کنسرت‌هایی که تعطیل نشده؛ فقط نامش تغییر کرده!

اخبار دانشگاهی را از «کانال اخبار دانشگاهی SNN.ir» دنبال کنید

به گزارش گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، چند هفته قبل ضیاء هاشمی، معاون فرهنگی وزارت علوم در حالی به ارائه گزارش فرهنگی سالانه از وضعیت دانشگاه ها پرداخت که در آن هیچ اشاره‌ای به وضعیت اسفناک حجاب و عفاف نکرده و موارد گسترده‌ کنسرت های موسیقی و اردوهای مختلط را نیز انکار کرد.

در این رابطه فعال دانشجویی دانشگاه علم و صنعت اظهار داشت: هاشمی یا از اوضاع دانشگاه‌ها بی خبر است و یا با بی انصافی موارد موجود را منکر می شود. ما چند وقت پیش همراه با نامه اعتراض به اردوهای مختلط، نامه‌ای به وی ارسال کرده بودیم که حدود ۲۵۷ نفر از دانشجویان این دانشگاه نسبت به ترویج موسیقی در دانشگاه و برگزاری حدود ۱۰ کنسرت در سال گذشته اعتراض داشتند و طوماری را امضا کردند و گزارشی بیست و چند صفحه‌ای نیز از مستندات برگزاری کنسرت ها به نامه پیوست شد.

وی ادمه داد: این طومار که خطاب به افشین شریعت، معاون فرهنگی دانشگاه علم و صنعت است، رونوشتی به ضیاهاشمی، معاون فرهنگی وزیر علوم نیز داشته است. این‌که رونوشت این نامه برای معاون فرهنگی وزیر علوم ارسال شده ، اما وی باز هم ادعای عدم وجود کنسرت در سال گذشته را کرده‌، حقیقتا جای تعجب دارد و این احتمال را تقویت می‌کند که هاشمی نسبت به نامه‌هایی که برایش ارسال شده، کم لطفی میکند. وی حتی اگر به صورت گذرا گزارش بیست و چند صفحه‌ای پیوست شده به نامه را می‌دید متوجه کنسرت‌های متعدد علم و صنعت می‌شد.

وی گفت: این اتفاقات نشان می‌دهد وزارت علوم کاملا مطلع است و مستندات برایش ارسال شده است، اما هیچ واکنشی نشان نمی‌دهد! این‌ها حکایت از نمادین بودن ادعاهای دولت در نصب‌العین خواندن فرمایشات رهبری دارد؛ که دانشگاه‌ها را در چندین جلسه مختلف از برگزاری اردوهای مختلط و کنسرت‌های موسیقی منع کرده بودند.

فعال دانشجویی دانشگاه علم و صنعت در ادامه بیان کرد: کانون موسیقی دانشگاه علم و صنعت که از پرحاشیه ترین کانون هایی است که در دوره اصلاحات ایجاد شد، فعالیت‌هایش همواره با قبح شکنی و زیر پا گذاشتن گسترده‌ حدود شرعی و عرفی دانشگاه همراه بود؛ تا جایی که معاون فرهنگی سابق دانشگاه از ماجرای پیدا شدن قوطی های مشروب در کنار محل جشنواره موسیقی علم و صنعت در دوره اصلاحات خبر داد و این مسئله منجر به اعتراضات گسترده از جانب دانشجویان و اساتید دانشگاه شد و اعتراض نشریات دانشجویی را نیز در پی داشت.

وی افزود: در نهایت سال ۹۴ شورای فرهنگی رای به انحلال کانون موسیقی داد. متاسفانه باوجود تصمیم شورای فرهنگی مبنی بر انحلال کانون موسیقی، معاون فرهنگی دانشگاه اقدام به صدور مجوز اجرای زنده موسیقی در ابعاد مختلف در سطح دانشگاه کرد که این مسئله با وجود اعتراضات دانشجویان و وعده و وعیدهای معاونت فرهنگی ادامه پیدا کرد، به طوریکه اکنون عملا شاهد بازگشایی همان کانون موسیقی  هستیم.

این فعال دانشجو ادامه داد: در این راستا دانشجویان اقدام به ساخت مستند «ترویج ممنوع» کردند و این خطرات را هشدار دادند؛ اما متاسفانه معاونت فرهنگی دانشگاه این اقدامات را ترویج موسیقی نمی‌دانست.

وی گفت: در همین مستند به جشن روز مهندس اشاره و تصاویری آورده شده که در آن موسیقی‌ای با صدای یکی از زنان رقاصه غربی پخش شد؛ که ترجمه متن آهنگ خوانده شده نیز قابل بیان نیست. در بخش دیگری از مراسم نیز مجری از اتاق فرمان درخواست پخشِ موسیقی خاص را می‌کند و در حین پخش آن، با نوع حرکت خود در پشت تریبون اشاره‌ای به نحوه رقص برای آن موزیک ویدئو نمود؛ که حیرت حاضرین را در پی داشت.

