کد خبر:۶۶۲۸۰۵
عبدالباری عطوان:
ایران، روسیه و سوریه برنامه مشترکی برای واکنش به تجاوز ترکیه دارند
نویسنده مشهور عرب با تاکید بر اینکه «معضل برادران کُُرد سوریه ناشی از اعتماد آنها به آمریکا و اسرائیل است»، گفت: عفرین بخش جدایی‌ناپذیر از خاک سوریه است و دمشق بر سر آن و إدلب با اردوغان معامله نمی‌کند.
به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری دانشجو، «عبدالباری عطوان»، سردبیر روزنامه الکترونیکی «رأی الیوم» در یادداشتی با عنوان «فریاد کمک‌خواهی کُردهای عفرین از اسد و ارتش سوریه» تاکید کرد که ایران، روسیه و سوریه برنامه مشترکی برای واکنش به تجاوز ترکیه دارند.
در این یادداشت آمده است: پس از آنکه آمریکا به تماس‌های مکرر رهبران یگان‌های مدافع خلق کُرد در عفرین پاسخ نداد، خود دولت خودمختار این استان به بشار اسد رئیس جمهور سوریه و دولت او برای کمک روی آورد و در بیانیه‌ای رسمی مداخله دمشق برای انجام وظایف خود در قبال عفرین و محافظت از مرزهای آن و شهروندان «سوری» در برابر حملات اشغالگر ترکیه را خواستار شد.
در این بیانیه آمده است: استان عفرین بخش جدایی‌ناپذیر از سوریه است و اکنون این استان با تجاوز وحشیانه روبه‌رو شده که تمامیت ارضی سوریه و زندگی غیرنظامیان ساکن عفرین را تهدید می‌کند.
نویسنده آورده است: این زبان جدید و نا آشنا برای اسد، رئیس جمهور سوریه و کابینه او، هیچ واکنشی سریع از دمشق، حداقل تا زمان نوشته شدن این مقاله پیدا نکرده است، از همین رو این نظریه تا حدی اعتبار دارد که رجب طیب اردوغان، رئیس جمهور روسیه تنها پس از گرفتن چراغ سبز از روسیه و هیچ اعتراضی از سوی ایران و دولت سوریه به شهر عفرین یورش برده است.
وی افزود: حزب اتحادیه دموکراتیک کُرد که کنترل شهرهای عفرین و منبج و حومه‌های آن دو را در دست دارد شاخه نظامی آن طی شش سال گذشته به طور مستقل از دمشق فعالیت می‌کرد و هرگز حاکمیت سوریه بر این دو شهر و دیگر مناطق شمال سوریه را به رسمیت نمی‌شناخت علاوه بر این، حزب مذکور پیشنهاد روسیه درباره ورود ارتش سوریه به این دو شهر برای جلوگیری از هر گونه حمله ترکیه را رد کرد و تکیه به متحد آمریکایی خود را ترجیح داد.
رای الیوم آورده است: افرادی که از شمال غربی سوریه آمده‌اند از برادران کُردی در عفرین تلخ‌ترین شکایت‌ها را دارند و تاکید می‌کنند که آنها اجازه نمی‌دهند که سوری‌های عرب بدون اجازه قبلی وارد این منطقه شوند و باید هزینه‌های زیادی برای ورود به آنجا پرداخت کرد؛ یکی از اهالی این منطقه تأیید کرد که شورای اجرایی استان عفرین حتی ذخایر پولی بیشتری نسبت به خزانه سوریه دارد آن هم به لطف ثروت‌های این استان و مالیات و عوارضی که از حمل و نقل کامیون‌ها و غیره به دست می‌آورند.
این روزنامه افزود: دولت سوریه با کردهای ساکن خاک خود به گونه ای رفتار کرد که همتایان آنها در کشورهای همسایه برخوردار نیستند ظرف چند هفته بیش از 300 هزار نفر از آنها که قبل و در طی بحران از ترکیه گریخته و به خاک سوریه پناه آوردند تابعیت سوری گرفتند چون به دنبال یک زندگی شرافتمندانه به دور از فشارها و خطرهای های نژادی و فرقه ای بودند، اما با این وجود از پشت به سوریه خنجر زدند و همدست پروژه‌های آمریکا برای تجزیه سوریه شدند.
