سپاه یا سیا؛ کدام یک حامی تروریسم دولتی است؟ +اسناد و تصاویر

به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری دانشجو، در روزهای گذشته رسانه‌های آمریکایی گزارش داده‌اند «دونالد ترامپ»، رئیس‌جمهور آمریکا قصد دارد در راستای سیاست جدید خود در قبال ایران، سپاه پاسداران انقلاب اسلامی را در فهرست سازمان‌های اصطلاحاً تروریستی قرار دهد.

جیمز متیس، وزیر دفاع آمریکا در یک سخنرانی در جمع فرماندهان ارتش این کشور روز دوشنبه با تکرار ادعاهای بی‌پایه و اثبات‌نشده ایران را «حامی تروریسم دولتی» خواند.

وی در یک سخنرانی در همایش «انجمن ارتش آمریکا» که روز دوشنبه، در آستانه اعلام تصمیم واشنگتن در قبال توافق هسته‌ای ایران و گروه ۱ + ۵ (برجام) برگزار شد، گفت: «یک حامی دولتی تروریسم نمی‌تواند در حالی که یک حکومت بی‌ثبات‌کننده انقلابی است، خودش را پشت نقاب وضعیت دولت ــ ملت پنهان کند».

این ادعا‌ها در حالی مطرح می‌شوند که مدت چندانی از افشای اسنادی از پنتاگون که به صریح‌ترین وجه ممکن تعمد واشنگتن در تشکیل گروه تروریستی داعش را افشا کردند، نمی‌گذرد.

این اسناد از آژانس اطلاعات دفاعی آمریکا که مربوط به اوت سال ۲۰۱۲، یعنی حدود یک سال بعد از آغاز ناآرامی‌ها در سوریه است آشکارا فاش می‌کند دولت آمریکا و کشورهای غربی تعمداً و با اشراف کامل از سیطره القاعده بر جریان‌های معارض در سوریه، برای محقق کردن هدف براندازی نظام بشار اسد، رئیس‌جمهور سوریه دست به دامن گروه‌های تروریستی شده‌اند.

اسناد آژانس اطلاعات دفاعی آمریکا که حدود دو سال پیش گروهی موسوم به «دیده‌بان قضایی» آن را فاش کرد علاوه بر این حاکی از آن هستند که حمایت دولت باراک اوباما از تروریست‌های مرتبط با القاعده، به‌خلاف آنچه مقامات آمریکا از ابتدا مفتخرانه اعلام می‌کردند، تن‌ها به «حمایت‌های غیرکشنده و غیرتسلیحاتی» محدود نبوده، بلکه «ارسال مخفیانه سلاح در سطح وسیع» را هم شامل می‌شده است.

نکته جالب‌تر، اما آنکه، این حمایت‌ها علی‌رغم آن صورت گرفته‌اند که دولت ایالات متحده، مطابق این اسناد، پیش‌بینی می‌کرده حمایتش از تروریست‌ها برای اندازی نظام بشار اسد، سرانجام به تشکیل گروهی مانند داعش در عراق و سوریه منجر می‌شود، اما نه‌تن‌ها از آن ابراز نگرانی نکرده بلکه از آن «استقبال» هم کرده است.

آژانس اطلاعات دفاعی آمریکا در این نامه به‌تاریخ آگوست ۲۰۱۲، پس از بیان اینکه «نیروهای سلفی، هدایت‌کننده شورش‌ها در سوریه هستند» می‌نویسد حمایت‌های آمریکا از گروه‌های معارض در سوریه می‌تواند به تشکیل «یک محور سَلَفی اعلام‌شده یا نشده» در شرق سوریه و عراق منجر شود و سپس در ادامه نوشته است: «این دقیقاً همان چیزی است که قدرتهای حمایت‌کننده از معارضان سوریه برای منزوی کردن رژیم سوریه به‌عنوان یکی از کشورهای راهبردی از لحاظ گسترش شیعه‌گری به‌دنبال آن هستند».

سقوط شهر رمادی، مرکز استان الانبار عراق در سال ۲۰۱۴ هم رخدادی است که به آشکارترین وجه بر این اسناد صحه گذاشتند. کاروان داعش در آن زمان در حالی وارد این شهر شد که آمریکا و ائتلاف تحت رهبری این کشور هیچ اقدامی برای جلوگیری از آن انجام نداد. آنچه بیشتر مایه شگفتی شد، گزارش ۲۸ ماه مه (۷ خرداد ۱۳۹۴) نشریه آمریکایی بلومبرگ بود.

در گزارش مزبور از منابع و مقامات اطلاعاتی آمریکا (که خواسته بودند نامشان فاش نشود) نقل شده بود که «اطلاعات قابل توجهی از برنامه حمله (گروه) دولت اسلامی به رمادی در اختیار داشتیم».