این فعال دانشجویی تصریح کرد: امسال نیز مسئولان بدون توجه به این مستند و هشدارها، همان رویه خود را ادامه دادند. به عنوان مثال در دو ترم گذشته تحت عناوین مختلف و بی‌ربط همچون جشن تجلیل از اساتید بازنشسته، جشن کانون ها، اجرای تئاتر، جشن شب یلدا، شب شعر، نشست سالیانه کانون بهار و اختتامیه جشنواره پستو اقدام به اجرای موسیقی زنده شده است.

این‌ها همه در حالی است که مسئولین مدام از عدم ترویج موسیقی در دانشگاه ها گزارش می دهند و صحبت‌های چند هفته قبل معاون فرهنگی وزیر علوم نیز در همین راستا بود.

وی خاطرنشان کرد: شاید بتوان گفت فقط در این سال تحصیلی ۱۰ نوع کنسرت موسیقی در علم و صنعت برگزار شده است و این درحالی است که کانون موسیقی این دانشگاه به علت فسادهای گسترده تعطیل شده و این دانشگاه صرفا یک دانشگاه صنعتی است و رشته موسیقی نیز در آن تدریس نمی‌شود.

وی ادامه داد: شایان ذکر است که برخی از این کنسرت‌ها به دعوت معاونت فرهنگی دانشگاه برگزار می‌شده است. یعنی حتی در مراسم فارغ‌التحصیلی دانشجویان که معاونت فرهنگی مسئول برگزاری آن بوده است، هم کنسرت اجرا شد و معاونت فرهنگی با حمایت وسیع و همه جانبه خود از گسترش موسیقی در دانشگاه، نقش جدی‌ای در ترویج موسیقی در علم و صنعت داشته است.

این فعال دانشجویی افزود: اخبار رسیده حکایت از برنامه‌ریزی‌ها برای ورود دختران به عرصه نوازندگی و خوانندگی در دانشگاه نیز وجود دارد و هیچ خودداری‌ای از اختلاط در این میان به چشم نمی‌خورد. دختران برای جلسات تمرین و نوازندگی در جلسه هفتگی گروه موسیقی دعوت می‌شوند که این مستندات همگی برای وزارت علوم ارسال شده است.

همه اینها در حالی است که آخرین واکنش دانشجویان علم و صنعت به فعالیت های ترویجی موسیقی در دانشگاهشان مربوط به یک ماه قبل است؛ که حدود ۲۵۷ نفر از دانشجویان این دانشگاه نسبت به ترویج موسیقی در دانشگاه خود اعتراض داشتند و طوماری را امضا کرده و گزارشی بیست و چند صفحه‌ای نیز از مستندات برگزاری کنسرت ها به نامه پیوست کردند.

این نامه نشان می‌دهد که کنسرت‌ها در دانشگاه‌ها ادامه دارند و صرفا نام آن‌ها به «اجرای زنده موسیقی» تغییر کرده است.

متن نامه دانشجویان علم و صنعت به آقای شریعت، معاون فرهنگی دانشگاه علم و صنعت بدین شرح است:

بسم الله الرحمن الرحیم  

جناب آقای دکتر شریعت، معاون محترم فرهنگی دانشگاه علم و صنعت ایران؛

موضوع: انتقاد از حمایت همه جانبه از ترویج موسیقی در دانشگاه و عملکرد خلاف دستور مقام معظم رهبری مدظله

با عرض سلام و احترام؛

مدتی است که مسئله‌ای به شدت اذهان دانشجویان انقلابی دانشگاه را به خود مشغول کرده و آنان را رنج می دهد و اگرچه با شناختی که از تدین جنابعالی داشتیم صبر کردیم تا بلکه مسائل با تدبیر خود شما رفع شوند؛ اما متاسفانه نه تنها مشکلات برطرف نشدند، بلکه روند رو به رشدی نیز داشتند؛ لذا بر آن شدیم تا موضوع را کتباً به شما تذکر داده و درخواست پیگیری جدی نماییم.

همانطور که می دانید امروز جوانان ما علی الخصوص دانشجویان به علت اهمیت فوق العاده زیادی که در سرنوشت کشور دارند، از جانب دشمن تحت انواع شیوه‌های تهاجم فرهنگی قرار گرفته اند تا از اهداف متعالی بازمانده و در آینده‌ی این کشور خلل جدی ایجاد شود. یکی از راه های تهاجم فرهنگی، ارائه‌ی محتوای فسادانگیز و مخرب به اسم هنر است و متاسفانه امروز از مصادیق آن ترویج موسیقی در دانشگاه‌ها است. اساسی ترین مسئله ای که باید بدان اشاره نمود این است که علیرغم این‌که برخی از اقسام موسیقی به معنای مصطلح فعلی، از نظر فقه حلال و برخی حرام محسوب می‌شوند اما موسیقی فی نفسه نیاز متعالی روحی محسوب نمی‌شود هر چند ممکن است در مواردی فوایدی نیز داشته باشد، لذاست که ترویج آن با توجه به قابلیت‌های لهوی‌اش، خلاف مذاق اسلام است.

