«جوانان انقلابی» چه می‌گویند؟ -۴
اخبار دانشگاهی را از «کانال اخبار دانشگاهی SNN.ir» دنبال کنید
گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، دیدار دانشجویان با رهبر انقلاب در سال ۹۲ دیداری خاص از حیث کلید واژه‌های تاریخی در بیانات رهبر یا صراحتا مطالبات ایشان از دانشجویان و جامعه دانشگاهی است؛چیزی که شاید پس از این دیدار و سالهای بعد آن کمتر مشاهده کردیم.
علی رغم تصور همه، که دیدارهای ماه رمضان هرساله به انتقادات و مطالبات دانشجویان محدود می‌شود؛ این دیدار نشان می‌دهد رهبر انقلاب نیز ضمن پاسخگویی به آنها، خط مسیر حرکت جوانان این مرز و بوم را در دانشگاه‌ها مشخص می‌کند.
کلید واژه‌هایی که در حد واژه ماندند
#حماسه_اقتصادی کلید واژه‌ای است که سه سال پیش رهبر به بحث گذاشتند و پرداختن به آن را یکی از راه‌های ایجاد نشاط در دانشگاه‌ها عنوان کردند. ایشان ضمن تاکید بر اینکه شور و نشاط در دانشگاه‌ها یک امر لازم است، می گوید: «دانشگاهِ دچار رکود، دانشگاه خوبی نیست. مراد از این شور و نشاط چیست؟ این شور و نشاط در بخش‌های مختلفی خودش را نشان می‌دهد؛ هم در بخش‌های علمی، هم در بخش‌های اجتماعی و سیاسی. جدا کردن مسائل اصلی از فرعی، سرگرم نشدن به مسائلی که از اولویت برخوردار نیستند و شناختن این مسائل، از عرصه‌های شور و شوق دانشجویی و دانشگاهی است. اگر شما میبینید در بیرون کسانی احیاناً به مسائل فرعی سرگرم میشوند، خودشان را مشغول می‌کنند، محیط دانشگاه باید بتواند در این زمینه داوری درستی داشته باشد. به نظر من امروز موضوعاتی وجود دارد که می‌تواند مورد بحث در محیط های دانشجویی واقع شود و همین زمینه‌های شور و نشاط گوناگون علمی و اجتماعی را به‌وجود آورد؛ یکی‌اش مسئله‌ی «حماسه‌ی اقتصادی» است»
حال باید پرسید با گذشت سه سال از طرح این مطالبه؛ جامعه دانشگاهی ما چقدر توانسته به آن جامع عمل بپوشاند؟ بحث اردوها و کنسرت‌های مختلط و نامتعارف چند سالی است که فضای دانشگاه‌ها را مسموم کرده و تکرار کردن این موضوع کم کم دارد آن را تبدیل به یک سوژه وا رفته تبدیل می کند. اکثر مسئولان دانشگاه‌های خاطی یا از زیر بار مسئولیت این افتضاحات شانه خالی می کنند یا اینکه صراحتا برگزاری چنین مراسم هایی را لازمه شور و نشاط دانشگاه‌ها عنوان می‌کنند.
اتفاقات سالهای اخیر واقعیت تلخی را به صورت دانشگاه‌های ما می‌کوباند و آن محقق نشدن بستر سالم و اسلامی برای نشاط دانشگاهی است.
رهبر معظم انقلاب خرداد ماه سال جاری در دیدار خود با جمعی از اساتید دانشگاهی بار دیگر این مسئله را تکرار می کنند: «مسئولان دانشگاه‌ها باید در مقابل هر اقدام و موضوعی همچون اردوهای مختلط که هویت اسلامی دانشگاه‌ها را خدشه‌دار می‌کند، حساس باشند و با آن برخورد کنند.»
#کار_علمی_جهادی از دیگر کلید واژه های تاریخی دیدار ۹۲/۵/۶ است؛ کاهش سرعت رشد علمی در سالهای اخیر اما چیز دیگری را نمایان می‌سازد.
رهبر در آن دیدار معتقد است : « امروز یکی از نیازهای اساسی و درجهی یک کشور، نیاز علمی است. اگر چنانچه ما توانستیم در عرصه‌ی علمی، پیشرفت‌هایی را که تا امروز بحمدالله به دست آمده است، با همین سرعت دنبال کنیم، هم در زمینهی مشکلات اقتصادی، هم در زمینهی مشکلات سیاسی، هم در زمینهی مشکلات اجتماعی، هم در زمینهی مسائل بین المللی، مطمئناً گرهگشایی‌های بزرگی خواهد شد. علم مسئله‌ی بسیار مهمی است. در این حدود ده سال، یازده سال گذشته، در این زمینه خیلی کار شده؛ لیکن بعد از این هم باید کار شود؛ کار مضاعف شود. من عقیدهام این است که کار علمی در دانشگاه و در کشور باید جهادی باشد؛ کار علمىِ جهادی انجام بگیرد.»
