از «تمشک‌های خیس» تا «۵۰ کیلو آلبالو»؛ جنتی چه آشی برای فرهنگ مملکت پخت؟/ اروتیسم و تقریباً هیچ!

گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، «خانم اردبیلی خم شده و داخل قفسه به‌دنبال زونکن می‌گشت. باسنش نسبت به بدنش درشت‌تر می‌آمد. هیچ حفره‌ای در مانتو وجود نداشت؛ انگار که یک روز با زور پوشانده بودند و روز آخر هم قرار بود به زور بیرون بکشند.» این بخش کوتاهی از «تمشک‌های خیس» است. یک رمان اروتیک به قلم یکی از اساتید دانشگاه فردوسی مشهد؛ که در دوران صدارت علی جنتی رنگ چاپ گرفته. آقای وزیر شب یکشنبه خطاب به نمایندگان مجلس، روحانیون، ائمه جمعه و همه‌ی کسانی که "ناراحت" هستند، گفته بود: «سینمای ایران با افتخار پرچم مقابله با تهاجم فرهنگی را بالا گرفته است. اگر سینماگران ما نبودند همه پرده‌های سینما را هالیوود فتح کرده بود... امروز افتخار می‌کنیم مردم خودشان ماهواره‌هایشان را خاموش می‌کنند و شب‌ها جلوی سینما برای دیدن آثار ایرانی صف می‌کشند. مردم به جای دیدن فیلم‌های هالیودی به تماشای «لانتوری»، «فروشنده» و «ایستاده در غبار» می‌نشینند.»

از فروشنده تا لانتوری؛ محصولات فرهنگی دولت روحانی چگونه آقای وزیر مدعی است مردم را از داشتن ماهواره بی‌نیاز کرده؟ ماجرای تمشک‌های خیس چیست؟ دم‌ و دستگاه تحت امر جنتی چه کسانی را ناراحت کرده است؟

داستان این تمشک‌های خیس چیست؟

خیانت؛ آن هم با یک روایت اروتیک، که بی‌پروا به حریم شخصی آدم‌ها سَرک کشیده و دهن‌کجی می‌کند به مرزهای عرف و شرع و اخلاق و هر چه که هست. قصه‌ی «وحید محسنی» که به عنوان استاد علوم سیاسی دانشگاه تهران معرفی می‌شود، و البته همسر زیادی «اُپن‌مایندش» سمیرا! همه‌ی مردان و زنان داستان، یا مریض احوال و افسرده‌اند، یا بی‌قید و بدکاره! آنالیز زن‌های اطراف آقای دکتر، از خانم‌های همسایه‌ی کودکی گرفته تا کارمندان دانشگاه تا دوست همسرش تا حتی دانشجویان دخترش! و مقایسه‌ی اندام و مظاهر جنسی آنان تقریباً تمام کتاب را پرکرده است. نویسنده‌ی نه‌چندان محترم کتاب، در فصول ابتدایی حتی، کنایت نسبتاً درشتی را هم بار بسیج دانشجویی و دانشجویان مُتخلق دانشگاه می‌کند.

تعجب می‌کنید اگر بشنوید هم‌چه اباطیلی آن هم در ارشاد دولت فخیمه مجوز چاپ دریافت کرده است؟ چرا؟ خیال می‌کنید چگونه آقای وزیر ادعا می‌کند که بازار شبکه‌های مبتذل ماهواره ای را کساد کرده؟! اصلاً بد نیست به همین مناسبت تکه‌هایی از متن کتاب را مرور کرد. خبرگزاری دانشجو از پیش بابت بازنشر آن پوزش می‌طلبد.  

«دوباره آب خورد و دوباره سیگار کشید. بعد لباس‌هایش را کند و لخت مادرزاد به حمام رفت. زیر آب گرم یاد نسرین افتاد.» «لباس شب به تن دارد؛ با دوبند که پیچ و تاب می‌خورند و به سمت بالا می‌روند و پشت گردنش قلاب می‌شوند.» «نه اینکه پاهای خوش‌تراشی داشت؛ عنتر دوبار با شلوارک آمده بود توی راه‌پله و رفته بود.» «فرنوش با بالاپوش نازکی آمده بود تا ببیند چه خبر است؟ حریر نازک پیچیده بود دور پاهایش؛ سبز یکدست و نازک.» «به سبک زنان دوره‌ی ویکتوریا لباس پوشیده، سفیدی سینه‌ی برجسته اش از لبه‌ی لباس بیرون زده است.» «بوی خاصی از تن عمه بر می‌خیزد که نمی‌داند چیست؟ ترش است و وقتی که راه می‌رود دور باسنش به رقص می‌آید.» «پیشخدمت در می‌زند و وارد کتابخانه می‌شود. باسنش بیش از حد بزرگ است با نیم‌تنه‌ای از حریر سبز و دامن سیاه. انگار که بخواهد چیزی را مخفی کند و نتواند.»