بعد از آنکه جنجال‌ها بر سر اهمال آمریکا در مقابله با داعش بالا گرفت «جنییو دیوید»، سخنگوی «مرکز فرماندهی آمریکا» گفت: علت خودداری آمریکا از انجام حملات هوایی در جریان حمله داعش به رمادی خطر کشته شدن غیرنظامیان بی‌شمار، یا آن‌گونه که در فرهنگ نظامیان به‌کار می‌رود «تلفات جانبی» بالا بوده است.

این در حالی است که در مورد رمادی کاروان نظامی داعش ساعت‌ها در راه رسیدن به شهر بود، اما در جاده مورد حمله هواپیماهای آمریکایی قرار نگرفت. در گزارش بلومبرگ آمده است که آمریکا «قبل از سقوط شهر رمادی ناظر تجمع ستیزه‌جویان، خودرو‌ها و ادوات جنگی سنگین (گروه) دولت اسلامی در حاشیه شهر رمادی بود... (با این حال) دستوری برای اجرای حملات هوایی علیه کاروان صادر نشد».

«تروریسم دولتی» که واشنگتن بار‌ها ایران را به آن متهم می‌کند در فرهنگ علوم سیاسی چنین تعریف می‌شود: «هر گونه اقدام تروریستی که دولت یک کشور علیه یک دولت خارجی یا مردم آن کشور و یا علیه مردم کشور خودش انجام می‌دهد.» (منبع: کتابچه راهنمای قوانین بین‌الملل، ۲۰۱۰)

دولت آمریکا در حالی حمایت ایران از دولت قانونی سوریه در برابر تروریست‌ها را که مورد اعتراف صریح‌اللهجه خود واشنگتن هم بوده «تروریسم دولتی ایران» خطاب می‌کند که همکاری آگاهانه دولت خود با تروریست‌های القاعده و تلاش برای تشکیل داعش علیه دولت‌های سوریه عراق را «مبارزه با تروریسم» می‌نامد، چنان که روزنامه گاردین در گزارشی نوشت: «ظاهراً تروریسم در چشمان ناظر است نه در آنچه دیده می‌شود».

البته حمایت از تروریسم آمریکا در سپهر تاریخ سیاسی آمریکا تن‌ها به سوریه و سال‌های اخیر محدود نیست، بلکه دیرینه‌ای طولانی دارد. فهرست مختصری از موارد شناخته‌شده حمایت دولتی آمریکا از تروریسم در کشورهای مختلف ذیلاً آمده است. برای گردآوری این گزارش از منابع مستند و رسمی استفاده شده است. شایان ذکر است که این موارد، تن‌ها بخش کوچکی از اقدامات تروریستی آمریکا در کشورهای دنیا است.

ایتالیا بین دهه ۱۹۶۰ تا ۱۹۸۰ شاهد موج گسترده‌ای از حملات تروریستی در بحبوحه شورش‌های اجتماعی و سیاسی در این کشور بود. اسناد موجود از این سال‌ها که به‌سبب ناآرامی‌های خشونت‌آمیز به «سالهای سرب» مشهور شدند نشان می‌دهند دولت آمریکا در قالب سیاستی موسوم به «راهبرد تنش‌آفرینی» در ایتالیا نیروی اصلی حمایت‌کننده و تغذیه‌کننده بخشی از این اقدامات تروریستی بوده است. (منبع: کتاب عملیات گیلدو و تروریسم در اروپای غربی، نوشته دانیل گانسر)

۱۱ آوریل سال ۱۹۹۵ قرار بود نخست‌وزیر وقت چین طی یک عملیات از پیش طراحی‌شده با انفجار بمب ساعتی در هواپیماهای مسافربری خطوط هوایی هند به‌نام «ملکه کشمیر» که قرار بود او را به بمبئی برساند ترور شود. آقای «زو آنالی» با تغییر برنامه سفر در آخرین دقایق از این حمله جان سالم به در برد، اما ۱۶ نفر دیگر با سقوط هواپیما در دریای جنوب چین، کشته شدند. وزارت خارجه چین یک روز بعد از این حادثه در بیانیه‌ای اعلام کرد که سازمان‌های سرویس ویژه آمریکا عامل این کشتار بوده‌اند. (منبع: سانگ استیون، ۲۰۰۶)

دولت آمریکا حامی اصلی کودتایی در سال ۱۹۶۳ بود که منجر به براندازی دولت «نگو دین دیم»، رئیس‌جمهور ویتنام و ترور وی شد. مطابق اسناد افشاشده سازمان سیا ۴۰ هزار دلار به گروهی از ژنرال‌های ویتنام جنوبی داد تا این عملیات را انجام دهند. این عملیات در ۱ نوامبر پیروز شد و یک روز بعد رئیس‌جمهور ویتنام ترور شد. (منبع)