به گزارش گروه اقتصادی خبرگزاری دانشجو، بلومبرگ گزارش داد اوپک می گوید به دستیابی به اولین توافق برای کاهش تولید در 8 سال گذشته و ترمیم بازار نفت نزدیک است. اما اقدامات فردی دولت های عضو چیز دیگری می گوید. در این گزارش نگاهی داریم به چشم انداز توافق اوپک در زمینه کاهش تولید در آستانه نشست 30 نوامبر این سازمان.
موضوع حمایت اعضا از کاهش تولید در نشست های ماه های ژوئن و دسامبر اوپک قطعی به نظر می رسید. قیمت ها در آن زمان کمتر از ارقام سر به سر هر بشکه نفت برای اکثر اعضا بود. اکنون کشورهای عضو اوپک برای افزایش تنها 2.5 دلاری قیمت هر بشکه نفت، باید تولید خود را 1.5 میلیون بشکه در روز یعنی به میزان 5 درصد کاهش دهند. افزایش 5 دلاری قیمت نفت درآمد روزانه اعضای اوپک را حدود 100 میلیون دلار افزایش خواهد داد.
اما چرا آنها یک سال پیش این کاهش را عملی نکردند؟ چون عربستان از سیاست افزایش تولید و دفاع از سهم سازمان به منظور از میدان به در کردن تولید کنندگان پر هزینه از بازار دفاع می کرد. بزرگترین صادر کننده نفت جهان تاکید داشت که به تنهایی با مازاد عرضه جهانی نفت مقابله نخواهد کرد.
در نشست اضطراری اوپک در 28 سپتامبر، 14 کشور عضو به صورت کلی توافق کردند که تولید خود را کاهش دهند و جزئیات این طرح را در نشست 30 نوامبر در وین به تصویب برسانند. اوپک پیشنهاد کرده که تولید اعضا به 32.5 تا 33 میلیون بشکه در روز برسد. این در حالی است که تولید اعضا در ماه اکتبر به 33.6 میلیون بشکه در روز رسید.
اولین و مهمترین سوال این است که آیا رویکرد عربستان در قبال بازار نفت تغییر کرده، و اگر تغییر کرده این تغییر تا چه حدی جدی است. آنچه اکنون مشخص است این است که عربستان می خواهد سیاست نفتی اوپک مبتنی بر 4 پایه اصلی باشد: اقدام به کاهش باید جمعی، منصفانه، شفاف و قابل باور برای بازار باشد.
این بدان معناست که عربستان معتقد است عراق باید تولید خود را کاهش دهد و ایران هم باید تولید خود را در سطح فعلی فریز کند. این دو کشور دومین و سومین تولید کنندگان بزرگ عضو اوپک هستند و عامل اصلی رشد عرضه در ماه های اخیر محسوب می شوند.
ایران در مها ژانویه از تحریم های غرب رها شده و اکنون پذیرش محدودیت های پیشنهادی از سوی عربستان می تواند در داخل تصمیمی چالش برانگیز باشد. ایران گفته محدودیت ها بر تولید خود را نخواهد پذیرفت. به گفته حلیما کرافت، تحلیلگر بازار نفت، این بدان معناست که راه توافق چندان هموار نیست.