دهان‌ها بسته؛ اینجا دانشگاه صنعت نفت است!

اخبار دانشگاهی را از «کانال اخبار دانشگاهی SNN.ir» دنبال کنید

به گزارش خبرگزاری دانشجو از اهواز، دانشگاه صنعت نفت یا به عبارت بهتر حیاط خلوت جناب زنگنه به نظر همچنان بنا ندارد دست از حرکات سرهنگی در حوزه فرهنگی بردارد.

پس از روی کارآمدن عبدالنبی هاشمی رئیس دانشگاه نفت در این دو سال اخیر نقد به معنی کامل در دانشگاه صنعت نفت به صلابه کشیده شده و صدای منتقد در حلقوم خشک می شود!

ورود افراد منتقد دولت و برنامه های تشکل ها اگر کوچکترین نقدی به دامن دولت بزند با تابلوی ورود ممنوع رئیس دانشگاه روبرو می شود و اجازه نقد و چه بسا پرداختن به ان موضوع داده نمی شود.

البته دایره تنگ نظری در دانشگاه نفت محدود به نقد دولت نیست و دانشگاه حتی اجازه نقد دولت آمریکا را هم به تشکل های دانشجویی نمی دهد و چندی پیش دانشگاه همزمان با یوم الله ۱۳ آبان، این یادگار انقلاب اسلامی و یادآور شهدای دانش آموز، با یک سری اقدامات گاز انبری صدای مرگ بر آمریکا دانشگاهیان را در نطفه خاموش کرده و مجوز تمامی برنامه های ۱۳ آبان این دانشگاه را تا اطلاع ثانوی ممنوع اعلام کرده بود.

این ممانعت از اقدامات تشکل های انقلابی که به فرموده رهبری باید مسئولان از جوانان مومن و انقلابی حمایت کنند محدود به اشخاص سیاسی هم نیست و ورود شخصیت های علمی هم به دانشگاه جلوگیری می شود که از این دست افراد می توان به ممانعت دانشگاه از ورود دکتر رستم پور عضو هیئت علمی دانشگاه امام صادق(ع) اشاره کرد.

شخصیت ها و سخنرانان سیاسی که محلی از اعراب ندارند و به هیچ وجه دانشگاه نفت اجازه حضور در دانشگاه را به آنها نمی دهد و فقط افراد همسو با دولت مجوز حضور و سخنرانی در دانشگاه نفت را دارند.

لیست بلندبالای از افرادی را می توان شمرد که در همین چند ماه اخیر دانشگاه نفت از حضور آنها در دانشگاه جلوگیری کرده است، از حسن عباسی رئیس اندیشکده یقین تا حمید رسایی و نبویان از نمایندگان مجلس که به بهانه های واهی هیات نظارت بر تشکل های دانشگاه نفت با تابلوی ورود ممنوع جلوی این افراد گرفته است.

در جدیدترین اقدام هم هیات نظارت دانشگاه صنعت نفت این بار برنامه حمید رسایی و مسعود میرکاظمی با موضوع نقد و بررسی قراردادهای جدید نفتی و پرونده‌های کرسنت و استات اویل را بدون مجوز اعلام کرد.

گفتنی است، قرارداد کرسنت در سال 1381 بین شرکت ملی نفت ایران و شرکت کرسنت پترولیوم منعقد می شود و بر اساس آن، گاز میدان سلمان ایران به مدت 25 سال و 14 برابر زیر قیمت به امارات فروخته می شود. در همان زمان، این نوع گاز به شرکت های ایرانی 25 دلار فروخته می شد، امارات گاز را از قطر به مبلغ 65 دلار می خرید و گاز صادراتی روسیه به اروپا 150 دلار بود.
 

واسطه اصلی این قرارداد و کسی که پورسانت چندین میلیون دلاری گرفته، یک آقازاده مشهور ایرانی است.