را به این روش دنبال می کنند.

4. لیست های همسریابی در دستان پر توان برخی مطلعان فامیل نمونه ای دیگر از راهکارهای همسریابی محسوب می شود که همچنان کاربرد خود را حفظ کرده است. اصولا در اقوام هر شخص هستند افرادی که لیست دختران و پسران دم بخت را با ریز جزئیات جمع آوری می کنند، تا جایی که این امر در برخی مناطق منجر به ایجاد صنعت ازدواج شده و بابت هر مورد وصلت سود خوبی به وصال دهنده می رسد!

5. همسریابی تلفنی و خیابانی نیز مصداق دیگری از همسریابی ها بود، مثلا نمونه ای از خواستگار وجود داشت که ابتدا دختر را در خیابان می دید و سپس شماره تلفن خانه دختر را به هر بدبختی بود پیدا می کرد و بعدمزاحم تلفنی می شد، بسیاری از مزاحم تلفنی های دهه شصت همان همسران و پدران کنونی محسوب می شوند، البته این روش امروزه به دلیل رویت شماره تلفن ها توسط طرف مقابل منسوخ شده است.

6. از آنجا که تکنولوژی رشد روز افزون داشته و اینترنت سبب تشکیل دهکده جهانی شد، راهکارهای جدیدی برای همسریابی شکل گرفت، نخستین نمونه های همسریابی مجازی با نخستین چت ها و به وسیله رایانه های غول پیکر و سرعت دیزلی اینترنت رواج پیدا کرد، سرعت اینترنت به قدری مناسب بود! که دو طرف ساعتها پای کامپیوتر می نشستند تا در نهایت از حال یکدیگر با خبر شوند. اما پس از آن سایت های همسریابی پدیدار شدند و پایه های تمدن جدید همسریابی شکل گرفت!

7. سیر تکاملی تکنولوژی به ویژه در سالهای اخیر چت های مجازی را به گوشی های تلفن همراه کشاند و ارتباط های مجازی را قوت بیشتری بخشید، جدای از چت های دو نفره امروز شاهد شکلگیری کانال های تلگرامی همسریاب هستیم.

بنگاه فساد یا کانال همسریابی تلگرامی 

عدم استفاده صحیح از هر ابزاری می تواند آثار مخرب بسیاری به همراه داشته باشد، تلگرام و یا هر شبکه مجازی دیگر در صورتی که مورد استفاده صحیح قرار نگیرد می تواند جامعه را با مخاطرات زیادی مواجه کند. 

البته نمی توان منکر شد که با استفاده صحیح از این ابزارها می توان به برخی هدف گذاری ها رسید اما هر عقل سلیمی با اندکی دقت متوجه مضرات و اثرات نامساعد این ابزارها می شود.

اگر از کانال های دوست یابی که همه رسالت خود را از بین بردن هنجارهای اجتماعی و دینی گذاشته اند بگذریم، امروز شاهد رونق روز افزون کانال های تلگرامی در موضوع همسریابی هستیم که عضویت هزاران نفری اقشار مختلف در این کانالها تا حدودی اثبات کننده استقبال مردم از آنها است.

احتمالا گذرتان به این کانال های تلگرامی خورده و متوجه شده اید که اینجا بیش از آنکه به تسهیل ازدواج جوانان کمکی داشته باشد منبع درآمدی برای مدیران آن محسوب می شود.

عضویت در این کانالها به شرایط خاصی نیاز دارد و به عبارتی برای نفس کشیدن در آن ها هم باید هزینه پرداخت کرد، وارد این کانال ها که می شوی چشمت به تصاویری از چهره های آرایش کرده دختران و لباس های آنچنانی پسران می افتد، پسران، زنان مطلقه و دختران با سن های بالا تصویر و بسیاری از اطلاعات شخصی خود را در ازای پرداخت مبلغی معادل چهل هزار تومان به اشتراک می گذارند تا دیده شوند و به عبارتی نیمه گم شده خودشان را پیدا کنند.

یکی از این کانال ها شرایط خاص و قانون مندی برای معرفی دختران و پسران قرار داده به طور مثال موارد زیر بخشی از آئین نامه این کانال است:  

ماده یک: این کانال فقط در زمینه ازدواج دائم فعالیت داشته در زمینه دوستیابی،ازدواج موقت یا ازدواج  افراد متاهل هیچ فعالیتی ندارد.

ماده2: مذاکرات اولیه در تلگرام و اولین دیدار حضوری در موسسه یا با هماهنگی موسسه انجام خواهد شد. راستی آزمایی اطلاعات بصورت حضوری در موسسه یا موارد خاص بصورت تلفنی انجام خواهد گردید.

ماده3: در صورتیکه داوطلبان تمایل داشته باشند مشخصات و عکس آنها روی کانال قرار گیرد می توانند پروفایل ، عکس و شماره تلگرام خود را برای ما ارسال کنند.

               
ماده4: قرار دادن مشخصات و عکس در سیستم رایگان بوده فقط یک بار انجام می شود اما حذف یا ویرایش آن 10 هزار تومان هزینه خواهد داشت.

ماده5: هر گونه تکثیر،تغییر،نشر و دستکاری و استفاده سوء از عکس و اطلاعات کاربران ممنوع بوده فرد خاطی به مراجع قانونی ارجاع داده خواهد شد! و ... 

اما با وجود همه این قوانین باید به این سوال پاسخ داده شود که چه کسی ضامن آبروی حاضران در این کانال خواهد بود و یا جامعه امروز تا چه میزان توان پذیرش این نوع خواستگاری و ازدواج را خواهد داشت؟!

جامعه اسیر دست تلگرام یا تلگرام ابزار دست جامعه؟

به هر حال دنیای امروز با مختصاتی که دارد راهکارهای جدیدی حتی در موضوعاتی که ریشه سنتی دارند ارائه داده که نمی توان آنها را نادیده گرفت. با نادیده گرفتن این دست مسائل مانند شخصی خواهیم بود که تنها چشمان خود را در برابر جهان بسته، دنیا منتظر ما نمی ماند و جامعه همسو با جهان در مسیر خاصخود قدم خواهد برداشت.

اما حفاظت از سنت ها و رسومی که مورد تایید دین و شرع است با استفاده از همین ابزارهای روز جهان اگر چه سخت به نظر می آید اما غیر ممکن نیست و در این میان هر کدام از افراد در قبال آنچه جامعه جهانی با استفاده از این ابزار به آن تحمیل می کند مسئولیت دارد.