به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، حسین شایگان در حالی شمع 72 سالگی خود را فوت کرد که همچنان کارهایی را برای دوبله ترجمه می کند. بسیاری از مردم پیش از انقلاب کارهای مرا با سریال های «آیرون ساید»، «ارکیده سیاه»،«دو اسلحه» و «باراتا» و ... دیدهاند. پس از انقلاب نیز با فیلم سینمایی «محمد رسولالله» به دوبله بازگشت. ترجمه تعدادی از انیمیشنهای دهه شصت مانند «حنا دختری در مزرعه»، «بلفی و لی لی بیت»، «بل و سپاستین» و مجموعه های ساخت ژاپن مانند «اوشین» برعهدهاش گذاشته شد. مجموعه آثار ماندگار کوراساوا و دیکنز از ترجمههای به یادماندنی او به شمار میرود. حتی برخی از این کارها نظیر «هملت» یا «مکبث» را چندین بار ترجمه کرد.
حسین شایگان ترجمه کتاب را کاری ماندگار از تلویزیون میداند و تأکید کرد: اصولاً مترجمان آثار مکتوب کارهایی به مراتب ماندگارتر دارند اما در تلویزیون نام مترجم در ذیل کار نمیآید.
وی ترجمه کارهای کلاسیک را از سختترین انواع ترجمه دانسته و اضافه می کند: ترجمه فیلم هایی همچون «سریر خون» و یا آثار کوراساوا بسیار دشوار و نیازمند دقت بسیاری است. اما از آنجا که این قبیل موضوعات بیننده خاص دارند چندان در تلویزیون مورد استقبال قرار نمیگیرند. در عوض کارهای سادهای همچون «اوشین» یا کارتون دیده می شوند. به طور کلی به نظر من همان گروه اول جذابیت بیشتری داشته و بعد از اتمام مترجم احساس رضایت بیشتری دارند.
شایگان در ادامه اضافه کرد: به دلیل شرایط خانوادگی مدتی کار دوبله را رها کرده و رشته اصلیم یعنی مهندسی شیمی را دنبال کردم. کمی بعدتر به دعوت دوستان مجددا به کار برگشتم.
این مترجم با سابقه تلویزیون به ترجمه یک اثر برای شبکه امید اشاره کرد و گفت: اصولا اصطلاحاتی در زبان هر ملت وجود دارد که برای ترجمه آن هر کس ترفندهایی را برمیگزیند. از آنجا که خانواده من به آموزش زبان بسیار اهمیت میداد به صورت محاورهای زبان آموختم.
در این مراسم حسین شایگان پیشکسوت و مترجم دوبلاژ با قدردانی از همکاران خود تاکید کرد: آرزوی اصلی من این است که دوبلاژ در جایگاه اصلی خود پاینده باشد و جایگاه خود را داشته باشد و امیدوارم با داشتن این مدیران حوزه دوبلاژ همچنان کارهای خوبی را روی آنتن بفرستد.