نگار آذربایجانی در گفت وگو با خبرگزاری دانشجو:
به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری دانشجو؛ نگار آذربایجانی در دومین تجربه سینمایی اش به سراغ ساخت فیلم سینمایی «فصل نرگس» رفت. فیلمی که در بخش مسابقه «سودای سیمرغ» جشنواره سی و پنجم فیلم فجر حضور دارد. این کارگردان درباره موضوع و فضایی که در فیلم «فصل نرگس» ارائه کرده است و تفاوتی که با فیلم قبلی اش دارد، به «خبرگزاری دانشجو» گفت: «فصل نرگس» يك فيلم اجتماعی است با نگاهی اميدوارانه و اميد بخش. مهمترين تفاوتي كه با « آينه هاي روبرو» دارد به نظرم شايد شيوه روايت آن باشد كه بنا به نياز داستان و محتوا از شكل روايت خطي خارج شده است.
نگار آذربایجانی که اولین تجربه سینمایی اش با حضور در فیلم «نسل سوخته» مرحوم رسول ملاقلی پور بوده است، درباره ویژگی ها و روش فیلمنامه نویسی در «فصل نرگس» گفت: در نگارش اين فيلمنامه و ساخت آن، از شگرد روايتهای موازی و شكست زمان استفاده كردم كه در طی آن، مخاطب با قصه 3 زن روبرو است كه در هم تنيده و بافته شده اند و هرچه فيلم به انتها می رود، ارتباط اين 3 قصه با هم مشخص تر می شود تا اين كه در انتها و با گره گشايی نهايی، مخاطب متوجه می شود كه اين 3 قصه در واقع به نوعی روايت يك زندگی واحد است.
او ادامه داد: به غير از اين اما فكر مي كنم كه «فصل نرگس» در بسياري از جهات با « آينه هاي روبرو» مشابه است. هر دوي اين فيلمها در ژانر اجتماعي ساخته شده اند. در هر دو، زنها به عنوان شخصيت هاي اصلي تر، روايتگر موضوع هستند و در عين حال، هردو با دغدغه فرهنگ سازي نسبت به يك موضوع حائز اهميت در حوزه اجتماع و سلامت جامعه طرح مسئله مي كنند.
کارگردان فیلم «فصل نرگس» در پاسخ به این که چه نظر و پیشنهادی برای برگزاری جشنواره سی و پنجم فیلم فجر دارد به «خبرگزاری دانشجو» گفت: به نظرم الان زود است كه بتوانم درباره شكل اجرايي جشنواره امسال نظري بدهم و ترجيح مي دهم كه پاسخگويي به اين سوال را به بعد از جشنواره موكول كنم ، اما با ادغام بخش «سوداي سيمرغ» و «نگاه نو» به شكلي كه انجام شد، موافق نيستم، چون معتقدم كه برای ايجاد تغییر در هر ساختاري، اول لازم است كه شرايط مناسب براي آن تغيير را فراهم كنيم.
نگار آذربایجانی افزود: در سالهای گذشته به دلیل بخش بندی، هیئت انتخاب دو بخش از هم جدا بودند. يعني دو گروه متفاوت، هر كدام در يك بخش، فيلمها را مي ديدند و انتخاب مي كردند. داوران هر بخش هم مجزا بودند. شاید این تفکیک باعث می شد که هم هيات هاي انتخاب و هم هيات هاي داوري بتوانند در فرصت و زمان كافي تر و مناسبتري روي تعداد كمتري فيلم تمركز كنند و به همين دليل هم انتخاب و داوري دقيق تر و منصفانه تري داشته باشند . اما امسال به دليل اين ادغام ، يك هيات انتخاب و يك هيات داوري مجبور هستند كه روي تعداد به مراتب بيشتري فيلم نظر بدهند، آن هم مشخصا در سالي كه به نسبت سالهاي گذشته ، تعداد زيادتري فيلم متقاضي حضور در جشنواره بودند و اين در حالي است كه در زمان داده شده براي انتخاب و داوريشان تغييري صورت نگرفته و فرصت طولاني تري به آنها داده نشده! در چنين موقعيتي ، طبيعتا هم كار براي هيات انتخاب به مراتب سختتر مي شود و هم براي هيات داوري و اين ممكن است در نتيجه كارشان هم تاثير منفي بگذارد!
