اما و اگرهای دانشگاه‌ها برای تامین خوابگاه‌های متاهلی/ سقفی از آسمان و فرشی از آسفالت برای دانشجویان متأهل!

گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، نیلوفرهوشمند- شماره‌اش را می‌گیرم، گوشی را بر می‌دارد و با صدای مضطربش می‌گوید، من هنوز درسم تمام نشده، دانشجوی دکترا هستم و یک سالی از درسم باقی مانده، اما گفته اند باید خوابگاه را تخلیه کنید! اینها مگر انسانیت ندارند؟ من با این وضعیت کجا می‌توانم زندگی کنم؟ مگر من دانشجو نیستم؟ هنوز درسم هم تمام نشده.

یکی دیگر از دوستانم یک فرزند دارد که حالا اگر خوابگاه را تخلیه کند فرزندش هم آواره می‌شود، با این وضعیت که درسمان تمام نشده می‌توانیم خانه‌ اجاره کنیم؟

پشت هم گلایه می‌کند و از اولویت بندی نادرست دانشگاه در خوابگاه دادن به متأهلین می‌گوید.

گوشی را قطع می‌کنم و تمام فکرم درگیر این می‌شود که راستی با این همه تشویق برای ازدواج دانشجویی چرا وقتی دانشجویان ازدواج می‌کنند کمترین امکانات را در اختیار آنها قرار می‌دهند؟ بار‌ها از این طرف و آن طرف شنیده‌ایم که برخی دانشگاه‌ها زمین‌های زیادی در اطراف خود خریداری کرده اند، اما آیا بخشی از این زمین‌ها سهم دانشجویان متأهل نیست؟

ازدواج دانشجویی ماندگارترین و کم مشکل‌ترین نوع ازدواج

طبق آماری که این روز‌ها بر زبان همه افتاده، ازدواج دانشجویی ماندگارترین نوع ازدواج در بین جوانان است، در سال‌های اخیر از سوی نهاد‌های مختلف به ویژه نهاد رهبری در سراسر دانشگاه‌های کشور تلاش‌های بسیاری در جهت گسترش ازدواج صحیح و ترویج آن بین دانشجویان رخ داده است. ثمره این تلاش‌ها افزایش ازدواج دربین دانشجویان در سنین کارشناسی و به ویژه کارشناسی ارشد و دکترا می‌باشد، اما مسئله‌ای که این میان مطرح است جیب خالی دانشجویان مشغول تحصیل و حجم بالای گرانی و خرج و مخارج زندگی است. دانشجویی که تا دیروز از صبح به دانشگاه می‌رفته و با پول توجیبی‌ای که از خانواده اش می‌گرفته روز خود را سپری می‌کرد و تا امروز کاری جز درس خواندن نداشته حالا باید زیر بار مسئولیتی برود که هیچ ساختار از پیش تعیین شده‌ای در کشور ندارد و هنوز نهادی برای ایجاد شغل و مسکن وی فکری نکرده است.

وام ازدواج دانشجویی و وام مسکن و تمام تسهیلات را که روی هم بگذاریم شاید بتوان بخشی از مخارج یک ازدواج و زندگی متأهلی در دوره‌ای که گوشت کیلویی ۱۰۰ هزارتومان است بتوان پرداخت کرد. همه اینها را شاید با کار نیمه وقت دانشجویی در نظر بگیریم بخشی دیگر از مخارج او نیز تأمین شود، اما دغدغه اصلی تمام زوجین در ابتدای زندگی مشترک است، یک سقف بالای سر و فرش زیر پا قلمداد می‌شود.

 

به نوعی می‌توان گفت، برای تشویق دخترو پسر دانشجو به ازدواج مسائلی مثل مسکن باید در اولویت قرار گیرد و حال که دانشگاه به عنوان نهادی مادر داعیه دار تأمین بخشی از مایحتاج اولیه زندگی دانشجویان خود است، می‌بایستی به مسئله خوابگاه متأهلی دانشجویان توجه ویژه‌ای داشته باشد.

برای بررسی بهتر این موضوع به سراغ وزیر علوم رفتیم تا ببینیم وزارت علوم برای این مسئله چه پاسخی دارد.

 

منصور غلامی، وزیر علوم، تحقیقات و فناوری در گفتگو با خبرگزاری دانشجو با اشاره به اینکه موضوع خوابگاه متأهلین دغدغه وزارت علوم نیز هست گفت: تمام تلاش ما این است که خوابگاه‌های متاهلی را در دانشگاه‌ها توسعه بدهیم. در قانون بودجه هم این موضوع دیده شده، اما نه به این شکل که بودجه‌ای برای ساخت این خوابگاه‌ها در نظر گرفته شده باشد بلکه برای اینکه به این مسئله رسیدگی شود.

وی افزود: رسیدگی به این موضوع بسیار دشوار است؛ چرا که برای مثال در قانون ردیف بودجه این گونه دیده شده است که دانشگاه‌ها برای ساخت خوابگاه‌ها باید وام بگیرند و صندوق‌ها بودجه وام را از خیرین تامین کنند به همین دلیل پروسه آسانی برای توسعه خوابگاه‌ها در پیش رو نیست.