عطوان گفت: ما نمی‌دانیم جزئیات طرح مورد توافق سوریه، ترکیه و ایران تحت حمایت روسیه درباره عفرین چیست و چه کسی حق حاکمیت در منطقه امنی دارد که ترکیه می‌خواهد در عمق 30 کیلومتری عفرین ایجاد کند و با چه چیز از مرزهای ترکیه محافظت می‌کند.
وی افزود: رجب طیب اردوغان را که برای نخستین بار در 14 سال گذشته در لباس نظامی در حال سر زدن به نیروهایش در مرزها دیدیم گفت که به دنبال نابودی تروریسم و اسکان مجدد سه میلیون و نیم پناهنده سوری در منطقه امن است و اداره آن را به ارتش آزاد سوریه و نه ارتش سوریه تحویل خواهد داد چیزی که با توجه به توافقات محرمانه و گمانه زنی‌ها قابل انتظار بود.
رای الیوم تاکید کرد: ارتش آزاد سوریه یک دولت نیست و شامل ده‌ها جناح و واحدهای مسلح مخالف نظام دمشق است و در حال حاضر دستورات و دستورالعمل‌هایش را از آنکارا دریافت می‌کند، آیا این اقدام قانونی است؟ آیا اگر ارتش سوریه برای بازپس گیری عفرین و حفاظت از این منطقه جدا شده از خاک سوریه پیشروی کند ارتش آزاد می‌تواند در برابر ارتش سوریه ایستادگی کند؟
«سؤال دیگری که باید پرسید این است که آیا اردوغان می‌خواهد منطقه‌ای با اکثریت مهاجران «عربی» سوریه و تحت حمایت ارتش آزاد و تحت نظارت ارتش ترکیه ایجاد کند؟ به گونه‌ای که کُردها را در اقلیت اقلیت قرار دهد و پاسخ روسیه و پاسخ سوریه و روسیه در این مورد چطور است؟»
«یک روزنامه‌نگار مشهور ترکیه که خواست نامش فاش نشود از ارتباطات محرمانه میان سوریه و ترکیه طی این روزها برای هماهنگی مواضع نسبت به مناطق عفرین و ادلب خبر داد، او گفته است که اردوغان پس از تسلط بر عفرین آنجا را به نیروهای روسی تحویل خواهد داد و روسیه هم به نقش خود در تحویل این منطقه به دولت سوریه عمل خواهد کرد و این به معنای ورود ارتش سوریه به عفرین است از همین رو روسیه در واکنش رسمی به درخواست‌های کمک شورای اجرایی ریاستی حاکم بر عفرین تامل کرده است».
به اعتقاد نویسنده و روزنامه نگار ترکیه ای، چیزی که اردوغان را به خشم آورد این است که بخش بزرگی از سلاح‌های مدرن آمریکا که برای ارتش سوریه دموکراتیک فرستاده شد در دست پ.ک.ک و در انبارهای مستحکم آن در کوه‌هاست و همین قضیه مفسر بیانات رئیس جمهور ترکیه درباره این است که کریدوری را که در امتداد مرز سوریه و ترکیه است، از تروریسم پاکسازی می‌کند.
عطوان نوشت: بار دیگر معضل برادران کُردی مربوط به اعتماد آنها به آمریکا و اسرائیل می‌شود که از آنها به عنوان برگه‌ای برای حل‌وفصل حساب‌های خود با کشورهای منطقه‌ای مانند ترکیه، ایران، سوریه و عراق استفاده کردند، اگر کُردها در عفرین و منبج ورود ارتش سوریه به مناطق خود را پذیرفته بودند، نه اینکه نیروهای آمریکایی وارد منبج شوند، شاید در حال حاضر در معرض حملات ترکیه قرار نگرفته بودند و بدون هیچ گونه حمایت از سوی کسی به تنهایی با آن مواجه نمی‌شدند.
