رئیس سابق بسیج دانشجویی در پاسخ به منتقدان یادداشت اخیر خود نوشت: پیروزی اصلاحات در انتخابات ۹۲ مدیون بیتدبیریها و انحرافات دولت دوم احمدی نژاد است.
به گزارش گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، داوود گودرزی رئیس سابق سازمان بسیج دانشجویی در پاسخ به منتقدان یادداشتی که در خصوص نامه برخی از دانشجویان به رهبر انقلاب منتشر کرده بود نوشت: عدهای نوشتهاند که تکلیف اعتراض به عملکرد مسئولین و نصیحت حاکمان که در نهج البلاغه آمده است چه میشود؟! چرا راه نقد را میبندید و با قداست زائی برای، ولی فقیه اجازه نمیدهید فضای صحبت یک طرفه حاکم به فضای دو طرفه تبدیل شود.
در جواب چند نکته را به اختصار بیان میکنم:
۱- سالهاست از بخشی از روایت امام صادق (ع) برداشتی یک سویه شده و اغلب با سوء نیت از آن استفاده ابزاری میکنند. "النصیحة لأئمة المسلمین" تعابیر دیگری نیز دارد از جمله نسبت امام مسلمین خالص و بیغش بودن و خیر خواه بودن و تمام تلاش را به کار بستن برای انجام دستورات ایشان.
این معنی هم در لغت نامه آمده به معنی خلوص در برابر غش و هم در آیهی ۹۱ سورهی توبه میفرماید: "نَصَحُوا لِلَّهِ وَ رَسُولِه " به معنی نصیحت کردن خدا و رسول نیست بلکه به معنی خلوص و صداقت در برابر خدا و پیامبر است.
۲- هر اقدامی اگر از سر عقل انجام شود به دنبال هدف و نتیجهای است. سوال این است که هدف نگارندگان نامه چیست؟ آیا به دنبال اصلاح وضعیت کشور هستند؟ آیا به دنبال پیشبرد انقلاب و حفظ ارزشها و دستاوردهای آن هستند؟ اگر جواب مثبت است حال دو سوال دیگر به وجود میآید؟ آیا میپذیریم که شاخص سنجش صحت اعمال ما حفظ منافع و مصالح انقلاب اسلامی است؟ اگر این است این اقدام دل دوستان انقلاب را شاد کرده است یا دل دشمنان را؟ و یا بهتر بگویم دست آورد این نامه برای انقلاب اسلامی و مردم چه بوده است و برای دشمنان اسلام چه بوده است؟ این که دچار خطای محاسباتی شده و انقلاب را در حال انقراض ببینیم و آن را به صورت علنی به امام المسلمین گوشزد کنیم غیر از ناامید کردن مردم و بهانه دادن به دشمنان و تکمیل پازل دشمن نتیجه دیگری دارد؟ آیا با این نامه میخواهید بگویید حضرت آقا از اوضاع واقعی کشور بیخبرند و شما مشرفتر از ایشان بر احوالات کشور هستید و بدین طریق میخواهید ایشان را آگاه سازید؟ در جواب باید گفت: اولا ایشان با ابزارهای متعددی که دارند از شما بر احوال کشور کم اطلاعتر نیستند و بارها از وضع موجود ابراز نگرانی کرده و مصادیق آن را آوردهاند و حتی برای حل برخی از مشکلات سال قبل به جوانان فرمان آتش به اختیار دادند. ثانیا اگر شما خیر خواه نظام و انقلاب هستید چرا این نامه را محرمانه به ایشان نرساندهاید و این همه جنجال رسانهای به راه انداختهاید تا به حدی که همه دشمنان قسم خورده این انقلاب از نامه شما سوء استفاده کرده و آن را با خوشحالی تیتر یک رسانههای خود کردند!
۳- اگر منظور شما از نگارش نامه این است که حضرت آقا فراتر از رویههای قانونی کاری را انجام دهند، دو ایراد اساسی وجود دارد: نخست اینکه توصیه به دیکتاتوری است و مشخص است که نظام ولایت فقیه مبتنی بر مردم سالاری دینی است و این مردم هستند که با رشد عقلانیت خود باید با انتخاب درست در انتخابات و پس از آن با انجام وظائف ملی و دینی خود مشکلات را حل کنند نه اینکه همه دست روی دست بگذارند تا یک نفر به مدل رضا خانی مشکلات را حل کند که اساسا شدنی نیست! ثانیا دستورات کتبی و شفاهی و تدابیر خصوصی و علنی مقام معظم رهبری را تا کنون پذیرفته و انجام دادهاید که حالا منتظر دستورات بعدی هستید؟ آیا ایشان هر آنچه را باید بگویند و تدبیر کنند انجام ندادهاند؟ در خصوص عدالت، مبارزه با فساد، اشتغال، آزادی، پیشرفت، معظلات فرهنگی و اجتماعی و... حرفی و دستوری مانده است که ایشان نزده باشند؟ این دو سوال را اگر انصاف دارید جواب دهید: در ۸ سال دولت احمدی نژاد با مفاسد اقتصادی چگونه مبارزه شد؟ و چه پیشرفتی حاصل شد؟ در زمینه فرهنگ عمومی جامعه منطبق بر مبانی انقلاب اسلامی چه پیشرفتی حاصل شد؟ آیا رهبر انقلاب در زمینه فرهنگ و اقتصاد کم گفتهاند؟
۴- در پایان دو نکته مهم را نیز یادآوری میکنم:
۴-۱) نقطه ثقل سناریوی دشمن در شرایط کنونی کاهش سرمایههای اجتماعی نظام و ایجاد بیاعتمادی به نظام و ناامید مردم از آینده کشور است.
۴-۲) پیروزی جریان اصلاحات و آقای روحانی در انتخابات ۹۲ بیشک مدیون بیتدبیریها و انحرافات دولت دوم احمدی نژاد است. حال نیز که پس از گذشت پنج سال بدون هیچ برنامه و تنها با حاشیه سازی و بهره برداری از حاشیهها در حال گذران عمر دولت دوم خود است و به دنبال بهانهای برای پوشاندن عملکرد منفی و غلط خود هست این قبیل نامه نگاریها و در کنار آن اعتصاب غذا و بست نشینی از سویی آبی است بر آسیاب دشمن و از سوی دیگری آبی است بر آسیاب دولت. جوانان انقلابی به خوبی میدانند مسئله اصلی کشور بهبود اقتصاد، فضای کسب و کار و افزایش تولید ملی است و اجازه نخواهند داد که این حاشیه سازیها وقت و انرژی کشور را هدر دهد؛ لذا همین مقدار پرداختن به این مسئله کافی است و باید بیش از هر چیز به حمایت از کالای ایرانی پرداخت.