ایشان در آن دیدار به زاویه ویژه‌ای در ایجاد حس افتخار و هویت ایرانی میان دانشجویان اشاره می‌کند که شاید اگر به معنای واقعی کلمه محقق شود، دیگر کمتر شاهد سیر نزولی سرعت در پیشرفت علمی کشور باشیم. اینکه دانشجویی حس کند می‌تواند در کشور خود افتخار بیافریند لازمه چیزی است که رهبر به آن امید بخشی در بستر دانشگاهی می‌گوید. دانشگاهی که نتواند حس امید و افتخار آفرینی را در دانشجوی خود ایجاد کند یعنی همین کاهش سرعت رشد علمی. رشدی که چشمه اش از دانشگاه و ایده خلاقانه دانشجویانش می‌جوشد.
حضرت آیت الله خامنه‌ای در آن سال به دانشجویان می‌گوید از نظر او «فعال دانشجویی آرمانخواه که واقعیت‌ها را می‌شناسد هرگز نباید در هیچ شرایطی احساس انفعال و بن بست کند. یعنی نباید از آرمانخواهی دست برداشت؛ نه در هنگام پیروزی‌های شیرین، نه در هنگام هزیمت‌های تلخ. ما در عرصه‌ی دفاع مقدس پیروزی‌های بزرگی داشتیم، هزیمت‌های تلخی هم داشتیم. امام (ره) سفارش می کردند و می‌گفتند: نگویید شکست، بگوئید عدمالفتح. یک جا پیروزی نصیب انسان می‌شود، یک جا هم پیروزی نصیب انسان نمی‌شود؛ چه اهمیتی دارد؟ بعضیها هستند که اگر چنانچه جریان کار بر وفق مرادشان پیش آمد و به نقطه‌ی مورد نظر خودشان رسیدند، از دنبال کردن آرمان‌ها دست می‌کشند؛ این خطا است!
قرآن به ما می‌گوید: وقتی این کار را تمام کردی، این تلاش را تمام کردی، تازه خودت را آماده کن، بایست برای ادامه‌ی کار. بعضی آنجورند - این اشتباه است - بعضی هم بعکس؛ اگر آنچه که پیش می‌آید، بر طبق خواست آنها نبود، بر وفق مراد آنها نبود، دچار یأس و انفعال و شکست میشوند؛ این هم غلط است؛ هر دو غلط است. اصلاً بنبستی وجود ندارد در آرمانخواهىِ صحیح و واقعبینانه. وقتی انسان واقعیت‌ها را ملاحظه کند، هیچ چیز به نظرش غیر قابل پیشبینی نمی‌آید.»
سوالی که اینجا مطرح می‌شود این است دانشگاه‌ها تا کنون تا چه حد توانسته‌اند در ایجاد روحیه امید و آرمان گرایی برای پیشرفت علمی کشور موفق عمل کنند؟ آیا بهتر نیست به جای پرداختن هزار باره فرار مغزها به حفط و بالندگی مغزهای داخلی بها داده شود؟
همانطور که رهبر در آن دیدار به دانشجویان تاکید می‌کند اینکه بخشی از نخبگان ما از کشور خارج میشوند یک واقعیت است اما در قبال این، یک واقعیت دیگری هم وجود دارد و آن عبارت است از افزایش نخبه، افزایش دانشجویان نخبه. ما کِی این همه دانشجوی نخبه داشتیم؟ به تاریخ دانشگاه کشور نگاه کنید؛ در این ده بیست سال اخیر، فراوانی دانشجویان نخبهی ما در بخش های مختلف کاملاً چشمگیر است.
واقعیت‌هایی که باید به جوانان منتقل شود؛ اما...
واقعیت این است که در حال حاضر برخی پایگاه‌های استنادی و مجلات معتبر دنیا در خصوص پیشرفت‌های علمی ایران با عباراتی همچون «پیشرفت‌های ایران خیره‌کننده است»، «ایران قدرت نوظهور علمی است»، «ایران به‌دنبال تبدیل اقتصاد منبع‌محور به اقتصاد دانش‌محور است»، و «پیشرفت‌های ایران در سلول‌های بنیادی، علوم هسته‌ای، هوا فضا، تبادل انرژی و فناوری اطلاعات» یاد می‌کنند. به همین خاطر است که رهبر انقلاب تاکید دارد این واقعیت‌ها باید به نسل جوان منتقل شود تا آنان ضمن احساس هویت، به ایرانی بودن خود نیز افتخار کنند.
حال در ادامه خواهید خواند که سال ۹۲ دغدغه دانشجویان و مطالبات آنها از رهبر چه بوده است...
