نیویورک‌تایمز تحلیل کرد
به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری دانشجو، نشریه نیویورک‌تایمز در گزارشی از فعالیت‌های هسته‌ای سعودی نوشت که نشانه‌های فزاینده‌ای وجود دارد که سعودی‌ها خواهان (دستیابی) به گزینه (امکان) ساخت سلاح‌های هسته‌ای است تا بتوانند از خود در مقابل رقیب دیرینه‌اش ایران محافظت کنند، کشور رقیبی که پیش از پذیرش توافق برجام، برنامه هسته‌ای گسترده‌ای داشت.
با این حال، سعودی‌ها نمی‌گویند که قصد دارند پس از اسرائیل دومین طرفی در این منطقه بی‌ثبات باشند که خواهان دستیابی به زرادخانه هسته‌ای هستند. سعودی‌ها اصرار دارند که از رآکتور‌های ۱۶ گانه‌ای که قرار است طی ۲۵ سال آتی ساخته شوند، برای تولید انرژی برای مصارف داخلی استفاده خواهد شد و در نتیجه می‌توانند از ذخایر نفت عظیم خود برای کسب درآمد - به جای سوزاندن سوخت در نیروگاه‌های تولید انرژی برق - استفاده کنند.
تلاش دولت اوباما برای مذاکره با سعودی‌ها به منظور رسیدن به توافقی بر سر انتقال فناوری هسته‌ای غیرنظامی به این کشور - مسئله‌ای که پیش از خرید فناوری هسته‌ای از آمریکا الزامی است - به خاظر خودداری سعودی‌ها از دادن تعهدی الزام‌آور برای چشم پوشیدن از غنی‌سازی اورانیوم و بازفرآوری پلوتونیوم ناکام ماند، دو مسئله‌ای که می‌توان از آن برای تولید سلاح‌های هسته‌ای استفاده کرد. امارات پیشتر در سال ۲۰۰۹ چنین تعهدی را پذیرفته بود.
اما هم‌اکنون مذاکراتی در این زمینه آغاز شده است، آن هم در دوران رئیس جمهوری که به دنبال تأمین نیاز‌های کسب‌و‌کار‌های آمریکایی است. در مقام نظر، ترامپ به خوبی می‌تواند نظر سعودی‌ها را برای پذیرش این توافق - که پیشتر آن را رد کرده بودند - جلب کند. وی می‌تواند ادعا کند معقول‌تر این است که ریاض سوخت غنی‌شده برای راکتورهایش را به قیمت مناسبی از تأمین‌کنندگان خارجی خریداری کند تا اینکه آن را در عربستان تولید کند. چنین توافقی می‌تواند پیوند‌های سعودی با ایالات متحده را بیشتر تقویت کند، کشوری که متعهد به حفاظت از پادشاهی سعودی شده است.
با این حال پرسش‌هایی درباره حد و حدود مدنظر دولت ترامپ در زمینه تعهد سعودی‌ها وجود دارد و اینکه آیا سعودی‌ها نهایتا این موارد را به عنوان بخشی از توافق دوجانبه‌ای که قرار مورد مذاکره قرار بگیرد، می‌پذیرند یا خیر.
نیویورک‌تایمز نوشته است که اصرار آمریکایی‌ها بر شرایط مدنظرشان ممکن است سعودی‌ها را به سوی خرید فناوری هسته‌ای از روسیه یا چین- که به نوشته این نشریه آمریکایی پذیرش قواعد عدم اشاعه هسته‌ای را به صورت الزامی بر کشور‌های خریدار اعمال نمی‌کنند - یا فرانسه و کره جنوبی سوق دهد و در نتیجه صنعت هسته‌ای آمریکایی را که به دنبال قرارداد‌های پرسود است، از این فرصت محروم کند.
با این حال، سعودی‌ها نمی‌گویند که قصد دارند پس از اسرائیل دومین طرفی در این منطقه بی‌ثبات باشند که خواهان دستیابی به زرادخانه هسته‌ای هستند. سعودی‌ها اصرار دارند که از رآکتور‌های ۱۶ گانه‌ای که قرار است طی ۲۵ سال آتی ساخته شوند، برای تولید انرژی برای مصارف داخلی استفاده خواهد شد و در نتیجه می‌توانند از ذخایر نفت عظیم خود برای کسب درآمد - به جای سوزاندن سوخت در نیروگاه‌های تولید انرژی برق - استفاده کنند.
تلاش دولت اوباما برای مذاکره با سعودی‌ها به منظور رسیدن به توافقی بر سر انتقال فناوری هسته‌ای غیرنظامی به این کشور - مسئله‌ای که پیش از خرید فناوری هسته‌ای از آمریکا الزامی است - به خاظر خودداری سعودی‌ها از دادن تعهدی الزام‌آور برای چشم پوشیدن از غنی‌سازی اورانیوم و بازفرآوری پلوتونیوم ناکام ماند، دو مسئله‌ای که می‌توان از آن برای تولید سلاح‌های هسته‌ای استفاده کرد. امارات پیشتر در سال ۲۰۰۹ چنین تعهدی را پذیرفته بود.
اما هم‌اکنون مذاکراتی در این زمینه آغاز شده است، آن هم در دوران رئیس جمهوری که به دنبال تأمین نیاز‌های کسب‌و‌کار‌های آمریکایی است. در مقام نظر، ترامپ به خوبی می‌تواند نظر سعودی‌ها را برای پذیرش این توافق - که پیشتر آن را رد کرده بودند - جلب کند. وی می‌تواند ادعا کند معقول‌تر این است که ریاض سوخت غنی‌شده برای راکتورهایش را به قیمت مناسبی از تأمین‌کنندگان خارجی خریداری کند تا اینکه آن را در عربستان تولید کند. چنین توافقی می‌تواند پیوند‌های سعودی با ایالات متحده را بیشتر تقویت کند، کشوری که متعهد به حفاظت از پادشاهی سعودی شده است.
با این حال پرسش‌هایی درباره حد و حدود مدنظر دولت ترامپ در زمینه تعهد سعودی‌ها وجود دارد و اینکه آیا سعودی‌ها نهایتا این موارد را به عنوان بخشی از توافق دوجانبه‌ای که قرار مورد مذاکره قرار بگیرد، می‌پذیرند یا خیر.
نیویورک‌تایمز نوشته است که اصرار آمریکایی‌ها بر شرایط مدنظرشان ممکن است سعودی‌ها را به سوی خرید فناوری هسته‌ای از روسیه یا چین- که به نوشته این نشریه آمریکایی پذیرش قواعد عدم اشاعه هسته‌ای را به صورت الزامی بر کشور‌های خریدار اعمال نمی‌کنند - یا فرانسه و کره جنوبی سوق دهد و در نتیجه صنعت هسته‌ای آمریکایی را که به دنبال قرارداد‌های پرسود است، از این فرصت محروم کند.
ارسال نظرات