بامزه آن‌که شنیده می‌شود نویسنده‌ی نه چندان محترم اباطیل فوق به‌عنوان گزینه‌ی پیشنهادیِ یکی از پست‌های مهم مدیریتی دانشگاه فردوسی مطرح شده است. انتصابی که در صورت وقوع، می‌تواند از اعتنای فراوان مسؤلین دولت یازدهم به هرزه‌نویسان خط‌شکن ابتذال پرده بردارد.

آنچه بر بازار نشر در دولت روحانی رفت

«تمشک‌های خیس» تنها گوشه‌ای از دستاوردهای فرهنگی دولت تدبیر در حوزه‌ی کتاب است. گفتنی است پیشتر کُتب مبتذل فراوان دیگری از زیر سیبیل ممیزین ارشاد در رفته است. آثاری که در آن متواتراً مضامین و مفاهیمی از قبیل توصیفات جنسی، ترویج روابط غیراخلاقی، تبلیغ روابط نامشروع زنان متأهل و تبلیغ غرب‌گرایی با توصیفات رنگارنگ از پوشش‌ آنچنانی زنان و دختران به چشم می‌خورد. با این اوصاف آیا نگرانی معتمدین و دلسوزان فرهنگ مملکت، غریبه است؟ جنتی اما همین مختصر انتقادات را هم بر نمی‌تابد. روحانیون و ائمه‌ی جمعه نباید دم بزنند؛ وزیر ارشاد دولت روحانی مشغول کار است!

جنتی از جان روحانیون چه می‌خواهد؟

تواتر محصولات ضدفرهنگی ارشاد، نگرانی‌های فراوانی را برانگیخته است. مرور آثار تولید شده در همه‌ی چند سال گذشته نشان می‌دهد، نخبگان و علمای ربانی حق دارند نگران اوضاع فرهنگی مملکت باشند. جنتی اما زیر بار همین مختصر انتقادات دوستانه هم نمی‌رود. همچنان که شب یکشنبه در سخنرانی به مناسبت روز سینما، باز هم تکه‌اش را به روحانیون و ائمه‌ی جمعه انداخت. پیشتر آقای وزیر در جمع مدیران استانی ادارات کل فرهنگ و ارشاد هم گفته بود: «ما فقط۵۰ هزار عالم در قم داریم. در همه‌ی حوزه‌های علمیه شهرهای کشور خانم ها و آقایان تحصیل می‌کنند و در هر مناسبتی که پیش می‌آید، این همه مُبلغ اعزام می‌کنیم، پس چرا وضعیت این‌طوری است؟ بیش از 800 امام جمعه در کشور داریم که هر جمعه در خطبه‌های نمازشان مردم را به تقوا دعوت می‌کنند، یا چند هزار مسجد در کشور داریم که وظیفه هدایت جامعه را به عهده دارند؛ این‌ها چه کار می‌کنند؟!»

جنتی ادامه داد: «ائمه‌ی جمعه و دلسوزان جامعه نکاتی را مطرح می‌کنند؛ ما می‌دانیم به‌خاطر علاقه به ارزش‌های انقلاب و اسلام است. ولی دلیل اینکه "نکات غیرواقعی" طرح می‌کنند این است که به اخبار "برخی سایت‌ها" اعتماد می‌کنند.» وی در ادامه تلویحاً حضرات علما را به بی‌خبری متهم کرد و افزود: «اگر تمام اصحاب سایت‌ها و مطبوعات را عادل می‌دانید حداقل تحقیق کنید ببینید خبر درست است یا نه! بعد واکنش نشان دهید.»

برای اطلاعات بیشتر در این‌باره این گزارش را بخوانید: جنتی از جان روحانیون چه می‌خواهد؟

جنتی اما ول‌کُن معامله نیست. آقای وزیر این روزها در گرمابه و گلستان، در میان سخنانش تکه‌ای حواله‌ی روحانیون و علمای بلاد می‌کند. چرا؟! تخریب روحانیون و حوزه‌های علمیه برای دولت تدبیر چه دستاوردی خواهد داشت؟ جرم آنان چیست؟ غیر از آنکه از فرهنگ‌سازی دولت تدبیر نومیدند؟ غیر از آنکه معتقدند نمی‌توان با محصولات فاخری(!) از قبیل 50 کیلو آلبالو و یا تمشک‌های خیس خلق‌الله را از پای ماهواره بلند کرد؟ غیر از آنکه نگران مردمند؟ وزیر اما می‌گوید و می‌تازد!