وی افزود: رئیس جمهور ترکیه خیلی خوب می‌داند که انتخابات زودهنگام سال آینده تایید می‌شود و بزرگ‌ترین مشکل او و حزب او حضور سه و نیم میلیون پناهنده سوری در ترکیه است و تا وقتی که از این مسأله که برای اکثر مردم ترکیه حساس است خلاص شود باید راه‌حل‌های سریع را پیدا کند تا این انتخابات را از دست ندهد.
نویسنده تاکید کرد: اردوغان دو راه حل برای این مشکل پناهندگان دارد: نخست تسریع سقوط نظام سوریه و بازگرداندن طبیعی پناهندگان به شهرها و روستاهایشان یا اینکه آنها را در مناطقی امن در داخل سوریه اسکان دهد و عفرین یک نمونه از آنها باشد.
عطوان نوشت: سقوط نظام در دمشق در آینده‌ای که پیش بینی می‌کنیم غیر ممکن شده است اما اسکان مجدد پناهندگان در سوریه تنها با موافقت دولت و ارتش سوریه ممکن می‌شود، در غیر این صورت، ترکیه به دام جنگی فرسایشی چه بسا طولانی خواهد افتاد.
رای الیوم آورده است: این معامله دیگر عفرین در ازای ادلب نیست، بلکه ادلب و عفرین هر دو بار دیگر به آغوش دولت سوریه بازمی‌گردند آن هم در ازای اینکه کُردهای سوریه به هفت سال پیش بازگردند یعنی در سایه نظام کنونی زندگی کنند و سقف مطالبات جدایی طلبانه خود را کاهش دهند نظیر چیزی که در کردستان عراق اتفاق افتاد و ولید المعلم، بزرگ‌مرد دستگاه دیپلماسی سوریه بی جهت نگفته که دولت مانعی در بررسی ایده خودمختاری دادن به کُردها در سوریه نیست و پوتین بهتر می‌داند.
در این یادداشت آمده است: پس از آنکه آمریکا به تماس‌های مکرر رهبران یگان‌های مدافع خلق کُرد در عفرین پاسخ نداد، خود دولت خودمختار این استان به بشار اسد رئیس جمهور سوریه و دولت او برای کمک روی آورد و در بیانیه‌ای رسمی مداخله دمشق برای انجام وظایف خود در قبال عفرین و محافظت از مرزهای آن و شهروندان «سوری» در برابر حملات اشغالگر ترکیه را خواستار شد.
در این بیانیه آمده است: استان عفرین بخش جدایی‌ناپذیر از سوریه است و اکنون این استان با تجاوز وحشیانه روبه‌رو شده که تمامیت ارضی سوریه و زندگی غیرنظامیان ساکن عفرین را تهدید می‌کند.
نویسنده آورده است: این زبان جدید و نا آشنا برای اسد، رئیس جمهور سوریه و کابینه او، هیچ واکنشی سریع از دمشق، حداقل تا زمان نوشته شدن این مقاله پیدا نکرده است، از همین رو این نظریه تا حدی اعتبار دارد که رجب طیب اردوغان، رئیس جمهور روسیه تنها پس از گرفتن چراغ سبز از روسیه و هیچ اعتراضی از سوی ایران و دولت سوریه به شهر عفرین یورش برده است.
وی افزود: حزب اتحادیه دموکراتیک کُرد که کنترل شهرهای عفرین و منبج و حومه‌های آن دو را در دست دارد شاخه نظامی آن طی شش سال گذشته به طور مستقل از دمشق فعالیت می‌کرد و هرگز حاکمیت سوریه بر این دو شهر و دیگر مناطق شمال سوریه را به رسمیت نمی‌شناخت علاوه بر این، حزب مذکور پیشنهاد روسیه درباره ورود ارتش سوریه به این دو شهر برای جلوگیری از هر گونه حمله ترکیه را رد کرد و تکیه به متحد آمریکایی خود را ترجیح داد.