مصطفی صادقی فر، نماینده دفتر تحکیم وحدت پیش روی رهبر از وضعیت نگران کننده حوزه علوم انسانی در کشور و اینکه چرا تا کنون اقدام عمقی و محتوایی برای شکل‌گیری دانشگاه اسلامی صورت نگرفته است، سخن می‌گوید:
وضعیت در حوزه علوم انسانی بسیار نگران کننده است
*با وجود رشد و پیشرفت‌های شگرف علمی در رشته‌های فنی و مهندسی و همچنین علوم پزشکی که واقعا شایسته تقدیر می‌باشد، وضعیت در حوزه علوم انسانی بسیار نگران کننده است. وجود منابع ترجمه‌ای که مبانی انسان‌شناسی آن با مبانی اسلامی و فرهنگی جامعه ما در تضاد می‌باشد و نیز وجود اساتیدی که اعتقادی به تولید علم بومی در حوزه علوم انسانی ندارند، موجب گردیده تا علوم انسانی در دانشگاه‌های ما نه در جهت تولید علم بومی گام بردارد و نه نیازهای جامعه اسلامی را شناسایی و مرتفع نماید. در حوزه شکل‌گیری دانشگاه اسلامی به جز برخی اقدامات محدود و قالبی شاهد سیاست‌ها و عملکردهای عمقی و محتوایی در این زمینه نبوده‌ایم.
به نظر می‌رسد یکی از راهکارهای تولید علم بومی و اسلامی در جامعه در کنار اعتقاد و اطلاع از مبانی دینی، تخصص و آشنایی با نیازهای جامعه، تقویت خود باوری علمی و بها دادن به تولیدات اولیه علمی در این زمینه می باشد. که در این راستا طرحی در دفتر تحکیم وحدت با عنوان رویش اندیشه تدوین گردیده که به حضور تقدیم می‌گردد. در حوزه شکل‌گیری دانشگاه اسلامی به جز برخی اقدامات محدود و قالبی شاهد سیاست‌ها و عملکردهای عمقی و محتوایی در این زمینه نبوده‌ایم.
یکی از راهکارهای موثر جهت حل بسیاری از انحرافات و بی‌اخلاقی‌ها در عرصه سیاسی و اجتماعی، آموزش و ارتقاء سطح تفکر منطقی و فلسفی است که حضرتعالی نیز بر آن تاکید نموده اید، لذا پیشنهاد می شود موضوع آموزش تفکر منطقی و فلسفی به صورت یک واحد درسی و با ادبیاتی متناسب از دوره آموزش ابتدایی تا نظام آموزش عالی مورد توجه قرار گیرد تا دیگر شاهد مغالطات فکری و به تبع آن انحرافات عملی، سوء تفاهمات و بد اخلاقی‌ها نباشیم.
نقد اساسی به سیستم مدیریت علمی، فرهنگی و سیاسی کشور
*این نقد جدی آن است که در کشور ما معمولا همه کالاهای وارداتی اعم از اقتصادی، تکنولوژی، علمی و فرهنگی بدون آسیب شناسی ابعاد مختلف و بررسی فرصت‌ها و تهدیدها وارد کشور می‌شود؛ در این راستا یکی از پدیده‌های نوظهور که چند سالی است در کشور ما فراگیر شده شبکه‌های اجتماعی مجازی است که مورد آسیب شناسی قرار نگرفته، در این زمینه نیز دفتر تحکیم وحدت در طرحی جامع به بررسی ابعاد مختلف این موضوع پرداخته شده که به حضور تقدیم می‌شود.
مسئله ای که موجب دلسردی فعالین دانشجویی می‌شود، برخورد تبعیض آمیز برخی مدیران دانشگاهی با تشکل‌های مختلف دانشجویی و این موضوع در صدور مجوزها، امکانات و حمایت‌های مادی و معنوی در سیستم مدیریتی دانشگاه و نهادهای مرتبط با آن به چشم می‌خورد.
«مثال روشن این موضوع آن است که برخی با حضور و فعالیت در تشکلی می‌توانند امتیازاتی ویژه بگیرند اما عده‌ای با فعالیت در تشکلی دیگر نه تنها امتیازی نمی‌گیرند بلکه این حضور در مواردی مثل گزینش و استخدام برای آن ها سوء سابقه محسوب می‌شود».
مطلوب ما دانشجویان نه فضای افسار گسیخته‌ای است که منجر به برخی اقدامات ساختارشکنانه شد و نه رخوتی را می‌خواهیم که این ایام بعضاً در دانشگاه‌ها دیده می‌شود. انتظار ما این است نگاه به مطالبات ما دانشجویان منطقی باشد.
