به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، امیرمسعود علمداری، نویسنده و مدرس فیلمنامه انیمیشن با اشاره به جایگاه انیمیشن ایران در دنیا گفت: ما در انیمیشن نزدیک به ۶۰ سال سابقه داریم که ۵۰ سال آن مربوط به آثار کوتاه است و به خاطر اینکه نخبه‌های زیادی در این زمینه داشتیم آثار کوتاه‌مان در جایگاه خوبی قرار دارد، ولی ساخت آثار سینمایی یا سریال دیگر از جنبه هنری خارج می‌شود و ما آن وقت دیگر باید انیمیشن را به صورت صنعتی ببینیم. ما در این صنعت نزدیک به ده سال سابقه داریم، پس قاعدتا نمی‌توانیم با کشور‌هایی که صد سال سابقه دارند رقابت کنیم.
وی افزود: در کشور‌های مختلف هم بیشتر از آثار سینمایی، فیلم‌های کوتاه انیمیشن تولید می‌شود و ما در این زمینه خیلی با دیگر کشور‌ها تفاوتی نداریم. مثلا در منطقه خاورمیانه فکر نمی‌کنم کشوری داشته باشیم که تولیدات سینمایی بالایی در زمینه انیمیشن داشته باشد.
وی ادامه داد: به طور کلی چند کمپانی بزرگ تولید انیمیشن در دنیا داریم که فاصله زیادی با بقیه تولید کنندگان دارند، شرکت‌هایی که آثار بلند با بودجه‌های زیاد تولید می‌کنند. آن‌ها مثلا در سال پنج انیمیشن تولید می‌کنند که هرکدام از آن‌ها بیش از ۱۰۰ میلیون دلار هزینه داشته و در پنج هزار سالن سینما به نمایش درمی‌آیند، ما از لحاظ تولید و بازار با آن‌ها اختلاف زیادی داریم و تقریبا نزدیک به یک صدم آن‌ها فعالیت می‌کنیم. یک انیمیشن در ایران اگر خیلی تبلیغ کند و حمایت شود، شاید بتواند ۵۰ سالن سینما داشته باشد، این میزان با انیمیشن‌های روز دنیا قابل مقایسه نیست.
او اضافه کرد: شاید از لحاظ کمیت در سال‌های اخیر رشد خوبی داشته باشیم، اما اگر این کمیت با کیفیت (حتی حداقلی) مواجه نباشد، آن آمار را هم از دست می‌دهیم. مثلا در سال ۱۰ اثر می‌سازیم، از این میزان حداقل دو اثر باید خوب از آب دربیاید و با استقبال روبرو شود که اگر این اتفاق رخ ندهد دیگر کسی سمت ساختن انیمیشن نمی‌رود. ایران جزء کشور‌هایی است که از لحاظ بودجه در زمینه انیمیشن واقعا مشکل دارد، باتوجه به همین مسئله یا باید سرمایه دولتی وارد کار شود یا بخش خصوصی چند میلیارد برای یک پروژه هزینه کند، اما اگر باوجود این هزینه آن اثر به بازار جهانی متصل نشود دیگر همه دست به دامان سرمایه دولتی می‌شوند و آن وقت به جای اینکه آثار انیمیشن برای جذب مخاطب ساخته شود، بیشتر آثاری می‌شود که محبوب مدیران است.
علمداری در انتها گفت: نباید از انیمیشن ایران انتظار داشته باشیم که با شرکت‌های بزرگ انیمیشن‌سازی رقابت کند، اما می‌توان آثاری ساخت که با انیمیشن‌های کشور‌هایی که در رتبه‌های پایین‌تر هستند رقابت کنند. محدودیت‌هایی در این مسیر وجود دارد، به عنوان مثال هیچ سیستمی وجود ندارد که آثار ما را به بازار جهانی متصل کند یا مثلا آن‌ها را پیش از نمایش پیش فروش کنند. از طرف دیگر ما مشکل تجهیزات هم داریم، هم از نظر سخت‌افزاری و هم از نظر نرم‌افزاری مشکل داریم. ما تجهیزات‌مان به روز نیست، مثلا مانیتور‌هایی که داریم استاندارد نیستند یا نرم افزار‌هایی که از آن‌ها استفاده می‌کنیم متاسفانه اصل نیستند. معمولا اجازه انجام بعضی امور را نمی‌دهند، تمام این مشکلات هم به نبود بودجه و مسائل مالی برمی‌گردد که باید هرچه زودتر برطرف شود.
