روایت زندگی یک بانوی نیکو‌کار/ از مددجویی تا حمایت از یتیمان

به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری دانشجو، اصالتش به یزد بازمی‌گردد. سال ۶۷ ازدواج می‌کند با همسرش به کرج مهاجرت می‌کنند و صاحب ۲ فرزند می‌شوند.

شغل همسرش آزاد بود. درآمد ناچیزی داشتند. زندگی با سختی می‌گذشت. اما حلال بودن نان برای او و همسرش در زندگی دارای اولویت بود. درآمد ناچیز بود اما امید و اعتقاداتشان غنی بود. دوست داشتند فرزندان صالحی تربیت کنند. زن هم مشغول به کار می‌شود. هر کاری، فرقی نمی‌کند. پولی که در می‌آید حلال باشد.

خانم مرتضایی سبزی پاک می‌کند. کارهای نظافت مدرسه و مجتمع‌های مسکونی را برعهده می‌گیرد برای او کارهایی که می‌کرد مهم نبود؛ مهم آن بود که کار شرافتمندانه باشد و پول آن حلال.

زندگی لیلا مرتضایی آنقدر سخت می‌گذشت که روزی یکی از دوستانش به او پیشنهاد می‌دهد تا تحت پوشش کمیته امداد در آیند. او تردید دارد که کمیته با وجود همسرش آنان را تحت پوشش قرار می‌دهد. اقبال خود را امتحان می‌کند به کمیته امداد می‌رود. مدارک خود و خانواده اش را تحویل این نهاد می‌دهد. در نوبت بررسی قرار می‌گیرند. پس از مدتی که مسئولان کمیته امداد از خانه آنان سرکشی می‌کنند این خانواده را تحت پوشش قرار می‌دهند.

خانم مرتضایی قصه خود را اینگونه روایت می‌کند: ۸ یا ۹ سال تحت پوشش کمیته امداد قرار گرفتیم. همسرم فوت کرد. مشغول به کار شدم. پس از مدتی به کمیته امداد رفتم و از آنان درخواست کردم تا مرا از تحت پوشش درآورند و آنکه مستحق تر است را تحت پوشش قرار دهند. می‌خواستم نان بازوی خود را بخورم. زندگی را با کار کردنم می‌گذراندم.

او ادامه می‌دهد: پایگاه‌هایی جلوی مساجد در کرج شناسنامه‌های کودکان یتیم را می‌گذاشتند تا حامی جذب کنند. همیشه حسرت این را می‌کشیدم کاش من هم پولی داشتم تا بتوانم حامی یتیمان شوم. یکسال بعد از ماه رمضان دوباره پایگاه‌ها حامی جذب می‌کردند. با وجود اینکه درآمد خوبی نداشتم به پایگاه مراجعه کردم و گفتم ۵ شناسنامه کودک زیر ۱۰ سال را به من بدهید. می‌خواهم حامی شوم. بعد سه ماه هم می‌توانستم کودکان را ببینم.

این خیّر با صراحت می‌گوید: کمک به یتیم یک برکتی دارد. در زندگی نشاط و شادی می‌آید. سر سفره خودمان چند نوع غذا است. خیلی‌ها هستند یک نوع غذا هم ندارند. اگر در ماه یک رقمی را از حقوقمان کنار بگذاریم می‌توانیم از یتمیان دستگیری کنیم.

خانم مرتضایی می‌گوید زندگی‌اش هر روز بهتر از دیروز می‌شود و این به برکت حمایت از یتیمان تحت پوشش کمیته امداد است.