حمید مداحی، نماینده بسیج دانشجویی دانشگاه شهید چمران اهواز در حال و هوای انتخاباتی آن روزها وانتخاب رئیس جمهور جدید حرف‌هایی را خطاب به دولت جدید می زند:
*با توجه به اینکه هم اکنون شعار اعتدال در جامعه مطرح شده و از آن تفسیرهای متفاوتی می‌شود. اکنون سوالاتی به ذهن متبادر می گردد. از جمله اینکه آیا اعتدال همان حرکت بین حق و باطل است؟ چگونه می توان بین کسانی که در زمره فداییان نظام اسلامی هستند و کسانی که در زمره براندازان نظام قرار می گیرند، نقطه اعتدال را قرار داد؟ آیا اعتدال می‌تواند همان تساهل و تسامح غربی باشد؟ وقتی امام روح الله (ره) با صراحت و خارج از عرف حاکم بر روابط بین المل در یک نطق انقلابی می فرمایند: "ما در صدد خشکانیدن ریشه‌های فساد صهیونیسم، سرمایه داری و کمونیسم هستیم" یا در قضیه سلمان رشدی که می فرمایند: "من بیم آن دارم که تحلیل گران امروز ۱۰ سال دیگر بر کرسی قضاوت بنشینند و بگویند صدور حکم اعدام خلاف عرف دیپلماسی بوده است"، نسبت این گونه حرکات انقلابی با اعتدال چگونه است؟ و در یک کلام از شما درخواست داریم که معنای اعتدال و نسبت آن با انقلابی گری را تشریح نمایید.
یادآوری به رئیس جمهور
دولت یازدهم در شرایطی عهده دار مدیریت اجرایی کشور می شود که ضروری است با نگاهی دقیق و منصفانه، دولت های نهم و دهم را بازبینی و بر نقاط قوت آن تاکید کند. و لیکن متأسفانه شاهد بودیم این نقاط قوت در مبارزات انتخاباتی و مناظره‌ها مورد تشکیک قرار گرفت و حتی گاها از آنها به عنوان نقاط ضعف یاد می شد. ضمن تبریک به رئیس جمهور منتخب و آرزوی موفقیت در خدمت رسانی بی منت و اهتمام ویژه در رفع مشکلات معیشتی مردم، لازم به یادآوری است این اقتدار آفرینی انتخابات می‌توانست در سال ۸۸ و استفاده از آن شکوه حضور رقم بخورد که متاسفانه فتنه گرانی این فرصت طلایی نظام را سوزانده و با چندین ماه آشوب و التهاب سیاسی آن ظلم عظیم را به نظام، انقلاب و مردم روا داشتند.
علی محمدزاده، سخنگو و عضو شورای مرکزی جنبش عدالتخواه دانشجویی در خصوص عدالت خواهی بومی و لزوم «اولویت دهی به محرومین و مستضعفین گفت:
نکاتی به صورت مختصر در چند بخش بخش خدمت حضرتعالی مطرح می‌گردد:
بخش اول. آسیب شناسی نوع نگاه جوانان انقلابی به مسائل کشور
یکی از آسیب‌هایی که متوجه فعالیت جوانان انقلابی است، گره زدن هویت خویش و همینطور آرمان های انقلاب به گروه‌های سیاسی و فراموش کردن نقش «مستقل» خود در مطالبه و تحقق آرمانهای انقلاب اسلامی است. در حالی که بایستی به جای اکتفا کردن به موضع‌گیری له و علیه جریانات سیاسی، به شناسایی مسائل اساسی کشور بپردازند و از نگاه‌های سیاسی به مسائل کشور اجتناب کنند.
آسیب دیگر، تمرکز بیش از اندازه بر مسائل سیاسی و رسانه‌ای و کم توجهی به مسائل مناطق گوناگون کشور است. این آسیب در درجه اول از بی عدالتی رسانه‌ای ناشی می‌شود که در آن بسیاری از موضوعات ریز سیاسی بازتاب می یابد، اما مشکلات مردم مناطق مختلف کشور و مخصوصا طبقات مستضعف مورد غفلت واقع می‌شود. ما این رویکرد را «عدالت خواهی بومی» نام نهاده‌ایم.
اینک در اینجا به دو زمینه اساسی اشاره می شود:
۱- اقتصاد
یکی از راه‌های نقش آفرینی مردم در اقتصاد، تعاونی‌ها هستند. حضرتعالی در ابلاغیه سیاست‌های کلی اصل ۴۴ قانون اساسی، یکی از اهداف این سیاست‌ها را گسترش مالکیت در سطح عموم مردم به‌منظور تأمین عدالت اجتماعى بر شمرده اید اما شاهد هستیم در مقام اجرا، همت مسئولان بر خصوصی سازی و یا گسترش نهادهای شبه دولتی است و نسبت به بخش تعاونی کم لطفی صورت می‌گیرد و یا با تفسیرهای نادرست یا محدود کردن آن به تعاونی های غیرتولیدی به حاشیه رانده می‌شود.
از سوی دیگر عده‌ای در تلاش‌اند مردمی کردن اقتصاد- که نقش آفرینی محرومین و مستضعفین در اقتصاد است- را با خصوصی سازی و سپردن سکان کشور به دست سرمایه داران یکسان قلمداد کنند. در این زمینه از حضرتعالی خواستاریم تفاوت‌های مردمی شدن اقتصاد را با خصوصی سازی بیان بفرمایید.
