محققان در روش جدیدی، از پیامرسانهای زیستی کوچک برای ترمیم بافتهای ریه و درمان بیماران ریوی استفاده میکنند.
به گزارش خبرنگار فناوری خبرگزاری دانشجو، طبق ارزیابیهای صورت گرفته توسط بنیاد ریه استرالیا، بیش از ۴۵/۱ میلیون استرالیایی مبتلا به بیماری مزمن انسدادی ریوی هستند که بیماریهای مختلفی، چون آمفیزم (نابودی پارانشیم ریوی که منجر به از بین رفتن ویژگی ارتجاعی ریه و از بین رفتن دیواره کیسههای هوایی ریه میشود)، برونشیت مزمن و آسم مقاوم به درمان را شامل میشود.
این دومین عاملی است که باعث بستری شدن بیماران در بیمارستانها میشود. به طور کلی، از هر هفت استرالیایی بالای ۴۰ سال، یک نفر بر اثر قرار گرفتن طولانیمدت در معرض آلایندهها و ذرات سمی مانند دود سیگار و آلودگیهای هوا دچار بیماری مزمن انسداد ریوی میشوند.
محققان دانشگاه سیدنی روی نوعی فناوری کار میکنند که میتواند پیامرسانهای نانویی را به ریهها تزریق و عملکرد ترمیم بافت ریه را تقویت کند. آنها برای این کار از کیسههای خارج سلولی استفاده میکنند که به عنوان درمانی جدید، با استفاده از سلولهای بنیاد جفت، نتایج خوبی را به دنبال دارد و حتی موثرتر از دارو عمل میکنند. این کیسههای خارج سلولی حاوی بلوکهای ساختمانی حیاتی شامل DNA، RNA و پروتئینهای لازم برای ترمیم و بازسازی هستند.
در دوران بارداری، جفت و سلولهای بنیادیای که در آن قرار دارند، در معرض استرس اکسیداتیو قرار میگیرند که به طور ذاتی آنها را نسبت به استرس مقاوم میکنند. این مقاومت برای حفظ عملکرد ترمیمی سلولها مورد نیاز است.
محققان مطالعات خود را روی دو نمونه آسیب بافتی ریه انجام دادند. گروه اول به دلیل استنشاق دود سیگار دچار آسیب حاد ریه شده بودند و آسیب آنها مشابه آسیب ریه ناشی از تنفس آلودگی بود. گروه دوم هم متشکل از بیماران مبتلا به بیماری مزمن انسدای ریه بود که در درمان و جلوگیری از تشدید بیماری آنها از سلولهای بنیادی استفاده شد.
محققان استرالیایی با تزریق پیامرسانهای نانویی به ریه مبتلایان به بیماریهای مزمن ریوی، توانستند فرآیند ترمیم و درمان بیماری را سرعت ببخشند تا بیماران راحتتر بتوانند نفس بکشند.