به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری دانشجو، محققان دریافته اند که در میان بیش از ۲۳۰۰ فرد مبتلا به سکته مغزی، آن هایی که ازدواج پایدار و طولانی داشته اند، نسبت به کسانی که تمام عمر مجرد بوده یا افرادی که مطلقه یا بیوه شده اند، دارای شانس بیشتری برای زنده ماندن هستند.
ازدواج طولانی مدت در مقایسه با افرادی که پس از طلاق یا بعد از دست دادن همسر خود، ازدواج مجدد می کنند، دارای نتایج بهتری است. دلایل این یافته ها به طور کامل روشن نیست و این تحقیق یک رابطه علت و معلولی را ثابت نمی کند.
اما محققان گفته اند که این مطالعه بر اهمیت بالقوه "حمایت اجتماعی" در بهبود سکته مغزی تاکید دارد. یک فرد همچنین می تواند از همسرش حمایت عاطفی داشته باشد همان طور که هر روز در مواردی مانند خوردن یک رژیم غذایی سالم یا به یاد آوردن زمان مصرف دارو به او کمک می کند.
محققان می گویند که به نظر می رسد بسیاری از این عوامل تحت عنوان «عوامل روانی اجتماعی» از جمله افسردگی، نداشتن فرزند یا فقدان سایر روابط نزدیک، شناخته می شوند. افسردگی پس از سکته مغزی، امری شایع است و این تعجب آور نخواهد بود که افسردگی یک دلیل کلیدی برای پایین آمدن کیفیت زندگی افراد مجرد پس از سکته مغزی باشد.
بنابراین بیماران مجرد به طور کلی نیاز توجه بیشتر، از جمله کمک اضافی با تغییر در شیوه زندگی دارند تا بتوانند بعد از سکته، زندگی خود را بهبود بخشند.