۲- احیای اصل ۸ قانون اساسی و قائل شدن نقش نظارتی برای مردم
یکی دیگر از لوازم استفاده از ظرفیت عظیم مردم برای پیشبرد اهداف انقلاب اسلامی، قائل شدن حق نظارت و نقادی برای مردم مطابق اصل هشتم است. اما حضور مسئولین در جمع‌های دانشجویی و مردمی، اگر هر از گاهی انجام شود یا نشود، در حکم لطف و منتی به آنان محسوب می شود و هیچ سازوکار قانونی برای پاسخگویی وجود ندارد.
برای نمونه می توان به موارد زیر اشاره کرد:
عدم پاسخگویی قوه قضائیه پیرامون اطاله دادرسی در پرونده‌های مهمی چون کوی دانشگاه، کهریزک، افشاگر هایی پیرامون برخی مسئولین و امثالهم.
خودداری برخی از نهاهای زیر نظر رهبری مثل بنیاد مستضعفان، ستاد اجرایی فرمان امام (ره)، آستان قدس رضوی و سپاه از پاسخگویی پیرامون شفافیت فعالیت‌های اقتصادی آنها و نیز امتناع از بازرسی توسط سازمان بازرسی کل کشور.
عدم پاسخگویی شورای نگهبان پیرامون معیارهای احراز صلاحیت نامزدهای انتخابات و پاسخگو نبودن نسبت به سوالاتی که پیرامون عملکرد شورا در ذهن مردم وجود دارد.
فرزانه فرشیدنیک، دانشجوی نخبه و دکترای پژوهش هنر، نماینده انجمن‌های علمی تنها نماینده خانمی که آن روز پیش روی رهبر سخن گفت، از توان و دغدغه انجمن‌های علمی می‌گوید:
توان بالقوه انجمن‌های علمی باید دیده شود
* انجمن‌های علمی دانشجویی، به دلیل بهره‌گیری از ظرفیت‌های علمی و فرهنگی جوانان دانشجو، توان بالقوه‌ای در ارتقاء سطح علمی و فرهنگی دانشگاه و پیگیری مطالبات جامعه دارا هستند. از میان دغدغه‌های اصلی امروز جامعه و اندیشمندان که می‌تواند با اهتمام بیشتری توسط این تشکل‌ها مورد پیگیری قرارگیرد، می‌توان به چند محور عمده اشاره نمود:
محور اول دغدغه پیشرفت علمی در راستای اقتدار کشور از طریق دستیابی به علوم اقتدارآفرین بوده که طی سالهای اخیر مطرح شده است. در این زمینه، تبیین دقیق این علوم و تعیین جایگاه دانشجویان در پیگیری و مطالبه آن می‌تواند در سرعت بخشیدن به تحقق این امر مؤثر باشد.
محور دوم، موضوع مدیریت دانش است که خوشبختانه قدم‌های اولیه آن نظیر سند جامع علمی کشور برداشته شده. در این زمینه با توجه به دغدغه‌های قبلی دانشجویان در تدوین سند جامع علمی کشور و اعلام آمادگی از سوی آنان در جهت سرعت بخشیدن به پیشرفت علمی و ایجاد اقتدار ملی، پیشنهاد بهره‌گیری از ظرفیت‌های دانشجویی در بحث مدیریت دانش در کشور، از دیگر موارد مطرح شده توسط دانشجویان است.
ضرورت تحول در حوزه علوم انسانی نیز محور دیگری است که توسط دانشجویان مورد پیگیری جدی قرارگرفته و در این زمینه نیز در کنار ضرورت تبیین علوم انسانیِ اسلامی، تحول در نحوه ارائه این علوماز جمله مواردی است که در سالهای اخیر توسط دانشجویان مورد اشاره قرارگرفته است.
عرصه هنر و معماری اسلامی؛ ابزار کارآمد برای آموزش و رواج سبک زندگی ایرانی-اسلامی
* محور نهایی که اجازه می‌خواهم به صورت مشروح تری به آن اشاره کنم، تلاش در راستای تبیین سبک زندگی ایرانی-اسلامی است که به تعبیر جنابعالی تحت عنوان جهاد اصلاح سبک زندگی مطرح شده است. سبک زندگی به دلیل ظرفیت ویژه‌ای که در حفظِ هویت و تمدن‌سازی داراست، در سالهای اخیر با دقت نظر اندیشمندان و مسئولین، مورد توجه بیشتری قرارگرفته و تلاش‌های قابل توجهی نیز به ویژه طی سال گذشته در این عرصه صورت گرفته است.
اما اغلب این تلاش‌ها در زمینه مبانی نظری بوده و هنوز در راستای عینیت بخشیدن به مضامین سبک زندگی اسلامی، نیاز به فعالیت بیشتری احساس می‌شود. یکی از پیشنهادات در این مورد، ورود به عرصه نمادها و بهره‌گیری از ظرفیت‌های هنر اسلامی در این زمینه است. چراکه هنر، محل تجلی، و عرصه عینیت بخشیدن به مضامین والاست و در واقع مفاهیم آرمانی و اندیشه‌های متعالی اسلام در قالب هنرهای اسلامی اعم از هنرهای تجسمی، نمایشی و معماری اسلامی می‌تواند عینیت پیداکرده و برای جامعه ملموس شود.