رای الیوم آورده است: افرادی که از شمال غربی سوریه آمده‌اند از برادران کُردی در عفرین تلخ‌ترین شکایت‌ها را دارند و تاکید می‌کنند که آنها اجازه نمی‌دهند که سوری‌های عرب بدون اجازه قبلی وارد این منطقه شوند و باید هزینه‌های زیادی برای ورود به آنجا پرداخت کرد؛ یکی از اهالی این منطقه تأیید کرد که شورای اجرایی استان عفرین حتی ذخایر پولی بیشتری نسبت به خزانه سوریه دارد آن هم به لطف ثروت‌های این استان و مالیات و عوارضی که از حمل و نقل کامیون‌ها و غیره به دست می‌آورند.
این روزنامه افزود: دولت سوریه با کردهای ساکن خاک خود به گونه ای رفتار کرد که همتایان آنها در کشورهای همسایه برخوردار نیستند ظرف چند هفته بیش از 300 هزار نفر از آنها که قبل و در طی بحران از ترکیه گریخته و به خاک سوریه پناه آوردند تابعیت سوری گرفتند چون به دنبال یک زندگی شرافتمندانه به دور از فشارها و خطرهای های نژادی و فرقه ای بودند، اما با این وجود از پشت به سوریه خنجر زدند و همدست پروژه‌های آمریکا برای تجزیه سوریه شدند.
عطوان گفت: ما نمی‌دانیم جزئیات طرح مورد توافق سوریه، ترکیه و ایران تحت حمایت روسیه درباره عفرین چیست و چه کسی حق حاکمیت در منطقه امنی دارد که ترکیه می‌خواهد در عمق 30 کیلومتری عفرین ایجاد کند و با چه چیز از مرزهای ترکیه محافظت می‌کند.
وی افزود: رجب طیب اردوغان را که برای نخستین بار در 14 سال گذشته در لباس نظامی در حال سر زدن به نیروهایش در مرزها دیدیم گفت که به دنبال نابودی تروریسم و اسکان مجدد سه میلیون و نیم پناهنده سوری در منطقه امن است و اداره آن را به ارتش آزاد سوریه و نه ارتش سوریه تحویل خواهد داد چیزی که با توجه به توافقات محرمانه و گمانه زنی‌ها قابل انتظار بود.
رای الیوم تاکید کرد: ارتش آزاد سوریه یک دولت نیست و شامل ده‌ها جناح و واحدهای مسلح مخالف نظام دمشق است و در حال حاضر دستورات و دستورالعمل‌هایش را از آنکارا دریافت می‌کند، آیا این اقدام قانونی است؟ آیا اگر ارتش سوریه برای بازپس گیری عفرین و حفاظت از این منطقه جدا شده از خاک سوریه پیشروی کند ارتش آزاد می‌تواند در برابر ارتش سوریه ایستادگی کند؟
«سؤال دیگری که باید پرسید این است که آیا اردوغان می‌خواهد منطقه‌ای با اکثریت مهاجران «عربی» سوریه و تحت حمایت ارتش آزاد و تحت نظارت ارتش ترکیه ایجاد کند؟ به گونه‌ای که کُردها را در اقلیت اقلیت قرار دهد و پاسخ روسیه و پاسخ سوریه و روسیه در این مورد چطور است؟»
«یک روزنامه‌نگار مشهور ترکیه که خواست نامش فاش نشود از ارتباطات محرمانه میان سوریه و ترکیه طی این روزها برای هماهنگی مواضع نسبت به مناطق عفرین و ادلب خبر داد، او گفته است که اردوغان پس از تسلط بر عفرین آنجا را به نیروهای روسی تحویل خواهد داد و روسیه هم به نقش خود در تحویل این منطقه به دولت سوریه عمل خواهد کرد و این به معنای ورود ارتش سوریه به عفرین است از همین رو روسیه در واکنش رسمی به درخواست‌های کمک شورای اجرایی ریاستی حاکم بر عفرین تامل کرده است».