در این‌باره شهید مطهری(ره) فرمودند: «خیلی چیزها فایده‌هایی بر وجودشان مترتب است، ولی این‌ها جای چیزهایی را اشغال کرده‌اند که اگر آن ها می‌بودند فواید خیلی بیش‌تری مترتب می شد... ما نمی توانیم به آن سبک «ویلیام جیمز» (بنیان گذار مکتب پراگماتیسم) بیندیشیم که هر چیزی که یک اثر مفید داشته باشد، پس حق است ... هرگز شما نمی توانید به صرف این که یک شیء آثار مفیدی داشته باشد آن را صحیح و واقعی و از جانب خدا بدانید.»   (نبوت، صفحه ۵۵)

 امام خمینی(ره) در مورد عدم لزوم وجود موسیقی در جامعه چنین می فرمایند: « اگر بخواهید مملکتتان یک مملکت صحیح باشد، موسیقی را حذف کنید، نترسید که از اینکه به شما بگویند کهنه پرست شده اید. باشد ما کهنه پرستیم، همه این کلمات نقشه است برای اینکه شما را از کار جدی عقب بیندازند. این که می گویند اگر چنانچه موسیقی در رادیو نباشد آنها می‌روند از جای دیگر موسیقی می‌گیرند. بگذارید از جای دیگر بگیرند. شما عجالتا آلوده نباشید. آنها کم‌کم برمی گردند به اینجا. این عذر نیست که اگر موسیقی نباشد در رادیو آنها می روند از جای دیگر موسیقی می گیرند حالا اگر از جای دیگر می گیرند آیا ما باید به آنها موسیقی بدهیم! ما باید خیانت کنیم! موسیقی خیانت است به یک مملکت و خیانت است به جوانهای ما این موسیقی را حذفش کنید آن را به طور کلی عوض کنید و یک چیز دیگری بگذارید که آموزنده باشد. کم‌کم مردم و جوانها را عادت به امور زندگی بدهید از آن عادت خبیثی که داشتند برگردانید. آنهایی را که می بینید می‌گویند اگر تلویزیون موسیقی پخش نکند می‌رویم سراغ موسیقی برای این است که اینها عادت کرده اند...».  صحیفه امام خمینی، جلد ۹، صفحه ۲۰۵

موارد مذکور در رابطه با موسیقی حلال بود؛ نه حرام، بنابراین لزوم توجه جدی بر جلوگیری از ترویج و گسترش موسیقی اعم از مصادیق حلال آن  نیز که منجر به تغییر ذائقه ی جوانان می شود، ضروری است. این مسئله در دانشگاه نیز طبق نظر مقام معظم رهبری(مدظله العالی) ناظر به عدم ترویج موسیقی، جاریست  و جنابعالی به عنوان مسئول موظفید تا بر این موارد اصرار بورزید چرا که جایگاه شما از لحاظ قانونی و شرعی، برایتان تکلیفی به وجود می آورد که قصور در آن جایز نیست.

جناب دکتر شریعت؛ متاسفانه بر خلاف انتظاری که از شما بود، اقداماتتان نه تنها ناظر بر عدم ترویج موسیقی در دانشگاه نبود، بلکه بارها شاهد قبح‌شکنی گسترده و خلاف معمول در ترویج موسیقی آن هم در مواردی به شکل حرام و همراه با مفاسدی من جمله اختلاط در دانشگاه بودیم. از زمان تصدی جنابعالی به کرّات شاهد اجرای زنده برنامه‌ موسیقی بوده‌ایم و به قطع یقین و به صورت مستند(ر.ک. به گزارش پیوست شده به نامه) می‌گوییم که در اغلب موارد، کنسرت ها حاوی موسیقی و شعرهای با مضامین جنسی و یا مصداق لهو و غنا بوده است و هر بار که به شما مراجعه کرده ایم، فرموده‌اید: «برنامه‌ی مذکور کنسرت نیست بلکه موضوع اصلی برنامه چیز دیگری است و اجرای موسیقی جزئی از آن است.»