امین عباسی، دبیر کل اتحادیه سوم دانشگاه آزاد اسلامی و نماینده تشکل‌های سیاسی دانشگاه آزاد اسلامی با کتاب قانون اساسی که در دست دارد، صحبت خود را آغاز می‌کند:
همه ما به خوبی می‌دانیم که موضوع قانون و عمل به آن از دغدغه‌های معظم له بوده و همگان را به رعایت این امر توصیه می‌فرمایید. با این وجود در حوزه‌های قضاوت، قانونگذاری و اجرا، بعضا قصوری مشاهده می‌شود که زیبنده نظام جمهوری اسلامی ایران نیست.
قانون اساسی به عنوان ماحصل خون هزاران شهید و به منزله میثاق ملی پذیرفته پذیرفته شده است. تخطی و انحراف از این میثاق نامه و اساسنامه قابل بخشش نبوده و انحراف عمدی از آن به منزله خیانت به خون شهیدان است.
این موضوع به گونه‌ای که هر جوان ایرانی بعد از گذراندن مقطع تحصیلی متوسطه همانند سابق که باید سال‌ها پشت کنکور می‌ماند تا راهی به یکی از دانشگاه‌ها پیدا کند، حال دیگر اینگونه نیست و یک دانش آموز اگر طالب رشته خاصی نباشد در همان سال اخذ دیپلم متوسطه بلافاصله وارد دانشگاه می‌شود که این همانقدر که خوشحال کننده است بعضا می تواند مایه نگرانی نیز باشد. در سالیان اخیر پیشرفت‌های چشمگیر دانشجویان در اغلب رشته‌های علمی در سطح منطقه و دنیا را به وضوح دیده‌ایم و این پیشرفت‌ها ماحصل تلاش‌های شبانه روزی اساتید ، دانشجویان و مدیران ما و همچنین خون شهیدانی همچون احمدی روشن ها بوده است.
مسئولین جهت جذب دانشجویان به دید یک بنگاه اقتصادی به مراکز علمی و آموزشی نگاه می‌کنند
* امروزه ما در برخی از مراکز علمی و آموزشی احساس می‌کنیم که مسئولین میانی و بعضا مسئولین رده بالا جهت جذب دانشجویان بیشتر و در نتیجه درآمد بیشتر، به دید یک بنگاه اقتصادی به مراکز علمی و آموزشی نگاه کرده و اصل آموزش و تولید علم را فدای تامین هزینه‌های جاری و رقابت بین دیگر مراکز علمی که بیشتر رقابتهای اقتصادی است، نمودند که این امر مغایر و دور از ذات علم آموزی و پرورش جوانان این مرز و بوم جهت ارتقای علمی کشور عزیزمان است، لذا از مسئولین وزارتخانه‌های مربوطه می‌خواهیم که کیفیت را فدای کمیت نکند.
ابوالفضل چمندی، دبیرکل اتحادیه جامعه اسلامی دانشجویان توصیه‌هایی به دولت جدید روی کار آمده دارد:
زحمات دولت نهم و دهم بر هیچ فردی پوشیده نیست تحولات عظیمی در سبک مدیریت و نگاه به مردم و مستضعفان و علم کردن شعارهای انقلاب توسط این دولت شاهد بودیم که از همین ترببون از آقای رئیس جمهور و کابینه پرکارش به نمایندگی از دانشگاهیان تشکر می کنیم البته نقدهای بسیارجدی وارد هست که از آن می گذریم. در این زمینه برخی قصد دارند این خدمات را نادیده بگیرند و با زیر سوال بردن آمارهای رسمی، شرایط کشور را بحران زده و مایوس کننده نشان دهند و از همین طریق به مقاصد سیاسی خود که عموما در خارج از کشور تامین می شود نائل گردند و فشار بر رئیس جمهور منتخب را تشدید کنند.
متاسفانه دروغ گو خواندن دولت در زمینه ارائه آمارها آسیب جدی به اعتماد افکار عمومی به کارگزاران نظام وارد می آورد و صدالبته این آتش گریبان دولت یازدهم را نیز خواهد گرفت این درحالیست که لازمه موفقیت یک دولت دارا بودن اعتماد عمومی ملت است.
