باید ایستاد و عوامل سرو زیر آب را ستایش کرد. اثر درخشانی که ابعادی از جنگ هشتساله را برایمان روایت میکند که کمتر شنیدهایم.
گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو -محمد آزادی؛ فیلم باشهآهنگر جذابتر از چیزی بود که تصور میکردیم. آقای کارگردان اینبار هم دست روی سوژهای گذاشته که از حق نگذریم «آس» است. وقتی لوکیشنهای فیلم را از اهواز و لرستان گرفته تا یزد پراکنده میکنی نتیجهاش میشود قابهای تماشایی سرو زیر آب! به این همه بازی درخشان بازیگران داستان را هم ضمیمه کنید؛ از بابک حمیدیان گرفته که مثل همیشه عالی است تا هومن برقنورد و مسعود رایگان.
پانزده دقیقهی آخر فیلم کسلکننده است؛ پانزده دقیقهای که میتواند به پاشنه آشیل کل فیلم تبدیل شود. شاید بهتر باشد آقای کارگردان برای نمایش عمومی هم که شده قدری زواید انتهای داستان را مختصر کند. درنهایت اینکه باید ایستاد و عوامل سرو زیر آب را ستایش کرد. اثر درخشانی که ابعادی از جنگ هشتساله را برایمان روایت میکند که کمتر شنیدهایم. خسته نباشی آقای باشهآهنگر!