استاد روانشناسی دانشگاه آزاد یاسوج گفت: میزان بیکاری افراد تحصیلکرده، حداقل دو برابر میزان بیکاری عمومی جامعه ایرانی است. آماری که در پایان هر ترم تحصیلی بر ارقام آن افزوده میشود، رقمهایی که به دستاندرکاران هشدار میدهد.
به گزارش گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، مهدیه حسینی نسب؛ مشکل بیکاری در دهههای اخیر به صورت یکی از مسائل بسیار حاد کشورهای توسعه نیافته در آمده است در کشورهای عقب افتاده جنبههای بیکاری در تارو پود جامعه نهفته و به صورت مزمن درآمده است و عقب ماندگی در فناوری در پارهای از موارد مشکلی لاینحل نشان میدهد.
بیکاری به عنوان عارضهای که باعث عدم استفاده از نیروی فعال و قابل کار میباشد بیماری است مزمن که مانند پدیدهی تورم خوشایند هیچ گونه اقتصادی نمیباشد که در بسیاری از کشورهای در حال توسعه رشد سریعی دارد.
جمعیت بیکار به گروهی اطلاق میشود که مایل به کار کردن هستند، ولی موفق به یافتن کار نمیشوند. بیکاران شهری اکثرا جوان هستند حدود دوپنجم انها زیر بیست و پنج سال و یک پنجم دیگر انها زیر سی و پنج سال هستند.
چهار محال بختیاری منابع و امکانات طبیعی از قبیلِ آب، جنگل، مراتع، بارندگی مناسب، آبگیرهای فراوان و درّههای مستعد برای کشاورزی، و همچنین دارای کار خانه جات متعددی است، طبق گزارش جدید مرکز آمار ایران، استانهای چهارمحال و بختیاری، کرمانشاه و خوزستان در تابستان سال ۹۶ بالاترین نرخ بیکاری را به میزان ۱۸.۳ درصد، ۱۸ درصد و ۱۴.۹ درصد داشته اند.
مدیرکل تعاون، کار و رفاه امور اجتماعی چهارمحال و بختیاری بیان کرد: سال ۹۵، ۳۱ هزار نفر در استان متقاضی کار بودند که تنها برای ۱۴ هزار و ۲۳۱ نفر شغل ایجاد شده و در حال حاضر بیش از ۱۷ هزار نفر بیکار در استان وجود دارد.
استاد روانشناسی در دانشگاه آزاد شهرکرد در گفت وگو با خبرگزاری دانشجو با اشاره تاثیرات منفی بیکاری در بین دانشجویان گفت: اولین اختلال یا علامتی که به واسطه بیکار شدن یک فرد در وی رخ میدهد افسردگی است. زیرا فرد نسبت به آینده احساس خوبی نداشته و حس عدم امنیت دارد.
این استاد دانشگاه خاطر نشان کرد: از علائم افراد بیکار دارند میتوان به اضطراب اشاره کرد. این اضطراب ناشی از احساس امنیت نداشتن نسبت به آینده است و دایم نگران این هستند که زندگی شان دستخوش چه تغییراتی میشود و چه کار خواهند کرد.
وی گفت: میزان بیکاری افراد تحصیلکرده، حداقل دو برابر میزان بیکاری عمومی جامعه ایرانی است. آماری که در پایان هر ترم تحصیلی بر ارقام آن افزوده میشود، رقمهایی که به دستاندرکاران هشدار میدهد که در عین بالا بردن ظرفیت دانشگاهها، تدبیری نیز برای افزایش فرصتهای شغلی بیندیشند.
این استاد دانشگاه بیان کرد: کارشناسان معتقدند برای کاهش میزان رشد بیکاری در کشور بر رشد اقتصادی هشت درصدی در سال نیازمندیم. همچنین به جای سوق دادن سرمایه کشور به صنایعی، چون نفت و گاز، پتروشیمی و... باید به پروژههای اشتغال زایی و کارآفرینی توجهی جدی شود.
استاد روانشناسی دانشگاه ازاد شهرکرد تاکید کرد: بسیاری از صاحبنظران بر این عقیدهاند که جذب فارغالتحصیلان دانشگاهها و مراکز آموزش عالی کشور در بازارکار منوط به داشتن توانایی و ویژگیهایی است که بخشی از آنها در طول دوران تحصیل در دانشگاه و البته بخش عمدهتری از آن در جریان کار کسب میشود از سوی دیگر، نبود توازن بین آنچه در قالب رشتههای تحصیلی مختلف در دانشگاهها آموزش داده میشود با مهارت و تواناییهای مورد نیاز، بازار کار، مهمترین عامل موفق نبودن فارغالتحصیلان در کاریابی محسوب میشود.
گفتنی است: آمار نیروی کار که اخیرا از سوی مرکز آمار ایران برای بهار سال ۹۶، ۱۲.۶ درصد اعلام شد، نشان میدهد، جمعیت افراد بیکار در سن کار (۱۰ ساله و بیشتر) از ۳ میلیون و ۲۰۳ هزار و ۳۹۸ نفر در پایان سال ۹۵ به ۳ میلیون و ۳۶۶ هزار و ۹۷۳ نفر در بهار ۹۶ افرایش یافت به عبارتی در ۳ ماهه نخست امسال ۱۶۳ هزار و ۵۷۵ نفر به جمعیت بیکار کشور افزوده شدند.