محمد عبدالوهاب طنطاوی متولد ۱۹۴۷ میلادی در روستای «نسیمیه» استان «دقهلیه» مصر بود و پس از سال‌ها خدمت به قرآن در سن ۷۰ سالگی به دیار معبود شتافت.
طنطاوی از کودکی و دوران تحصیل در مدرسه به قرائت قرآن روی آورد؛ ولی به صورت حرفه‌ای از زمانی که وارد دانشگاه الازهر شد، این کار را ادامه داد.
او قبل از ۱۰ سالگی موفق به حفظ قرآن شد و آرزوی دیرینه پدرش عبدالوهاب را که فرزندش را نذر قرآن کرده بود، برآورده کرد.
شیخ صلحی محمود به عنوان استاد طنطاوی به وی تلاوت قرآن آموزش داد و این قاری برجسته جهان اسلام را در روستای محل اقامتش با فنون قرائت آشنا کرد.
این قاری مصری به کشورهای زیادی سفر کرد؛ اما سفر به ایران را به دلیل استقبال گرم شهروندان ایرانی غیر قابل وصف می‌دانست.
محمد عبدالوهاب طنطاوی علاوه بر تلاوت قرآن با صوت خوش، حافظ قرآن بود و این دو صفت نیک سبب شهرت او شد، به همین دلیل طرفداران زیادی پیدا کرد که دوستدار صوت زیبا و دلنشین استاد بودند.