فرمانده سپاه انصارالرضا(ع) گفت: سپاه تا پایان جنگ بودجه دولتی نداشت و دولت تنها سلاح و تجهیزات برای آموزش و تغذیه را به بسیج برای رزمندهها میداد.
به گزارش خبرنگار دانشگاه خبرگزاری دانشجو، سردار علی قاسمی، فرمانده سپاه انصارالرضا(ع) در جمع دانشجویان طرح ولایت گفت: امام به جوانان افتخار میکرد و در دفاع مقدس عموما فرماندهان جوانان بودند، شهید کاوه یک جوان ۱۹ ساله، اما بسیار باهوش و پرتلاش بود. در دوران دفاع مقدس خیلی از رزمندگان امکانات اولیه هم نداشتند؛ اما اراده و ایمان قوی داشتند.
قاسمی با بیان اینکه سلاحهایی که برای آموزش میدادند، معمولا از رده خارج شده بود، افزود: اوایل دفاع مقدس هیچ اعتباری نبود و حتی پول سوخت وسائل نقلیه را هم خودمان میدادیم.
فرمانده سپاه انصارالرضا(ع) تصریح کرد: در اوایل جنگ، برق بیرجند را قطع کردند؛ ما در کوچهها میرفتیم و مردم را روحیه میدادیم. شرایط اول انقلاب سخت بود؛ اما با کار جهادی توانستیم در دفاع مقدس پیروز شویم.
وی با اشاره به اینکه بسیج شهرستان اوایل انقلاب امکانات نداشت و خودمان باید تهیه میکردیم، گفت: بسیج و سپاه امکانات خود را از دشمن گرفتند، در عملیاتها سعی میکردند تا وسایل را سالم بگیریم و استفاده کنیم، چون تحریم بودیم و به ما نمیدادند.
قاسمی خاطرنشان کرد: عراق از غرب و شرق تجهیزات داشت و تمام سلاحی که صدام علیه ما بکار گرفت، به روز بود و ما سلاحهای نیمه سنگین را از دشمن بدست آوردیم و همان جا روش کار کردن با آنها را یاد میگرفتیم.
فرمانده سپاه انصارالرضا (ع) ادامه داد: انگیزه و روحیه نزدیک رزمندگان بسیار بالا بود. اول جنگ که ماشین نداشتیم؛ اما دو سال بعد از جنگ با هزینه مردمی تعدادی ماشین از ژاپن خریدیم. امکانات جبهه به غیر از سلاح و مهمات همه از طریق کمکهای مردمی بود.
وی ادامه داد: حمل و نقل در جبهه از طریق کمپرسی انجام میشد و هر گروهان داخل یک کمپرسی و گاها ۱۲۰ نفر سوار یک کمپرسی میشدند و در نزدیکی خط دشمن پیاده میشدند.
قاسمی با اشاره به اینکه از شهر بیرجند به جبهه فقط دو ماشین وجود داشت، یکی از آموزش ۰۴ و یک مورد دانشگاه بیرجند داشت که رزمندگان را سوار میکردند و تا مشهد اعزام میشدند، افزود: کالاهای اساسی کوپنی بود که توزیع میشد و حتی برای بنزین کوپن داشتیم و بدون کوپن با هیچ قیمتی سلام نمیدادند.
فرمانده سپاه انصارالرضا(ع) در پایان تاکید کرد: سپاه تا پایان جنگ بودجه دولتی نداشت و دولت تنها سلاح و تجهیزات برای آموزش و تغذیه را به بسیج برای رزمندهها میداد. شام را به رزمندهها نان و پنیر میدادند و در مسیر راه جبهه و هرجا میرفتیم تمام پادگانهای سپاه تغذیه را نان و پنیر میدادند و پذیرایی میکردند.