کارگردان فیلم «فصل نرگس» درباره شرایط داوری ها در جشنواره فیلم فجر گفت: به نظرم اين ادعا كه اگر فیلمي در بخش «نگاه نو» باشد، به غیر از بخش کارگردانی و توليد در بخشهای دیگر مورد داوري قرار نمی گیرد، دليل كافي و مناسبي برای اين تغيير نیست! به هر حال در سالهاي گذشته هم فيلمهاي اول توليد شده اند و در بسياري از آنها عوامل حرفه اي و با سابقه سينما حضور داشته اند و همه هم مي دانستند كه احتمال اينكه كار و تخصصشان در جشنواره فجر مورد داوري قرار بگيرد، بسيار كم است. با اين وجود كماكان در ساخت فيلمهاي اولي مشاركت داشته اند و كارشان را هم با همان انگيزه ، دقت و وسواسي به پايان برده اند كه در كنار يك كارگردان پيشكسوت انجام مي دهند! بدون اينكه به داوري شدن يا نشدن تخصصشان در جشنواره فكر كرده باشند و بسياري از فيلم اول هاي خوبي كه در سالهاي گذشته ساخته شده اند هم مهر تاييدي هستند بر اين ادعاي من !
نگار آذربایجانی ارزیابی کلی خود را از برپایی رویدادی چون جشنواره فجر چنین عنوان کرد: به هر حال هر جشنواره اي در واقع بستری برای دیده شدن فیلم هاست واگر با اصول صحيح و استاندارد برگزار شود، مي تواند در رشد سينماي كشورش تاثير بگذارد و مشخصا درباره جشنواره فجرمعتقدم كه به خاطر زمان برگذاري اش قطعا در تعیین سرنوشت فيلمها در اكران داخلي بي تاثير نيست ، كه اين موضوع حساسيت اجراي صحيح اين جشنواره را بيشتر مي كند. شايد در كشورهايي كه معضل اكران ندارند و به اندازه فيلمهاي توليد شده شان ، سالن نمايش هم وجود دارد، يك فيلمساز خيلي هم درگير و نگران حضور فيلمش درجشنواره هاي كشورش نباشد، چرا که می داند كه به هر حال موضوع اکرانش تضمین شده است. ضمن اينكه در بعضي از اين كشورها، اساسا فيلمها اول اكران مي شوند و بعد در فستيوال ها به نمايش در مي آيند.
این کارگردان ادامه داد: در ایران اگر فیلمی از جشنواره بازماند، پيدا كردن و مجاب كردن پخش كننده مناسب براي سازندگانش به مراتب سخت تر مي شود و اگر هم پيدا كنند باز با مسئله اكران مناسب، چه از لحاظ زمان و چه از لحاظ تعداد سينماها مواجهند و همين تعدادِ محدود سالنهايي كه داريم هم به فیلمهای گیشه ای تعلق مي گيرد یا نصيب فیلمهایی می شود که در جشنواره درخشیده اند. به همين دليل فكر مي كنم نپذيرفته شدن بسياري از فيلمها در جشنواره، در واقع به سازندگان آنها از لحاظ اقتصادي آسيب جدي اي وارد مي كند و شايد با طراحي و اضافه كردن بخشهاي جنبي ديگري به جشنواره بشود تا حدي جلوي اين آسيب را گرفت، و اگر اين راه عملي نيست، شايد راهكار، موكول كردن زمان جشنواره به بعد از اكران فيلمها باشد كه پخش كننده ها بتوانند بدون پيش داوري جشنواره اي به انتخاب و پخش فيلمها برسند.
ارسال نظرات