سیاوش طهمورث:
به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو؛ سیاوش طهمورث؛ بازیگر و کارگردان تئاتر گفت: نمایش‌های سنتی ما با شکل و شمایل صد سال پیش نمی‌توانند جوانان امروز را جذب کنند. جوانان امروز چنان توسط رسانه‌ها و سرگرمی‌های متنوع احاطه شده‌اند که حوصله‌ی تماشای سه ساعت تعزیه را ندارند. از این رو لازم است نمایش‌های سنتی متناسب با شرایط روز جامعه برای مخاطب امروز عرضه شود تا ضمن حفظ سنت‌ها، ارتباط هنرمندان این‌گونه‌ی نمایشی با مردم قطع نشود.
وی با اشاره به حضور خود در سوگواره‌ی «رکعت به رکعت عاشقی» توضیح داد: در این برنامه، تلفیقی از تعزیه و پرده‌خوانی متناسب با ایام عزاداری ماه محرم تدارک دیده شده و تجربه‌ی جدیدی از تولید نمایش تعزیه است. به این صورت که زیاده‌گویی‌های تعزیه حذف شده و پرده‌خوان همچون راوی در پیشبُرد داستان به اجزای تعزیه اضافه شده است.
این هنرمند دکترای تئاتر اظهار داشت: نمایش‌های سنتی ما باید متناسب با حوصله‌ی امروز جامعه به روزرسانی شوند تا مخاطب واقعی و مردمی جذب کنند. جشنواره‌ها و سوگواره‌های فصلی و مناسبتی نمی‌توانند راهگشای مناسبی برای ماندگاری نمایش‌های سنتی باشند چراکه مخاطب مردمی ندارند. لازم است این نمایش‌ها در ارتباط با بطن مردم، حضور خود را از شکل جشنواره‌ای خارج کرده و به صورت مستمر و امروزی اجرا شوند.
وی همچنین اضافه کرد: کارگردان‌های جوان زیادی هستند که می‌خواهند از شیوه‌ی نمایش‌های سنتی در آثار خود، گرته‌برداری کنند که البته خوب است، اما باید شیوه‌های نمایش‌های سنتی را به خوبی بشناسند تا بتوانند استفاده‌ی درستی از آن داشته باشند که این امر محقق نخواهد شد مگر با مدیریت صحیح فرهنگی.
این کارگردان تئاتر عنوان داشت: جوانان ما بیشتر علاقه‌مند هستند نمایش‌های مدرن یا پست مدرن به صحنه ببرند که متاسفانه این شیوه‌ها را نیز به خوبی نمی‌شناسند و بلد نیستند. معتقدم این روند و این گرایش جوانان از ضعف مدیریت ناشی می‌شود. مدیرانی که صرفا بسنده می‌کنند به برگزاری جشنواره‌ها و سوگواره‌های آیینی، هیچ برنامه‌ی هدفمندی برای بسط و گسترش نمایش‌های سنتی-آیینی ندارند.
وی تصریح کرد: وقتی سالن‌های نمایشی وابسته به پول و درآمدزایی می‌شوند و مدیران فرهنگی نیز منفعل هستند، جمعیت جای تماشاگر را در تئاتر می‌گیرد. آن جمعیتی که برای دیدن فلان بازیگر سینما به سالن تئاتر می‌آید اسمش تماشاگر تئاتر نیست؛ اسمش جمعیت است! درست است که جامعه نیاز به نمایش‌های سرگرم کننده هم دارد، اما گویا این نمایش‌ها همه‌ی سالن‌های تئاتر را اشغال کرده‌اند. تئاتر، اندیشه ورز است و وقتی این اندیشه ورزی از تئاتر گرفته شود دیگر اسمش را نمی‌شود تئاتر گذاشت.
این بازیگر سیما و تئاتر خاطرنشان کرد: آسیب تئاتر، ضعف مدیریت فرهنگی است. تا وقتی مدیریت کلان توجه کافی و وافی به هنر تئاتر نداشته باشد، آنچه که سزاوار هنر تئاتر است رخ نخواهد داد. من ۵۳ سال از عمر خود را در هنر و تئاتر گذرانده‌ام. اگر ۵۳ سال پیش می‌دانستم معنی هنر بعد از گذشت زمان این‌گونه تغییر می‌کند هرگز به وادی هنر وارد نمی‌شدم.
سیاوش طهمورث گفت: به نظر می‌رسد سیاست‌گذاران و تصمیم‌سازان کلان فرهنگی کشور لازم است در نگرش و عملکرد خود تجدید نظر کنند تا قدر و ارزش و کارکرد واقعی هنر، بازیابی شود.