وی افزود: در کشور‌های مختلف هم بیشتر از آثار سینمایی، فیلم‌های کوتاه انیمیشن تولید می‌شود و ما در این زمینه خیلی با دیگر کشور‌ها تفاوتی نداریم. مثلا در منطقه خاورمیانه فکر نمی‌کنم کشوری داشته باشیم که تولیدات سینمایی بالایی در زمینه انیمیشن داشته باشد.
وی ادامه داد: به طور کلی چند کمپانی بزرگ تولید انیمیشن در دنیا داریم که فاصله زیادی با بقیه تولید کنندگان دارند، شرکت‌هایی که آثار بلند با بودجه‌های زیاد تولید می‌کنند. آن‌ها مثلا در سال پنج انیمیشن تولید می‌کنند که هرکدام از آن‌ها بیش از ۱۰۰ میلیون دلار هزینه داشته و در پنج هزار سالن سینما به نمایش درمی‌آیند، ما از لحاظ تولید و بازار با آن‌ها اختلاف زیادی داریم و تقریبا نزدیک به یک صدم آن‌ها فعالیت می‌کنیم. یک انیمیشن در ایران اگر خیلی تبلیغ کند و حمایت شود، شاید بتواند ۵۰ سالن سینما داشته باشد، این میزان با انیمیشن‌های روز دنیا قابل مقایسه نیست.
او اضافه کرد: شاید از لحاظ کمیت در سال‌های اخیر رشد خوبی داشته باشیم، اما اگر این کمیت با کیفیت (حتی حداقلی) مواجه نباشد، آن آمار را هم از دست می‌دهیم. مثلا در سال ۱۰ اثر می‌سازیم، از این میزان حداقل دو اثر باید خوب از آب دربیاید و با استقبال روبرو شود که اگر این اتفاق رخ ندهد دیگر کسی سمت ساختن انیمیشن نمی‌رود. ایران جزء کشور‌هایی است که از لحاظ بودجه در زمینه انیمیشن واقعا مشکل دارد، باتوجه به همین مسئله یا باید سرمایه دولتی وارد کار شود یا بخش خصوصی چند میلیارد برای یک پروژه هزینه کند، اما اگر باوجود این هزینه آن اثر به بازار جهانی متصل نشود دیگر همه دست به دامان سرمایه دولتی می‌شوند و آن وقت به جای اینکه آثار انیمیشن برای جذب مخاطب ساخته شود، بیشتر آثاری می‌شود که محبوب مدیران است.
علمداری در انتها گفت: نباید از انیمیشن ایران انتظار داشته باشیم که با شرکت‌های بزرگ انیمیشن‌سازی رقابت کند، اما می‌توان آثاری ساخت که با انیمیشن‌های کشور‌هایی که در رتبه‌های پایین‌تر هستند رقابت کنند. محدودیت‌هایی در این مسیر وجود دارد، به عنوان مثال هیچ سیستمی وجود ندارد که آثار ما را به بازار جهانی متصل کند یا مثلا آن‌ها را پیش از نمایش پیش فروش کنند. از طرف دیگر ما مشکل تجهیزات هم داریم، هم از نظر سخت‌افزاری و هم از نظر نرم‌افزاری مشکل داریم. ما تجهیزات‌مان به روز نیست، مثلا مانیتور‌هایی که داریم استاندارد نیستند یا نرم افزار‌هایی که از آن‌ها استفاده می‌کنیم متاسفانه اصل نیستند. معمولا اجازه انجام بعضی امور را نمی‌دهند، تمام این مشکلات هم به نبود بودجه و مسائل مالی برمی‌گردد که باید هرچه زودتر برطرف شود.
ارسال نظرات