به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری دانشجو، در بیماران مبتلا به پارکینسون، ورزش تنها برای حفظ سلامتی آنان اهمیت ندارد؛ بلکه انجام حرکات ورزشی صحیح می‌تواند جنبه‌های حیاتی زندگی روزانه این بیماران را همچون حفظ تعادل و حرکت کردن را بهبود بخشد.
کارشناسان انجمن ملی پارکینسون در آمریکا اظهار داشتند: شواهد فزاینده‌ای حاکی از فوائد طولانی مدت و بلند مدت ورزش کردن برای بیماران مبتلا به پارکینسون است. در یک بررسی آمده است بیمارانی که حداقل ۲.۵ ساعت در هفته ورزش می‌کنند، روند کاهشی قدرت حرکت و کیفیت زندگی‌شان نسبت به دیگر بیماران کندتر انجام می‌شود.
به گفته کارشناسان، ورزش کردن به بیماران مبتلا به پارکینسون کمک می‌کند تا در راه رفتن، حفظ تعادل، کنترل لرزش اندام‌ها و داشتن انعطاف دچار مشکلات کمتری شوند. همچنین ورزش کردن علاوه بر فوائد جسمی بر سلامت ذهنی آنان هم تاثیر مثبت دارد و می‌تواند احساس خستگی را از آنان دور کرده و به رفع مشکلات خواب کمک کند.
کارشناسان معتقدند: انجام شکل‌های مختلف حرکات ورزشی مهم است، زیرا کمک می‌کند بیمار بهتر با علائم مرتبط با پارکینسون مقابله کند. همچنین حرکات ورزشی باید روی حرکات کششی و تمرین‌هایی که انعطاف بدن را تقویت می‌کند، ایروبیک و تمرین‌های مقاومتی متمرکز باشد.
کارشناسان انجمن ملی پارکینسون در آمریکا اظهار داشتند: شواهد فزاینده‌ای حاکی از فوائد طولانی مدت و بلند مدت ورزش کردن برای بیماران مبتلا به پارکینسون است. در یک بررسی آمده است بیمارانی که حداقل ۲.۵ ساعت در هفته ورزش می‌کنند، روند کاهشی قدرت حرکت و کیفیت زندگی‌شان نسبت به دیگر بیماران کندتر انجام می‌شود.
به گفته کارشناسان، ورزش کردن به بیماران مبتلا به پارکینسون کمک می‌کند تا در راه رفتن، حفظ تعادل، کنترل لرزش اندام‌ها و داشتن انعطاف دچار مشکلات کمتری شوند. همچنین ورزش کردن علاوه بر فوائد جسمی بر سلامت ذهنی آنان هم تاثیر مثبت دارد و می‌تواند احساس خستگی را از آنان دور کرده و به رفع مشکلات خواب کمک کند.
کارشناسان معتقدند: انجام شکل‌های مختلف حرکات ورزشی مهم است، زیرا کمک می‌کند بیمار بهتر با علائم مرتبط با پارکینسون مقابله کند. همچنین حرکات ورزشی باید روی حرکات کششی و تمرین‌هایی که انعطاف بدن را تقویت می‌کند، ایروبیک و تمرین‌های مقاومتی متمرکز باشد.
ارسال نظرات