فرشته‌ها به خلقت انسان اعتراض داشتند/ حرکت معنوی باید از جوانی آغاز شود

به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، متن سخنرانی آیت الله جاودان در روز اول مراسم معنوی اعتکاف دانشگاه شریف بدین شرح است:

قرآن می فرماید: همه لوازم لازم برای سفر بهترین هست  و خُلِقَ الانسان احسن فی تقویم

ما معمولا به خیلی از اندک ها اکتفا میکنیم

در خلقت انسان فرشتگان گویی اعتراض داشتند-اعتراض نداشتند، فرشته معصوم هست؛ اما من به زبان خودم عرض میکنم- گویی اعتراض داشتند.

فرشتگان به خداوند متعال می‌فرمودند اینکه ما تسبیح و تقدیس انجام می‌دهیم چه احتیاجی به وجود آدم هست که خداوند میفرماید من چیزی می‌دانم که شما نمی‌دانید. در ساختمان این آدم چیزی وجود دارد که شما آن را نمی‌دانید و شما از غیب بی خبرید. آن غیبی که خداوند متعال می‌دانست آن جایگاه آدم است.

«عَلَّمَ آدمَ الاسماء» نشان توانایی خاص انسان هست. این برای همگان مقدور هست. حالا برای هرکسی بر اساس همتش. [برای رسیدن به]این صد هزار سال هم لازم نیست در همین عمرهای انسانی مقدور است.  عزم و اراده [لازم] است. اراده مصمم[می‌خواهد].

اینجا اکثریت جوانان است و امکان هنوز هست اگر همت بکنید در این سنین عزم برای رفتن. زیر بیست سال باشد بهتر.

با زندگی هم منافاتی ندارد و در ماورای زندگی هم انسان می‌تواند کارهایی بکند. زندگی به خوردن و خوابیدن نباید بگذرد. افراد باید به فوق اینها بیندیشد. اگر این رو بیندیشد چراغ‌هایی برای او روشن خواهد شد.

سختی ها ممکن هست زیاد باشد، اما چراغ روشن می‌شود و راه را به شما نشان خواهند داد تا سرمنزل.این آن چیزی است که لازم است در ماورای زندگی باشد. یعنی ماورای این خوردن و خوابیدن به آن هم بپردازد. در جوانی توانایی های لازم-که سخت هست در این راه-آن توانایی ها وجود دارد.

آدم در این راه برود دیگر برگشت ندارد چون آدم به چیزی می‌رسد که دیگر نمی‌خواهد برگردد. آن چراغ به درون آدم منتقل می‌شود و به چراغ بیرون احتیاج ندراد. آن چراغ او را به راه می‌برد.

اگر همت کند انسان تا آنجا برود به چراغی می‌رسد که او را به راه می‌برد. او را سحر بیدار می‌کند هیچ، سحر [هم] از او در خواب نمی‌گذرد. نمی‌گذارد او هوی پرستی کند. کمکی از دورن خودش ایجاد می شود که قابل فهم نیست، مگر اینکه برسد.

لازم است که نگذارید به سن 30 -40 سال برسد؛ دورتر می‌شود. زودتر راه را باید آغاز کرد. در داستان آدم او به غیب آسمان‌ها میرود. در قران داریم سَماءَ الدُنیا: آسمان هر چی نزدیکتر، پست تر.

آسمان‌ها وجود دارد. مثال می‌زنند که تمام جهان مادی ما در آسمان اول، گویی یه حلقه است نسبت به آسمان دوم و نسبت بین دیگر آسمان‌ها هم اینگونه هست. یعنی وسعت هر کدام متفاوت است و آسمان پست تر بسیار کوچکتر است و انسان نسبت به آسمان‌ها در غیب است و به آن‌ها دست نمی‌یابد.

انسان می‌تواند به جایی برسد که حتی ملکوت هم به آنجا دست نمی‌یابد.

آن نیاز به عزم و اراده دارد تا به آنجا برسد. امام خمینی میفرمایند که اراده در جوان هست و قرص و محکم هست و می‌تواند تحمل کند. قدم اول این همت را می‌توانید اعتکاف بدانید.

توجه پیدا کنید، انتخاب کنید و پای انتخاب خود بایستید. انسان می‌تواند به جایی برسد که فرشتگان حتی خیالشان هم به آنجا نمی‌رسد نیاز هست که پای آن همت بایستد.

جایی می‌تواند انسان هم برسد که به خیال بهشت هم نمی‌رسد که این عالم کجاست(بهشت هم موجود زنده است)

رسیدن به این مطلب نیاز به پالایش انسان دارد؛ که گناهان گذشته را توبه کند و جبران کند و برای گناهانی انسان باید گریه کند، سحری، صبحگاهی بیاید اظهار پشیمانی بکند و بعد باید پالایش کند امروزش را و گناه نکند با زبانش و...

این مقدمات به عنوان بتون ریزی ساختمان لازم است. روی آن ساختمان هم باید ساخته شود. شما می‌توانید درستون را به یک عبادت تبدیل کنید. اگر نیت برای خدمت به کشور باشد، آنگاه تبدیل به عبادت می‌شود.

اگر درگذشته گناهی شده باید امروز جبران کرد. بدون جبران گذشته هیچ کاری از آدم برنمی‌آید.

در قدم برداشتن به آن سمت هرقدر قدم بر می‌داری که به هدف برسی، همان قدر از بهشت برخوردار می‌شوی. اگر دوقدم بروی، خب دوقدم از بهشت برخوردار میشوی.

این مراسم که هرساله در ماه رجب به همت هیأت دانشجویی الزهراء دانشگاه صنعتی شریف برگزار می شود، امسال نیز از ۲تا ۴ اردیبهشت در مسجد این دانشگاه در حال برگزاری است.