نگاهی به ۲۴ ساعت التهاب آفرینی در عرصه سیاست خارجی کشور/ هزینه این «قهر و آشتی» را چه کسی پرداخت می‌کند؟

‌گروه سیاسی خبرگزاری دانشجو - می‌توان از چشم انداز‌های مختلفی به ماجرای استعفای نابهنگام جناب ظریف پرداخت و آنرا تحلیل و بررسی کرد، از دلایل استعفا گرفته تا تبعات استعفا و دوجین موضوع اصلی و حاشیه‌ای دیگر. اما بی شک روشن و مشخص بود که اولین اثر این استعفای بی ظرافت که دقیقا همزمان بود با حضورتاریخی بشار اسد در کشور؛ ضربه ایست که به اقتدار جمهوری اسلامی و جبهه مقاومت وارد شد و باعث شد تا این نماد و پیروزی بزرگ به حاشیه رود.
آنچنان این اتفاق برای دشمنان خوشحال کننده بود که آن‌ها نتوانستند صرفا در پوست خود بگنجند و آنرا به سطح رسانه هایشان کشاندند، به عنوان مثال بی بی سی فارسی اینگونه واکنش نشان داد:




متاسفانه تبعات این اقدام اشتباه جناب ظریف به همین جا ختم نشد و جریانات و رسانه‌هایی در کشور و خارج از کشور، غرض ورزانه یا ناآگاهانه شروع نمودند به گل آلود کردن هرچه بیشتر این آب و موج سواری روی این آب کثیف.
با وجود آنکه در ابتدای این اتفاق؛ هنوز مشخص نشده بود که ماجرا از چه قرار است و دلیل استعفا چیست؛ برخی رسانه‌های زنجیره‌ای و سیاسیون بدون دلیل متقن و با بی ملاحظگی؛ در پی آن رفتند که به صورت مستقیم یا غیر مستقیم القا کنند که این استعفا مرتبط با عدم حضور ظریف در دیدار رهبری و بشار اسد بوده است و آنرا نشانه‌ای از شکاف و اختلافات عمیق در حاکمیت دانستند. عده‌ای نیز سعی کردند آنرا مرتبط با قضایای FATF یا جریان مقاومت بدانند. متاسفانه برخی رسانه‌ها و افراد هم در دام اینگونه تحلیل گرفتار آمدند.
در اینجا برخی از این دست واکنش‌ها و تحلیل‌های سطحی را مرور میکنیم:

 

اما بعد از مدتی مشخص شد که این دست القائات و تحلیل ها، چیزی جز توهم و تفرقه افکنی نبوده؛ بخصوص که اگر دلیل استعفای ظریف، انتقاد از حاکمیت و سایر نهاد‌ها یا موضوعاتی مثل FATF یا جبهه مقاومت و... بود؛ حتما با هماهنگی با دولت و شخص رئیس جمهور انجام میشد. حال آنکه خود دولتمردان و حامیانشان، بیش از دیگران از اقدام ظریف شوکه شدند و برای رفع اختلافات درون دولت به تکاپو افتادند.




آش به حدی شور شده بود که واکنش ظریف را نیز برانگیخت تحلیل‌ها را تخیلی خواند.
او در مصاحبه با سایت آریا اظهار میدارد که: به عنوان وزیر خارجه وظیفه داشتم به خاطر منافع ملی و اقتدار کشور در برابر رعایت نشدن جایگاه وزارت خارجه واکنش نشان دهم. بقیه گمانه‌زنی‌ها صرفاً زاییده تخیلات افراد است.
وسط این بحبوحه، اتفاق مهم دیگری نیز رخ داد و یکی از سایت‌ها مدعی شد که به نامه استعفای ظریف دست پیدا کرده و بخشی از آن را نیز منتشر کرد؛ نامه‌ای شدید الحن که مقصر اصلی را روحانی نشان میداد.

 

نکته مهم راجع به نامه این بود که بهرام قاسمی سخنگو وزارت خارجه به صورت تلویحی آنرا تایید کرد. خبری مهم در کانون توجه بسیاری از سایت‌های حامی دولت قرار نگرفت!

 

 

تعدادی از نمایندگان مجلس نیز با توجه به اخبار و اطلاعات خود به موضوع ورود کرده و تاکید کردند که استعفای ظریف مربوط به اختلافات و ناهماهنگی‌های خود دولت است.



مردم و فعالین سیاسی نیز در فضای مجازی، واکنش‌های منفی بسیاری نسبت به استعفای ظریف نشان دادند؛ البته با رویکرد‌های متفاوت! به عنوان مثال، عده‌ای کاملا حمایت میکردند و باب تعریف و تمجید را گشوده بودند و عده‌ای نیز از دکتر ظریف میخواستند به وزارت خارجه برگردد و پاسخگوی عملکرد ضعیف خود در این سال‌ها باشد و از مسئولیت شانه خالی نکند؛ و سایر واکنش‌های دیگر....

 

 

اما مهمترین واکنش در جریان استعفای وزیر امور خارجه برمیگردد به صحبت‌های به موقع و روشنگرانه سردار سلیمانی. فرمانده نیروی قدس سپاه بیان میدارد که:
در جریان سفر اخیر آقای بشار اسد به تهران و ملاقات وی با آقای دکتر روحانی رئیس جمهور محترم، برخی ناهماهنگی‌ها در نهاد ریاست جمهوری که مطرح هم شده، منجر به عدم حضور وزیر امورخارجه کشورمان در این ملاقات و متعاقبا گلایه مندی ایشان شده است.
قرائن نشان می‌دهد هیچگونه تعمدی برای عدم حضور آقای دکتر ظریف در این ملاقات نبوده است و باید تاکید کنم ایشان بعنوان وزیر امورخارجه جمهوری اسلامی ایران مسئول اصلی در حوزه سیاست خارجی کشور هستند.
لحظاتی بعد از صحبت‌های سردار سلیمانی، دکتر روحانی، در نامه‌ای مخالفت خویش را با استعفا اینگونه ابراز میدارد: از آنجا که شما را به تعبیر مقام معظم رهبری "امین، غیور، شجاع و متدین" و در خط مقدم ایستادگی در برابر فشار‌های همه جانبه آمریکا می‌دانم، پذیرش استعفای جنابعالی را بر خلاف مصالح کشور می‌دانم و با آن موافقت نمی‌کنم.
نکته بسیار مهم در این نامه که از چشم بسیاری از رسانه‌ها مغفول مانده، این است که آقای روحانی نیز بدش نیامده تا از این افتضاح در قوه مجریه به نفع خود سود ببرد و دوباره دست به حاشیه سازی بزند؛ آنجا که وی بدون اشاره به ناهماهنگی‌ها و عدم دعوت از ظریف در دیدار خود با رئیس جمهور سوریهمینویسد:
اینجانب نسبت به فشار‌های وارده به دستگاه دیپلماسی کشور، دولت و حتی رئیس جمهور منتخب مردم به خوبی آگاهم. ما به عهدی که با خدا و ملت بسته ایم، تا پایان وفادار می‌مانیم و اطمینان دارم که به فضل الهی از این مرحله سخت عبور خواهیم کرد.

حال که آب‌ها از آسیاب افتاده، باید نگاهی دقیقتر به ۲۴ ساعت گذشته انداخت و به این سوال پرداخت که اقدامات و مواضع عجولانه و نسنجیده و هزینه ساز دولتمردان تا به کی ادامه خواهد داشت و چه کسی پاسخگوی این خسارات بزرگ خواهد بود، خساراتی که بسیار مسبوق به سابقه است.