مدتها از اعتراض دانشجویان دانشگاه صنعت نفت میگذرد، اما همچنان پروندهی این مشکل باز است و هر روز با افشای یک رانتخواری دیگر، بر زخم این دانشجویان نمک پاشیده میشود.
گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، قضیه با ابلاغیه آقای مهندس زنگنه، وزیر محترم نفت به تاریخ ۱۹ خرداد ۱۳۹۴ آغاز شد. طبق قانون و اعلام قبلی، وزارت نفت موظف است "تمامی" دانشجویان فارغ التحصیل گروه الف. از این دانشگاه را "بدون آزمون" استخدام نماید که با ابلاغیهی زنگنه، زیر پا گذاشتن این قانون آغاز شد.
در ادامه زنگنه به طرق مختلف اعلام نمود که وزارت نفت به جذب نیروی جدید نیازی ندارد و از نداشتن تعهد در قبال استخدام گروه الف. دانشگاه نفت سخن گفت: در حالی که دانشجویان مدارک متعددی مبنی بر کمبود نیرو در مناطق عملیاتی در دست دارند و با توجه به حق قانونی خود، از وزارت نفت به دیوان عدالت اداری شکایت کردند. با ارائهی مستندات متقن به این نهاد نظارتی، نهایتاً دیوان رأی به الزام وزارت نفت به استخدام رسمی و بدون آزمون دانشجویان گروه الف. دانشگاه صنعت نفت با توجه به امتیازات ذکرشده در زمان ورود دانشجو در دفترچهی کنکور سراسری و سایت رسمی وزارت نفت داد.
پس از مدتی وزارت نفت رسماً اعلام نیاز به استخدام ۲۵۰۰ نیرو کرد و علیرغم تعهد قانونی خود و رأی دیوان عدالت اداری، با جذب تعداد محدودی (حدود ۲۰۰ نفر) از فارغ التحصیلان دانشگاه نفت، بار دیگر داد دانشجویان درمانده را درآورد! دانشجویان در اعتراض به این بیعدالتیها تا کنون چندین بار تجمعات اعتراضی متعددی در مقابل نهاد ریاست جمهوری و مجلس شورای اسلامی برگزار کرده اند. آن چه که دانشجویان دانشگاه نفت میخواهند، چیزی نیست جز قول و تعهدی که دولت و وزارت نفت به آنان داده بود و امروز به راحتی آب خوردن، آن را کتمان مینماید! اما چیزی که بیش از همهی این موارد، استخدامهای خارج از منطق و عرف وزارت نفت و کشاندن فضای تخصصی نفت به ورطهی سیاسیبازی و آقازادگی است.
خبری که بیش از همه توجه دانشجویان را به خود جلب نمود، خبر انتصاب محمدعلی آهنگران به عنوان مشاور یکی از معاونتهای وزارت نفت بود. محمدعلی آهنگران ضمن تأیید این خبر گفته: «بنده حقوقدان هستم و با توجه به تخصص و سوابق کاری، هم اکنون در حال همکاری با معاونت حقوقی و پارلمانی وزارت نفت هستم.» آهنگران در پاسخ به سؤالی در مورد علت انتصابش به این سمت گفت: «این سؤالی است که شما باید از مدیری بپرسید که بنده را مناسب همکاری دانستهاند. حتماً به خدمات من احتیاج داشته که من را وارد سیستم کرده است! بنده پیش از این دبیر کمیسیون مناقصات شرکت آب و فاضلاب خوزستان بودهام!»
مجبورم اعتراف کنم که با این که دانشجوی دانشگاه نفت نیستم، اما برای من هم سؤال شده که چطور میشود یک نفر بر اساس شایسته سالاری و تواناییهای علمی و فردی میتواند از ادارهی آب و فاضلاب خوزستان مستقیماً به وزارت نفت منتقل شود؟! چطور از بین تعداد فراوان دانشجویان فارغ التحصیل از دانشگاه نفت و یا فارغ التحصیلان رشتهی حقوق از دانشگاههای مختلف کشور، ایشان استخدام وزارت نفت میشوند؟ انسان هرچه میخواهد به جنبههای مثبت قضیه فکر کند، نمیگذارند.
در موردی دیگر، اخیراً دختر یکی از نمایندگان مجلس دهم در وزارت نفت استخدام شد. ابتدا مسئولین وزارت، سکوت کردند، حالا وزارت نفت گفته است ایشان را استخدام نکرده، بلکه از آموزش و پرورش به وزارت نفت منتقل کرده است! توجه کنید، یعنی ایشان قبلاً در استخدام دولت بوده و صرفاً جابجا شدهاند. مثلاً اگر فردا و فرداها هم فردی شایستهتر از ایشان پیدا شود، میتواند در دولت جابجا شده و به وزارت نفت برود! متأسفانه چند جملهی اخیر، به قدری طنزآمیز و در عین حال تلخ هستند که زبان از توصیف آن عاجز است! جناب آقای زنگنه دانشجویان را چه فرض کردهاند؟ مگر فوتبال است که در فصل نقل و انتقالات یارکشی میکنید؟ اگر اسم این سوء استفاده از جایگاه و رانت نیست، پس چه نامی دارد؟
وزارت نفت هم هربار پس از این افتضاحات بیانیه میدهد و هرچه دلش میخواهد به منتقدین خود میگوید. مگر نه آنکه ادعای شایسته سالاری و اعتدال داشتید؟ پس چه شده که حق مسلم دانشجویان دانشگاه نفت را لگدمال کرده و آیندهی آنان را در هالهای از ابهام قرار دادهاید؟ چه شده که حقوق پایمال شدهی دانشجویان دانشگاه نفت را نادیده میگیرید و به آقازادهها و عناصر فعال در ستادهای انتخابی خود میدهید؟!
آه آقایان! وای به روزی که طوفانهای توئیتری مظلومان دانشگاه نفت تبدیل به طوفانهای حقیقی شود.
سعید تواناراد- دبیر سیاسی اتحادیه انجمنهای اسلامی دانشجویان مستقل دانشگاههای سراسر کشور
انتشار یادداشتهای دانشجویی به معنای تأیید تمامی محتوای آن توسط «خبرگزاری دانشجو» نیست و صرفاً منعکس کننده نظرات گروهها و فعالین دانشجویی است.