یک مشاور خانواده گفت: در آشناییهایی که در فضای مجازی ایجاد میشود تا پیش از ملاقات و شناخت، نباید وابستگی ایجاد شود، چون این فضا و افراد قابل اعتماد نیستند و از سوی دیگر اگر ملاقاتی هم شکل میگیرد باید در قالب خاص و محدوده مشخص و با اطلاع والدین باشد.
به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری دانشجو، محمدرضا ایمانی مشاور خانواده و کارشناس مسائل اجتماعی با اشاره به گسترش پدیده آشناییهای اینترنتی گفت: تکنولوژیهای جدید راهی برای تجارت و افزایش ارتباطات فراهم ساخته است، اما بسیاری از ارتباطاتی که در این فضا بین دختران و پسران ایجاد میشودصرفاً به منظور آشنایی و یا سوءاستفاده انجام میشود و کمتر پیش میآید که این ارتباطات به ازدواج منتهی شود و نیت فرد از آشنایی، ازدواج باشد.
وی افزود: در آشناییهایی که در فضای مجازی ایجاد میشود تا پیش از ملاقات و شناخت، نباید وابستگی ایجاد شود، چون این فضا و افراد قابل اعتماد نیستند و از سوی دیگر اگر ملاقاتی هم شکل میگیرد باید در قالب خاص و محدوده مشخص، با اطلاع والدین باشد، زیرا در غیر این صورت زمینه سوءاستفاده ایجاد خواهد شد. افراد هماکنون بسیار راحت در فضای مجازی اعتماد میکنند و به دلیل همین اعتماد، ضربه میخورند.
ایمانی با بیان اینکه هر فرد پیش از ازدواج باید به چند سؤال پاسخ دهد، اضافه کرد: من چه کسی هستم؟ من چه برنامهای برای آینده دارم؟ من چه شخصی برای ازدواج میخواهم؟ من چه چیزی میخواهم؟ من برای چه میخواهم ازدواج کنم؟ در ازدواج میخواهم به چه چیزی برسم؟ ۶ سؤالی هستند که باید پیش از ازدواج به آن پاسخ گفت.
این مشاور خانواده ادامه داد: این سؤالات به ظاهر سادهای است که جوابهای پیچیدهای دارد، اما افراد بدون تفکر دقیق پیرامون آن به سمت ازدواج میروند.
وی بیان داشت: زوجین پیش از آغاز زندگی مشترک تلاش میکنند خود را با فردی که انتخاب کردهاند تطبیق دهند، اما پس از ازدواج خود و خواستههای واقعیشان نمودار میشود و اینجاست که مسائل کوچک، مشکلساز میشوند.
ایمانی با بیان اینکه در بسیاری از طلاقها مسائل پیش پا افتاده عامل اختلاف هستند، گفت: خودخواهیها و عاداتی که فرد حاضر نیست به خاطر همسرش آن را کنار بگذارد در برخی مراجعات افراد به مشاور به عنوان مشکل مطرح میشود که اگر افراد در ابتدای آشنایی به نقاط اشتراک و افتراق نگاه دقیقتری داشته باشند ممکن است ایجاد نشوند یا در صورت ایجاد بحرانساز نباشند.