به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو؛ «از پنجره مسافرخانه»، عنوان یک رمان شاعرانه از احمدرضا احمدی است. این رمان در فضای شهری می‌گذرد و آپارتمان‌ها و خیابان‌های دودزده و پرترافیک و بیمارستان و مسافرخانه را توصیف می‌کند و با روایت خودکشی نویسنده که شخص اول داستان است آغاز می‌شود:
«در همان تابستان که رگ دست چپم را زدم، همسایه‌های مجتمع در انتظار این حادثه بودند مرا به بیمارستان بردند به دکترها و پرستارها دشنام می‌دادم با اینکه همیشه صبور بودم و این بار اول نبود که به بیمارستان می‌رفتم، هر وقت قصد خودکشی داشتم بهانه‌ای تازه برای زندگی کردن پیدا می‌کردم که این بهانه، خودکشی مرا به تاخیر می‌انداخت.»
نویسنده در این رمان داستان‌های خود و همراهش نازنین را می‌گوید. در پشت جلد این کتاب می‌خوانیم: «من و تو همه گوشه‌ها، زاویه‌ها و کل دایره را که در آن محاصره هستیم فراموش کرده‌ایم. چه زود دانستیم که ما در یک دایره سیاه محبوس هستیم. گاهی با کلمه‌ای آتش می‌افروزیم که با آن آتش گرم می‌شویم و سیگار را روشن می‌کنیم دیگر نه اهل معاشرت هستیم نه دلمان برای کسی تنگ می‌شود و نه...»
«طرح»، «روزنامه شیشه‌ای»، «وقت خوب مصائب»، «ما روی زمین هستیم»، «نثرهای یومیه»، «عزیز من»، «قافیه در باد گم می‌شود»، «بهاریه»، «از نگاه تو زیر آسمان لاجوردی»، «روزی برای تو خواهم گفت»، «هزار اقاقیا در چشمان تو هیچ بود»، «همه شعرهای من» و «میوه‌ها طعم تکراری دارند» نام تعدادی از آثار منتشر شده از احمدرضا احمدی هستند.
رمان «از پنجره مسافرخانه» نوشته احمدرضا احمدی در ۱۹۲ صفحه در قطع رقعی به بهای ۱۷ هزار و ۵۰۰ تومان با شمارگان ۲۰۰۰ نسخه از سوی انتشارات کتاب‌سرای نیک منتشر شده است.
ارسال نظرات