گفتنی است اجرای برنامه‌های دکتر طهمورث در سوگواره‌ی نمایشی «رکعت به رکعت عاشقی» تا ۱۰ مهرماه در محل بنیاد فرهنگی روایت فتح واقع در میدان فردوسی ابتدای خیابان شهید سپهبد قرنی روبروی پمپ بنزین ادامه خواهد داشت.
وی با اشاره به حضور خود در سوگواره‌ی «رکعت به رکعت عاشقی» توضیح داد: در این برنامه، تلفیقی از تعزیه و پرده‌خوانی متناسب با ایام عزاداری ماه محرم تدارک دیده شده و تجربه‌ی جدیدی از تولید نمایش تعزیه است. به این صورت که زیاده‌گویی‌های تعزیه حذف شده و پرده‌خوان همچون راوی در پیشبُرد داستان به اجزای تعزیه اضافه شده است.
این هنرمند دکترای تئاتر اظهار داشت: نمایش‌های سنتی ما باید متناسب با حوصله‌ی امروز جامعه به روزرسانی شوند تا مخاطب واقعی و مردمی جذب کنند. جشنواره‌ها و سوگواره‌های فصلی و مناسبتی نمی‌توانند راهگشای مناسبی برای ماندگاری نمایش‌های سنتی باشند چراکه مخاطب مردمی ندارند. لازم است این نمایش‌ها در ارتباط با بطن مردم، حضور خود را از شکل جشنواره‌ای خارج کرده و به صورت مستمر و امروزی اجرا شوند.
وی همچنین اضافه کرد: کارگردان‌های جوان زیادی هستند که می‌خواهند از شیوه‌ی نمایش‌های سنتی در آثار خود، گرته‌برداری کنند که البته خوب است، اما باید شیوه‌های نمایش‌های سنتی را به خوبی بشناسند تا بتوانند استفاده‌ی درستی از آن داشته باشند که این امر محقق نخواهد شد مگر با مدیریت صحیح فرهنگی.
این کارگردان تئاتر عنوان داشت: جوانان ما بیشتر علاقه‌مند هستند نمایش‌های مدرن یا پست مدرن به صحنه ببرند که متاسفانه این شیوه‌ها را نیز به خوبی نمی‌شناسند و بلد نیستند. معتقدم این روند و این گرایش جوانان از ضعف مدیریت ناشی می‌شود. مدیرانی که صرفا بسنده می‌کنند به برگزاری جشنواره‌ها و سوگواره‌های آیینی، هیچ برنامه‌ی هدفمندی برای بسط و گسترش نمایش‌های سنتی-آیینی ندارند.
وی تصریح کرد: وقتی سالن‌های نمایشی وابسته به پول و درآمدزایی می‌شوند و مدیران فرهنگی نیز منفعل هستند، جمعیت جای تماشاگر را در تئاتر می‌گیرد. آن جمعیتی که برای دیدن فلان بازیگر سینما به سالن تئاتر می‌آید اسمش تماشاگر تئاتر نیست؛ اسمش جمعیت است! درست است که جامعه نیاز به نمایش‌های سرگرم کننده هم دارد، اما گویا این نمایش‌ها همه‌ی سالن‌های تئاتر را اشغال کرده‌اند. تئاتر، اندیشه ورز است و وقتی این اندیشه ورزی از تئاتر گرفته شود دیگر اسمش را نمی‌شود تئاتر گذاشت.
این بازیگر سیما و تئاتر خاطرنشان کرد: آسیب تئاتر، ضعف مدیریت فرهنگی است. تا وقتی مدیریت کلان توجه کافی و وافی به هنر تئاتر نداشته باشد، آنچه که سزاوار هنر تئاتر است رخ نخواهد داد. من ۵۳ سال از عمر خود را در هنر و تئاتر گذرانده‌ام. اگر ۵۳ سال پیش می‌دانستم معنی هنر بعد از گذشت زمان این‌گونه تغییر می‌کند هرگز به وادی هنر وارد نمی‌شدم.
سیاوش طهمورث گفت: به نظر می‌رسد سیاست‌گذاران و تصمیم‌سازان کلان فرهنگی کشور لازم است در نگرش و عملکرد خود تجدید نظر کنند تا قدر و ارزش و کارکرد واقعی هنر، بازیابی شود.
گفتنی است اجرای برنامه‌های دکتر طهمورث در سوگواره‌ی نمایشی «رکعت به رکعت عاشقی» تا ۱۰ مهرماه در محل بنیاد فرهنگی روایت فتح واقع در میدان فردوسی ابتدای خیابان شهید سپهبد قرنی روبروی پمپ بنزین ادامه خواهد داشت.
ارسال نظرات