گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو-محمد آزادی،محمدصالح سلطانی؛ این، مجموعه روایتهای خبرگزاری دانشجو از فیلمهای چشنواره فجر ۳۵ است. نگاهی گذرا که شما را با فضای کلی آنچه در آسمان فجر ۳۵ و سینمای سال آینده خواهد گذشت آشنا میکند. این روایتها را تا روزهای پایانی جشنواره در خبرگزاری دانشجو دنبال کنید.
ویلایی ها| حماسه زنانه
فیلمی که هم امکان برداشتهای ضد جنگ از آن وجود دارد و هم ظرفیت تبدیلشدن به چیزی در حد شیار 143 را دارد. در روایت ِ حماسهی صبر ِ همسران رزمندگان موفق است اما به جز یک زن، «قهرمان» ندارد. بقیه انگار قربانیان ِ وضعیت بی سروسامانی هستند که معلوم نیست به کجا خواهد رسید.
بازی پریناز ایزدیار درخشان است و طناز طباطبایی هم در اوج ظاهر شده. لحظات درگیر کنندهی فیلم کم نیست و لطافت زنانه و طنازیهای کودکانهی برخی شخصیتها، زهر قصه را به حسی آمیخته از لطافت و شوق و دلتنگی بدل میکند. در مجموع، دیدنی است.
فصل نرگس| حال خوب ِ آقای آقازاده
حال خوب؛ یک روایت عاشقانه از یک مسأله اجتماعی. نگار آذربایجانی به خوبی توانسته پدیده ای تلخ مثل مرگ مغزی و اهدای عضو را در قالبی تماشایی به تصویر بکشد. فیلم اما داستان پیچیدهای دارد؛ و مُشتش را تا واپسین لحظات نزد مخاطب باز نمی کند. آنقدر که بعید است مخاطبان عادی سر از ماجرا درآورند.
حاشیه پررنگ تر از متن اما حضور پسر محمدرضا عارف در قامت سرمایهگذار است؛ حمیدرضا عارف مجری طرح و سرمایه گذار فیلمی شده که بعید است در نمایش عمومی حضور توفیقمندی داشته باشد.
ایتالیا ایتالیا| یک شکمسیری ایتالیایی
شکم سیر و پول زیاد! انتظاری بیشتر از این هم نبود. ایتالیا ایتالیا رنجور قصه ای است که ندارد و دردکشیده کارگردانی که خیال می کند خیلی حرفه ای است. تواتر استفاده از ترانههای ایتالیایی وقت و بی وقت وسط فیلم، _که نه خلق عاطفه کرده نه به پیشبرد ماجرا کمک می کند؛ بیتعارف آببندی است. آنقدر کُند و کسل کننده که تماشاچیان را ناگزیر از چک کردن تلگرام و پیامکهایشان کند. فراستی حق داشت؛ تحمل فیلم بیشتر از یک ساعت دردآور است.