رئیس مجموعه داروخانههای دانشکده داروسازی و داروخانههای بیمارستانی گفت: ما اکنون در شرایط جنگی هستیم و لمس این مساله برای مسوولین سخت است.
محمدرضا روئینی رئیس مجموعه داروخانههای دانشکده داروسازی و داروخانههای بیمارستانی دانشگاه علوم پزشکی تهران در گفتگو با خبرنگار اجتماعی خبرگزاری دانشجو، درباره قرض ۵۰۰ میلیون یورویی از صندوق ذخیره ارزی گفت: این ارز اختصاص داده شده برای توسعه صنایع تولیدی داخلی در حوزه دارو است که در فشار مالی قرار گرفتند، زیرا هم بخش خصوصی هم بخش دولتی بدهیهای خود را به پخشهای دارویی و بالتبع به صنایع داروسازی پرداخت نکردند و این مبلغ بزرگی بود و شاید بتوانیم بگوییم حدود ۴۰ درصد گردش مالی در صنایع داروسازی داخلی محبوس شده بود و واقعا این صنایع به معنای واقعی زمینگیر شدند، و در این دو سال فقط کار کردند برای اینکه باقی بمانند.
وی ادامه داد: این کار هم اگر چه مقداری دیر بود، اما برای برپا نگه داشتن این صنایع چه خصوصی چه دولتی لازم بود، در این باره باید بگوییم بحث بدهی به صنایع دارویی بیشتر به سازمان تامین اجتماعی مربوط میشود بخشی از این صنایع هم متعلق به خود سازمان تامین اجتماعی است و تک تک مردم در این پول سهیم هستند و مسوولین وقت باید زودتر تدبیر میکردند تا این امر صورت بگیرد.
روئینی عنوان کرد: در چند وقت اخیر کرختی و لختی عجیبی در مجموعه تصمیم گیران دارویی حاکم بود که اصلا خوشایند نبود. حالا که این مصوبه از نظام گرفته شده تا این پول به صنایع دارویی برگردد باید در جای مناسب خرج شود و حتی اگر قرار است به دست بیمه سلامت برسد باید در بخش بدهیهای دارویی بیمه خرج شود که در اینجا درست مدیریت کردن را میطلبد.
رئیس مجموعه داروخانههای دانشکده داروسازی با بیان اینکه اگر بدهکاریهای شرکتهای داخلی پرداخت شود یکی از روشهای خوب است تصریح کرد: متاسفانه من شنیدم که بیمه سلامت نمیخواهد این مبلغ را خرج بخش دارویی کند و امیدوارم اینگونه نباشد. در واقع این مساله چشمهای بینا میخواهد و کسانی که تحرکات را پایش میکنند باید حواسشان باشد که صنعت دارو نزدیک ۲ سال است زمینگیر شده است.
وی ادامه داد: من گمان میکنم شاید یک ضعفهایی هم در وزارت بهداشت سیستم دارویی را به سمت واردات سوق میداد، و متاسفانه بعد از زمین خوردن صنعت دارو یک تا دو سال طول میکشد تا این صنعت دوباره رونق بگیرد، من مخالف واردات نیستم و اعتقاد دارم که همیشه واردات صحیح به توسعه بازار دارویی کشور کمک کرده است، اما واردات نباید سدی در مقابل توسعه باشد. واردات باید نیازهای دارویی که از دیدگاه تولید غیر اقتصادی هستند را برطرف کند و در راستای آن باشد.
روئینی بیان کرد: واردات دارو اگر درست مدیریت شود موجب رونق صنایع داروسازی میشود، اما اینکه دستهایی صنایع داخلی را زمینگیر بکنند که واردات را توسعه بدهند اشتباه است، آن جایی که ما خودمان میتوانیم تولید کننده باشیم واردات خطرناک است و متاسفانه دستهایی در وزارت بهداشت صنعت دارو را به این سمت هل داده اند.
وی اضافه کرد: برخی از داروها هست که ما یا توان علمی تولید را نداریم یا کلا اقتصادی نیست که در کشور تولید شود. واردات این داروها خوب و ضروری است، واردات اگر درست مدیریت هم شود سازنده هم میتواند باشد، اما اگر مدیریت نشود شیرینی مالی واردات به صنعت ما ضربه خواهد زد و این جهت دار بودن خوشایند نخواهد بود.
رئیس مجموعه داروخانههای دانشکده داروسازی گفت: سازمانهای بیمه گر بدهیهای بزرگی به صنعت دارو سازی دارند. این سازمانهای بیمه گر هستند که باید فکر کنند تا راه باز پس دهی پول به صندوق ذخیره ارزی را پیدا کنند و حق ندارند فشار گردش مالی خودشان را به صنعت داروسازی منتقل کنند.
وی افزود: بیمهها به روشنی به صنعت داروسازی کشور ظلم میکنند و اگر مدیریت هوشمندی بود گریبانشان را میگرفت که این خسارت را هم تامین بکنند و باید خودشان تصمیم بگیرند که این پول را چگونه برگردانند، این مساله به نفع مردم است، زیرا صنعت داروسازی سرپا میماند و واردات بی جهت صورت نمیگیرد.
روئینی گفت: اینکه میگوییم باید این پول به صنعت داروسازی تعلق بگیرد به خاطر مردم است، زیرا اگر چنین نباشد واردات بی رویه صورت میگیرد و کم کم مردم برای تهیه دارو باید پولهای گزافی را پرداخت کنند. در غیر این صورت با تضعیف این صنعت این مردم هستند که ضررر میکنند و البته در مراحل بعدی خود سازمانهای بیمه گر هم متضرر خواهند شد.
ما اکنون در شرایط جنگی هستیم و بنظ میرسد که لمس این مساله برای مسوولین سخت است، ما در حال حاضر شبیه یک گردان یا تیپ جنگی هستیم که در آتش محاصره قرار گرفته ایم و انتظار کمک داریم، اما متاسفانه ۲ ماه است این کمک هنوز به صنایع داروسازی نرسیده است و صنایع در آستانه نابودی هستند و من واقعا نمیدانم که چرا صحبت مقام معظم رهبری حدود دوماه است که روی زمین مانده و این مبلغ هنوز معلوم نیست که کجا است. این رفتارها متاسفانه نه ادبیات و نه رویکرد شرایط جنگ اقتصادی کشور است.