در این رابطه با نگاهی روبه جلو مطالباتی حیاتی از دولت یازدهم را بیان خواهیم نمود:
رئیس جمهور منتخب در تبلیغات انتخاباتی شعار خود را “اعتدال” قرار دادند و مردم با نگاه به همین موضوع به ایشان اعتماد کردند. در سیاست داخلی اعتدال یعنی تاکید صریح بر اسلام ناب و مبانی امام خمینی (ره) و انقلاب اسلامی و رعایت قانون. البته هنوز اقای روحانی تعریفشان از اعتدال را ارائه نکردند و ما نیز منتظر تبیین ایشان هستیم. در سیاست خارجه اعتدال یعنی نه اینکه خوشبین محض باشیم و نه اینکه مقابل زورگویی های تن به سازش دهیم بلکه با درک واقعیت ها و جایگاه انقلاب اسلامی ایران تعاملمان با دنیا باید منطقی باشد.
اما بنظر می رسد با روی کارآمدن دولت یازدهم عده ای سعی دارند که دولت را از ریل اعتدال که سی و چهار سال است انقلاب اسلامی تحت زعامت ولایت فقیه قرار دارد خارج نماید.
راه اندازی اندیشکده های اسلامی ایرانی
پس از کرسی آزاد اندیشی و مناظرات آزاد گام دوم این فرایند ایجاد اندیشکده‌های اسلامی است.
وظیفه اندیشکده اسلامی فراتر از بیان واقعیات است بلکه تکلیف اصلی آن ترویج اندیشه صحیح مبتنی بر انقلاب اسلامی برای تغییر رویکرد کلی تصمیمات عوام و خواص به سمت مرّّ مطلوب در همه حوزه ها اعم از فرهنگ، نظام تربیتی، ساختار سازی اسلامی برای نظام ،سیاست بین الملل و غیره می باشد. از ظرفیت های دیگر این راهبرد می توان به قرارگیری این اندیشکده اسلامی در کنار رسانه ها در مرجعیت افکار عمومی در ایران و خارج از ایران برای فهم دقیقتر واقعیت‌های کشور و جهان و ارائه تحلیل های صحیح مرتبط با این واقعیت ها از منظر حکومت اسلامی و شیعی اشاره کرد.
ایفای نقش برجسته در عرصه دیپلماسی عمومی و دوری از سردرگمی در رخدادهای پیرامون انقلاب اسلامی جهت افزایش قدرت نرم جمهوری اسلامی از دیگر مزایای این ساختار است.
مسلح شدن جوانان و نخبگان ایرانی به قدرت تحلیل و انتخاب صحیح پیرامون معقولات مختلف می تواند از مزایای بزرگ این اندیشکده‌ها باشد.
مسئله مذاکره با امریکا در ۲ سال گذشته با شدت بیشتری مطرح شد و اکنون با روی کار آمدن دولت جدید این موضوع علی الظاهر شکل جدیدی به خود گرفته است.
برخی متاسفانه متاثر از رویکرد دوگانه امریکایی‌ها یعنی دیپلماسی و تحریم که در جهت شکستن وحدت و اراده مسئولان است، راه حل مشکلات اقتصادی را در خارج از مرزها جستجو می‌کنند در حالی که طبق گواه عقل و تحلیل مدلل چهره‌های امین نظام مشکلات اقتصادی کشور بیشتر از آنکه ناشی از تحریم ها باشد نشئت گرفته از سوء مدیریت و برخی کم کاری‌هاست. دومین مسئله در رابطه مذاکره با امریکا بدسابقگی امریکایی‌هاست گه البته عده ای در داخل بر خلاف آرمانهای امام و انقلاب مقهور هژمونی امریکا شده‌اند این درحالیست که خود امریکایی‌ها باچنان چالشهای عظیمی ربرو هستند که ابرقدرتی برای آنها به یک سودای غیر قابل دسترس تبدیل شده است.
محمد رضایتی، نماینده اتحادیه انجمن‌های اسلامی دانشجویان مستقل
کسانی که در انتخابات ۸۸ فتنه انگیزی کردند اکنون باید از ملت ایران عذرخواهی کنند
۱-هم اصل انتخابات و هم حماسه سیاسی شکل گرفته، مسرور کننده بود و هم از این جهت خوشحالیم که منتخبی که مردم انتخاب کردند کسی است که از همین چارچوب‌های نظام تایید صلاحیت شده و در همین سازوکار، رشد سیاسی داشته است.
۲- حضور آگاهانه مردم در پای صندوق‌های رای باعث شد افرادی که در سلامت انتخابات ۸۸ تشکیک کرده بودند و با سکوت و فتنه انگیزی خود آب به آسیاب دشمن ریختند، در این دوره مجبور شدند که بگویند: انتخابات ایران دموکراتیک‌ترینِ انتخابات‌ها بود لذا آن کسانی که فتنه انگیزی کرده و مقدمات فشارخارجی را بوجود آورند و آقایانی که از تردید مردم سخن گفتند، اکنون باید بیایند و از ملت ایران عذرخواهی کنند.