به اعتقاد نویسنده و روزنامه نگار ترکیه ای، چیزی که اردوغان را به خشم آورد این است که بخش بزرگی از سلاح‌های مدرن آمریکا که برای ارتش سوریه دموکراتیک فرستاده شد در دست پ.ک.ک و در انبارهای مستحکم آن در کوه‌هاست و همین قضیه مفسر بیانات رئیس جمهور ترکیه درباره این است که کریدوری را که در امتداد مرز سوریه و ترکیه است، از تروریسم پاکسازی می‌کند.
عطوان نوشت: بار دیگر معضل برادران کُردی مربوط به اعتماد آنها به آمریکا و اسرائیل می‌شود که از آنها به عنوان برگه‌ای برای حل‌وفصل حساب‌های خود با کشورهای منطقه‌ای مانند ترکیه، ایران، سوریه و عراق استفاده کردند، اگر کُردها در عفرین و منبج ورود ارتش سوریه به مناطق خود را پذیرفته بودند، نه اینکه نیروهای آمریکایی وارد منبج شوند، شاید در حال حاضر در معرض حملات ترکیه قرار نگرفته بودند و بدون هیچ گونه حمایت از سوی کسی به تنهایی با آن مواجه نمی‌شدند.
وی افزود: رئیس جمهور ترکیه خیلی خوب می‌داند که انتخابات زودهنگام سال آینده تایید می‌شود و بزرگ‌ترین مشکل او و حزب او حضور سه و نیم میلیون پناهنده سوری در ترکیه است و تا وقتی که از این مسأله که برای اکثر مردم ترکیه حساس است خلاص شود باید راه‌حل‌های سریع را پیدا کند تا این انتخابات را از دست ندهد.
نویسنده تاکید کرد: اردوغان دو راه حل برای این مشکل پناهندگان دارد: نخست تسریع سقوط نظام سوریه و بازگرداندن طبیعی پناهندگان به شهرها و روستاهایشان یا اینکه آنها را در مناطقی امن در داخل سوریه اسکان دهد و عفرین یک نمونه از آنها باشد.
عطوان نوشت: سقوط نظام در دمشق در آینده‌ای که پیش بینی می‌کنیم غیر ممکن شده است اما اسکان مجدد پناهندگان در سوریه تنها با موافقت دولت و ارتش سوریه ممکن می‌شود، در غیر این صورت، ترکیه به دام جنگی فرسایشی چه بسا طولانی خواهد افتاد.
رای الیوم آورده است: این معامله دیگر عفرین در ازای ادلب نیست، بلکه ادلب و عفرین هر دو بار دیگر به آغوش دولت سوریه بازمی‌گردند آن هم در ازای اینکه کُردهای سوریه به هفت سال پیش بازگردند یعنی در سایه نظام کنونی زندگی کنند و سقف مطالبات جدایی طلبانه خود را کاهش دهند نظیر چیزی که در کردستان عراق اتفاق افتاد و ولید المعلم، بزرگ‌مرد دستگاه دیپلماسی سوریه بی جهت نگفته که دولت مانعی در بررسی ایده خودمختاری دادن به کُردها در سوریه نیست و پوتین بهتر می‌داند.
لینک کپی شد
گزارش خطا
۰
اخبار مرتبط
ارسال نظر
*شرایط و مقررات*
خبرگزاری دانشجو نظراتی را که حاوی توهین است منتشر نمی کند.
لطفا از نوشتن نظرات خود به صورت حروف لاتین (فینگیلیش) خودداری نمايید.
توصیه می شود به جای ارسال نظرات مشابه با نظرات منتشر شده، از مثبت یا منفی استفاده فرمایید.
با توجه به آن که امکان موافقت یا مخالفت با محتوای نظرات وجود دارد، معمولا نظراتی که محتوای مشابهی دارند، انتشار نمی یابد.