وقتی مقام معظم رهبری(مدظله العالی) کنسرت را مردود و ممنوع اعلام می‌نمایند، شما به چه حقی دوباره آن را تحت عنوان «اجرای زنده موسیقی» ادامه می‌دهید؟ فقط طی سال گذشته با عناوین مختلف و بی‌ربط همچون جشن تجلیل از اساتید بازنشسته، جشن کانون ها، اجرای تئاتر، جشن شب یلدا، شب شعر، نشست سالیانه ی کانون بهار و اختتامیه ی جشنواره ی پستو اقدام به اجرای موسیقی زنده  و کنسرت شده است. آیا تعریف کلمه «کنسرت» چیزی جز اجرای زنده موسیقی است؟  آیا چنین کنسرت هایی مصداق ترویج موسیقی نیستند؟

پس از انحلال کانون موسیقی که به علت موارد گسترده‌ تخلف از جانب این کانون صورت گرفت، شما حدودا یک سال قبل بنا به تصمیم شورای فرهنگی دانشگاه کانون موسیقی را منحل و واحد موسیقی را تاسیس نمودید، با این توجیه که با اصلاحات صورت گرفته در آیین نامه واحد موسیقی، اشتباهات گذشته تکرار نخواهد شد و به فعالیت های موسیقیایی سالم و حلال بنا بر ضرورت و نیاز دانشگاه و با توجه به اصل عدم ترویج، جهت دهی خواهد شد. اما سوالی که وجود دارد این است که آیا فعالیت‌های فعلی که کاملا در راستای ترویج و گسترش موسیقی است در چارچوب واحد موسیقی مورد ادعای جنابعالی است؟ آیا منکر می شوید که عملا کانون موسیقی با همان مشی مفسدانه‌ قبل خود تشکیل شده و به فعالیت می پردازد؟ 

آیا کسانی که در جشن روز مهندس سال۹۴ در آمفی تئاتر دانشگاه موسیقی‌های مبتذل با خوانندگی زنان رقاصه غربی پخش نمودند، کوچکترین تذکری گرفتند؟(ر.ک. به گزارش پیوست شده به نامه) فکر می‌کنید که با اجراهای پی‌درپی واحد موسیقی در دانشگاه، این سوال به ذهن ها خطور نمی کند که چنین گروهی تمارین خود را در کجا انجام می دهد، آلات موسیقی خود را کجا نگه‌داری می‌کند؟ آیا آهنگ ها و اشعار بی محتوا و کم معنایی که تا به حال اجرا شده، همه تحت نظارت و در چارچوب واحد موسیقی مورد ادعای جنابعالی است؟ آیا شما از تمارین واحد موسیقی (که طبق مستندات، بعضا به صورت مختلط هم بوده است) در پلاتوی دانشگاه برگزار می شود بی خبرید؟ آیا شما از اختصاص اتاقی به فعالین موسیقی در معاونت فرهنگی(که زیر نظر حضرت عالیست) و اتاق دیگری برای تمرین آنها در خوابگاه‌ها بی‌خبرید؟

حقیقتا برای ما جای سوال است که چگونه مقام معظم رهبری دستور عدم ترویج موسقی در دانشگاه‌ها را صادر نموده‌اند و شما اختصاص چندین نمونه از سازهای مختلف و اتاق های مختلف را ترویج موسیقی نمی دانید! حقیقتا چگونه رژه دختران دانشجو با سازهای گوناگون بر دوششان و اجرای انواع موسیقی (حتی از نوع راک که امسال مکررا شاهد آن بودیم) و درضمن همه‌ آنها، خوانندگی دانشجویان دختر در دانشگاه را مصداق ترویج موسقی به حساب نمی‌آورید؟

ما نسبت به موارد فوق معترضیم و انتظارمان از مجموعه هایی همچون معاونت فرهنگی و نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری و بسیج دانشجویی آن است که به جای انفعال، فعالانه در جهت ریل گذاری فرهنگی دانشگاه پیشرو باشند و ترجیح می دهیم که ابتدا به خود شما تذکر بدهیم تا از اختیارات و وظایف قانونی و شرعیتان برای رسیدگی به تخلفات استفاده کنید. بار دیگر لازم می دانیم اعلام نماییم معیارتشخیص، همان دستور مقام معظم رهبری مبنی بر عدم ترویج موسیقی است و مرجع تشخیص حلٌیت و همچنین تفسیر ترویج یا عدم‌ترویج موسیقی در محیط دانشگاه، نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری(مد ظله العالی) است.

در پایان به اطلاع می‌رساند جمعی از امضاکنندگان این نامه، خواسته‌ها و اعتراض‌های بیان شده را پیگیری خواهند نمود و نظر و رای ایشان در مورد صحیح یا ناصحیح بودن برنامه‌های موسیقی دانشگاه و عملکرد مسئولین، همانا نظر تمام امضا کنندگان این نامه خواهد بود.

 والعاقبه للمتقین          

جمعی از دانشجویان دانشگاه علم و صنعت ایران