دشمنان می‌گفتند انتخابات ایران آزاد نیست؛ می‌گفتند ساختار انتخابات دموکراتیک نیست؛ می‌گفتند بین نظام و مردم شکاف وجود دارد؛ می‌گفتند مردم از نظام بریده‌اند اما در این انتخابات، دیدیم، با همین شورای نگهبان؛ با همین دولت؛ با همین رسانه ملی و با همین سازوکار، مشارکتی بی نظیر رقم خورد و ما اکنون با تمسک به آموزه‌های دینی و وعده‌های الهی و منظومه‌ای از فرمایشات امام عزیزمان و حضرتعالی منتظر موفقیت‌های بعدی در عرصه‌های سیاسی اجتماعی هستیم.
از این جهت گناه فتنه‌گران بویژه آن آقایانی که با همراهی و پشتیبانی آمریکا و اسرائیل در روز انتخابات ریاست‌جمهوری ۸۸ مدعی پیروزی در انتخابات شدند و به صورت انقلاب و مردم چنگ انداختند، آن قدر بزرگ است که اگر کلیدی بخواهد، آن قفلی که ملت ایران بر گردن استکبار جهانی و ایادی داخلی آنها در ۹ دی زد را بازکند؛ ملت ایران آن کلید را خواهد شکست.
۳- در خصوص نتیجه انتخابات است. برخلاف انتخابات‌های ریاست جمهوری سالهای ۷۶ و ۸۴ در این انتخابات، پیروزی گفتمانی شکل نگرفت و نتیجه انتخابات ۹۲ معطوف به عملکرد چندروزه کاندیداها بود و این شکنندگی آرای کاندیدای پیروز تا اندازه‌ای است که حتی با استمهال ۱۰۰ روزه هم این پیروزی، تئوری سازی و گفتمانی نخواهد شد. نمی‌شود که در موسم تبلیغات انتخاباتی بگوییم برای مشکلات اقتصادی، برنامه یک ماهه و ۱۰۰ روزه وجود دارد و حالا بگوییم که دولت در شروع کارش در ۱۰۰ روز اول، تلاش خواهد کرد واقعیات کشور را عرضه کند! یادمان باشد اکنون مردم منتظر حل مشکلات اقتصادی خود هستند که هر روز در کوچه و بازار با نوع جدیدی از آن مواجه می شوند.
مطالبی که این روزها به خصوص در فضای انتخاباتی کشور درباره دانشگاه گفته شد ناشی از یک نگاه غیرواقع بینانه است. عده‌ای با اهداف انتخاباتی مدعی خمودگی این روزهای دانشگاه هستند! خنده‌دار اینکه کسانی این حرف‌ها را می‌زنند که آن آقای وزیر معلوم الحالشان، خود خواهان پیگیری امنیتی، قضایی، انتظامی با دانشجویان منتقد بود! لابد اگر دانشگاه جولانگاه احزاب سیاسی همسو با خودشان گردد و محل توهین به دین باشد، نشاط سیاسی مدنظر سیاسی کاران رخ می دهد! نخیر باید گفت دانشگاه‌های ما در مسیر رشد هستند چه به لحاظ عملی و چه به لحاظ بلوغ سیاسی البته در این مسیر گاها کج سلیقگی و بی‌تدبیری برخی مدیران نیز باعث تلخ کامی دانشجویان شده است. اکنون بر گرده دولت آینده است که با انتخاب وزیر علومی متعهد و با وجهه علمی غالب و نه با نگاه سیاسی کاذب؛ دانشگاه را در مسیر اصلی خود که همان تربیت انسان‌های متعهد و متخصص است، هدایت کند.
سبک زندگی و فرهنگ عمومی
۱-سبک زندگی رابطه تنگانگی با نگاه دولت مردان به مقوله پیشرفت دارد و در این بین نمی توان با مبانی توسعه غربی قدمی در جهت الگوی سبک زندگی ایرانی اسلامی برداشت.
۲- مدرسه و محتوای درسی و غیر درسی است. کم توجهی به دروس دینی، عدم تبیین دین به عنوان نظام جامع و شامل برای اعمال فردی و اجتماعی و عدم ساخت نظام فکری درست در جهت حیا، حجاب و عفت اجتماعی در پسران و دختران در نهایت منجر به خروجی های بیگانه با سبک دینی زندگی خواهد شد.
۳- عدم توجه به مسجد بعنوان محور ساخت هویت دینی ملی؛ در دهه اخیر است. همانگونه که شما مستحضرید و در معماری اصیل ایرانی اسلامی همچون میدان امام اصفهان نیز نمایان است مسجد نقش محوری در تمامی کنش های اجتماعی جامعه داشته است و از تربیت فرزندان تا نهضتهای فرهنگی، اجتماعی و سیاسی در مساجد شکل می گرفته است که بی توجهی به آن باعث شده است اجتماع جوانان و نیروهای فعال جامعه که همسویی آنها می تواند برآیند بالایی برای انقلاب داشته باشد در مکان های مختلف هرز رود.
سلسه گزارشات «جوانان انقلابی» چه می‌گویند؟ ادامه دارد...
ارسال نظرات