نوشتن درمورد تهران یعنی رسیدن به یک مفهوم مشترک شهروندی

به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو؛ محمدحسن شهسواری با اشاره به اینکه بشر از ابتدای تاریخ درمورد مواردی که مفهوم مشترک بین آن‌ها به حساب می‌آمده، داستان نوشته است، گفت: در حقیقت یک تجربه مشترک باعث می‌شود که دورهم جمع شویم و حرف بزنیم به همین دلیل می‌توان گفت: نوشتن درمورد تهران به معنی رسیدن به یک مفهوم مشترک شهروندی است.
او مفاهیمی مانند مادر، پدر، خدا، بهشت و ... را مفهموم مشترک بین افراد دانست.

به اعتقاد عضو هیات داوران سومین دوره جایزه داستان تهران، درمورد شهر مفاهیمی مانند یک خیابان می‌تواند حرف مشترک ایجاد کند، درحقیقت میدان آزادی، میدان انقلاب، خیابان جمهوری و. داستان اصلی به شمار می‌رود که نویسنده داستان شخصی خود را به داستان اصلی که این فضا‌ها باشد گره زده و یک تجربه مشترک بین داستان و مخاطب ایجاد می‌کند.

محمدحسن شهسواری گفت: ایجاد این تجربه مشترک بین نویسنده و مخاطب بدون اینکه یکدیگر را دیده باشند، اتفاق می‌افتد، در جایزه داستان تهران، فرم حرف زدن داستان از شهر به ایجاد این مفهوم مشترک کمک می‌کند.

عضو هیات داوران سومین دوره جایزه داستان تهران درمورد برگزاری سومین دوره این رویداد ادبی، ادامه داد: در این دوره دوتفاوت عمده نسبت به دوره‌های قبل اتفاق افتاده است که قابل توجه است.

به گفته او در مرحله اول تداوم برگزاری این رویداد ادبی باعث می‌شود تا داستان‌های قویتر به دبیرخانه ارسال شود، یعنی نویسنده‌های قوی‌تر در جایزه داستان تهران به رقابت بپردازند که این برای این رویداد ادبی قابل توجه و مهم است.

محمدحسن شهسواری گفت: در یک بعد دیگر نویسنده‌های جوانتر با مطالعه داستان هایی که در دوره قبل رتبه آورده اند تلاش میکنند تا شبیه به آثار برنده در دوره‌های قبل بنویسند که این نکته در واقع نوعی تقلید به حساب می‌آید که چندان خوش آیند نیست.

عضو هیات داوران سومین دوره جایزه داستان تهران معتقد است در دوره اول جایزه داستان تهران، داستانی از برج میلاد رتبه آورده بود و در دوره دوم با موجی زیادی از داستان هایی درمورد برج میلاد روبرو بودیم، اما شرکت‌کنندگان این نکته را فراموش نکنند برنده شدن یک داستان به معنی توجه صرف به مکانی که داستان در آن اتفاق افتاده است، نیست.