طبق گفته‌های وزیر علوم با وجود تمام شرایط دشوار اقتصادی دانشجویان متأهل برای داشتن سقفی بالای سر حالاحالا‌ها امکان پذیر نمی‌باشد و با بودجه‌ای که به آن تعلق نگرفته کار زیادی را از پیش نمی‌توان برد.

اما برای شنیدن توضیحان تکمیلی به سراغ رئیس سازمان امور دانشجو، صدیقی رفته تا از درد دل‌های دانشجویان متأهل به او بگوییم و اصل ماجرای اینکه خوابگاه دانشجویی متأهلین چه خواهد شد را از او بپرسیم.

 

صدیقی در گفتگو با خبرگزاری دانشجو پیرامون مسئله خوابگاه متأهلین گفت: تبصره‌ای که در آن بودجه قانون برنامه خوابگاه‌ها دیده شده است مشخصا تعیین شده که ما می‌توانیم ساخت خوابگاه‌های متاهلی را شروع کنیم به ویژه اگر که بخش خصوصی یا خود دانشگاه آمادگی لازم را داشته یا زمینی داشته باشد، می‌توانند در سیستم بانکی تسهیلات بگیرند و سود و کارمزد آن تسهیلات را صندوق رفاه مشارکت می‌کند تا خوابگاه‌های متاهلی ساخته شود.

 

رئیس سازمان امور دانشجویان وزارت علوم در این باره ادامه داد: اتفاق خوشحال کننده‌ای در این زمینه افتاده است. اینکه، تعدادی از دانشگاه‌ها امسال درخواست داشتند و درخواست آن‌ها به تصویب کمیسیون دائمی هیئت امنای صندوق رفاه رسیده و به این دانشگاه‌ها اعلام شده که می‌توانند وام بگیرند و روی کمک صندوق رفاه حساب کنند. این یک بخشی است که در کوتاه مدت جواب نمی‌دهد، اما برای بلند مدت مفید است و حدودا ساخت هر خوابگاهی حدود دو سال زمان می‌برد.

با احتساب اینکه اگر هردانشگاهی همین امروز کار خود را برای ساخت خوابگاه متأهلی شروع کند، دوسال زمان لازم است تا این خوابگاه ساخته شود، اما تمام این‌ها در شرایطی درست است که اگر همین امروز کلنگ ساخت خوابگاه‌ها بخورد. متأسفانه تا کنون خبری مبنی بر ساخت خوابگاه دانشجویی متأهلی از هیچ دانشگاهی به گوش نرسیده است و گویی دانشجویان متأهل در این گرانی و وضعیت اقتصادی بی ثبات باید در خانه‌ای با سقف آسمان و فرش آسفالت زندگی کنند.

نهاد رهبری به عنوان یکی از نهاد‌هایی که از سوی رهبری نماینده است به امر ازدواج دانشجویی اهتمام بورزد، به عنوان مرجع برای پاسخگویی قلمداد می‌شود. به همین دلیل به سراغ این نهاد رفته و با حجت الاسلام رستمی، رئیس نهادرهبری به گفتگو نشستیم.

 

حجت الاسلام رستمی در گفتگو با خبرگزاری دانشجو پیرامون این موضوع گفت: سند مجموعه فعالیت‌ها و اقدامات دانشگاه‌ها و دستگاه‌های فرادانشگاهی و اقداماتی که برای بحث تسهیل ازدواج جوانان به‌خصوص دانشجو‌ها باید انجام دهند، در حال آماده‌سازی است.

وی افزود: بخشی از این‌ها، موضوع اهتمام به ساخت خوابگاه‌های متاهلی است. طبیعتا در این موضوع هم دانشگاه‌ها و هم وزارتخانه‌ها و مجموعه‌های سیستم بودجه‌ریزی کشور و هم خیرین باید ورود پیدا کنند و انشاءالله به‌زودی رونمایی خواهد شد.

رستمی در خصوص زمان رونمایی این سند گفت: کمتر از یک ماه آینده از این سند رونمایی می‌شود، اما از پروژه ساخت خوابگاه‌ها اطلاع ندارم، چون عملا دستگاه‌ها یا مجموعه‌هایی که امکانات و بودجه دارند، باید در این حوزه ورود کنند. آنچه که بر عهده ماست روشن کردن برنامه‌ها و مطالبه از مجموعه‌هایی است که در این حوزه دستشان باز است و مسئول هستند.

 

آنچه که پیداست نشان از تلاش نهاد‌های مربوطه در باره این موضوع دارد، اما سوالی که پیش می‌آید این است. با گذشت ۴۰ سال از پیروزی انقلاب چرا مسئولین این قدر دیر به فکر افتادند؟ و حالا با وجود حجم سنگین مشکلات اقتصادی نمی‌توانند آنطور که باید و شاید تأمین کننده نیاز دانشجویان متأهل باشند چراکه تعداد خوابگاه‌های متأهلی در دانشگاه‌ها بسیار کمتر از دانشجویان متأهل است و این موضوع در کم شدن ازدواج دانشجویی نیز تأثیری غیر مستقیم خواهد گذاشت.